Mariska Parewyck heeft met EK-selectie haar hoofddoel bereikt: “Wou bewijzen dat ik nog altijd bij de beste hoor”

Zondag vindt in het Turkse Antalya het orgelpunt van het veldloopseizoen plaats. Voor Mariska Parewyck is het de tweede keer dat zij de Belgische uitrusting mag aantrekken, want net als in 2022 maakt zij deel uit van het Mixed Relay-kwartet. Aan medailles denkt de EA-atlete niet, maar dat doet geen afbreuk aan de trots die Parewyck zal voelen wanneer ze zich dit weekend met het jonge(re) geweld zal meten. 

Vorig jaar zorgde een onfortuinlijke valpartij tijdens het BK veldlopen in Hulshout ervoor dat de EK-droom van Mariska Parewyck in rook opging. Dit jaar was Parewyck uit op revanche. De specialiste van de middellange afstand bleef de stress nog net de baas en zette in het slot van de race de puntjes op de ‘i’. Parewyck werd tweede op de korte cross en verzekerde zich zo van een basisplaats voor de Mixed Relays op het EK in Antalya. Opdracht volbracht.

“Het doel is inderdaad bereikt”, vertelt Parewyck in een korte terugblik, die meteen ook toegeeft dat ze zichzelf te veel druk oplegde. “In de week van het BK veldlopen was ik mijzelf niet. Ik wou bewijzen dat ik nog altijd bij de beste hoor. Het is dan ook nu of nooit voor mij, want de jeugd zit mij op de hielen en ik kan niet nóg meer trainen. Mijn lichaam kan dat niet meer aan. Dat besef zorgde ervoor dat ik ten onder ging aan de stress. Zowel fysiek als mentaal. Ik stond met buikloop aan de start en tijdens de wedstrijd liet ik het op een moeilijk moment bijna belopen. Gelukkig kon ik mij nog net op tijd herpakken.”

Ontspannen naar Antalya

Aan de finish viel er een enorme last van haar schouders. Een week voor haar 36^e verjaardag mag Parewyck voor de tweede keer in haar carrière aan een EK deelnemen. Of het kwartet, dat verder nog bestaat uit Eline Dalemans, Ziad Audah en Tibaut Vandelannoote, beter zal doen dan haar zevende plaats uit 2022, is de vraag.

“Ondertussen ben ik super ontspannen”, stelt de atlete gerust. “Ik heb alle trainingen kunnen afwerken zoals gepland en ik zit beter dan ooit. Ik moet altijd lachen als ik dat zeg, maar ik blijf op training gewoonweg records lopen. Dat geeft veel vertrouwen. Hoe onvoorspelbaar de relays ook zijn, we missen echt wel een Elise (Vanderelst; red.) of Ruben (Verheyden; red.) in het team om mee te doen voor de medailles. Aan enthousiasme is er bij alle vier weliswaar geen gebrek en enthousiaste atleten kunnen zichzelf altijd overtreffen. We gaan er zeker alles aan doen om zo kort mogelijk te eindigen”, benadrukt Parewyck.

Het verwachtte snelle parcours in Antalya geeft alleszins nog extra vertrouwen. “We zijn alle vier pistiers dus een snel parcours pleit in ons voordeel. Een heuvel mag er van mij ook zeker in. Dat vind ik nog wel leuk.”

EK in Apeldoorn

Hoewel de selectie voor het EK veldlopen binnen is – hoofddoel: check – is de atlete van Kim Barbé nog niet verzadigd. Na een topjaar waarin al haar records op de 800m en 1500m eraan moesten geloven, durft Parewyck ook aan het EK indoor bij onze noorderburen denken. Dat ze ondertussen als master over de piste wervelt en nog steeds meekan met de jongere garde, zorgt alleen maar voor een extra stimulans.

“Ook al nadert de 36, er is nog veel dat ik wil bereiken. Ik denk aan de limiet op de 1500m voor het EK indoor. Dat is nog net een haalbaar doel, denk ik. Dat ik daar op mijn leeftijd nog altijd van mag dromen maakt mij best trots. Het is zot eigenlijk. Ik doe al aan atletiek van bij de miniemen, ik heb drie kinderen op de wereld gezet en ben in mijn beste vorm ooit. Ik voel wel dat het niet lang meer gaat duren voordat de jeugd mij gaat passeren, maar ze houden mij alleszins jong. Ik kan het niet goed verdragen als ze voor mij eindigen. (lacht)”

Na het EK zullen we Parewyck dus terugzien op de indoorpiste, maar het veld laat ze niet links liggen. “Ik sta aan de leiding van de EnergyVision CrossCup-klassement, dus ik loop zeker nog in Diest.”

Grotere motor

Haar winnaarsmentaliteit speelt een belangrijke rol in waarom Parewyck momenteel haar sportieve hoogdagen beleeft, maar er is meer. Dat blijkt wanneer we doorvragen naar een verklaring voor haar successen.

“Ik ben omringd door een superleuk team dat mij altijd motiveert, al heeft de meer wetenschappelijke aanpak van Kim ook een groot verschil gemaakt. Vroeger draaide ik weken van 40 km. Nu doe ik meer dan het dubbele en train ik veel minder op weerstand. Mijn conditie is een pak beter en dan presteer je gewoonweg beter”, besluit Parewyck.