Op de tweede dag van de Memorial Van Damme zorgde Elise Vanderelst voor het zwart-geel-rode hoogtepunt door een Belgisch record neer te zetten over 1500m. Ook Eliott Crestan, Paulien Couckuyt en Thomas Carmoy slaagden erin het publiek te beroeren. Lees hier wat ze zelf over hun Memorial te vertellen hadden.
Elise Vanderelst – 11e op de 1500m in 4’01”26 (Belgisch record)
“Het is het einde van het seizoen en ik heb sinds de Spelen geen wedstrijden meer gelopen, dus ik wist niet tot wat ik nog in staat was. Ik had wat schrik, want ik liep hier tegen de absolute wereldtop. Vorig jaar was het tempo te hoog waardoor ik na 1000m op was. Dit jaar had ik het geluk dat het tempo iets lager lag. Tijdens de wedstrijd dacht ik eigenlijk dat ik te traag liep voor een verbetering van mijn nationaal record. Toen ik dan hoorde dat ik mijzelf toch verbeterd had, wilde ik nog even de chrono afwachten. Dat ik hier een volledige seconde sneller loop is leuk!”
”Ik merk wel dat ik op een kampioenschap niet competitief ben op de 1500m. Nu mijn kwalificatie voor het WK al in orde is, wil ik volgend jaar misschien wel eens een 5000m proberen. Op het EK indoor kan ik de 3000m lopen en daarna kan ik dan evalueren of ik die 5000m al dan niet ga proberen. De grens van 4 minuten op de 1500m blijft wel een doel. Maar het is niet omdat ik eens een 5000m loop dat dat doel niet meer haalbaar zou zijn.”
Paulien Couckuyt – 6e op de 400m horden in 55”66
“Ik ben gewoon al supertevreden dat ik hier mocht lopen tussen de wereldtop. Om dan nog zesde te worden is echt geweldig. Het was geen perfecte wedstrijd, maar het was wel echt een heel leuk gevoel om alle Belgische supporters te horen juichen voor mij. Het was een geweldige ervaring en ik ben blij dat ik helemaal terug ben. Nu gaan we vol voor die finale op het WK van volgend jaar. Eerst drie weekjes vakantie en dan vliegen we er weer in.”
Eliott Crestan – 5e op de 800m in 1’43”74
“Ik wou onder de 1’43” lopen en de eerste ronde doorkomen na ongeveer 50”. Ik krijg het altijd wel moeilijk tussen de 400m en 600m, maar hier had ik het al echt zwaar na 400m. In de laatste 100m kon ik dan nog wel een man of twee voorbij gaan. De vijfde plek en de chrono zijn nog steeds heel erg goed hé, onder 1’44” lopen is altijd heel leuk. Het was een lang seizoen, maar ik heb niet het gevoel dat ik helemaal op ben.”
“Het missen van een top 8-notering op de Olympische Spelen is de teleurstelling van dit jaar. Het was hier kouder dan in Parijs natuurlijk en de concurrenten zijn dan misschien wel wat in het nadeel omdat wij dat gewoon zijn. Voor een goede tijd is het wel lastiger in deze omstandigheden dan wanneer het 25 graden is.”
Delphine Nkansa – 3e op de 200m (non-DL) in 23”03 (Evenaring persoonlijk record)
“Dit voelt heel goed, want ik had al twee jaar niet meer onder 23”10 gelopen. Nu lukt het weer terwijl het niet de afstand is waar ik me qua training op richt. Sinds ik weet dat ik hier ging mogen lopen, heb ik mij er wel op gefocust. Dat loont duidelijk. Net geen ‘nieuw’ PR, maar ik ben zeker tevreden. Het publiek dat achter me stond heeft voor enorm veel energie gezorgd. Volgend jaar ga ik sterker inzetten op de 200m en dan hoop ik ook onder die 23” te duiken.”
“Het was geen makkelijk seizoen, met heel veel teleurstellende prestaties. Dat maakte het mentaal best zwaar, maar de Spelen en het vooruitzicht van de Memorial hebben me geïnspireerd. Ik wilde de supporters hier absoluut niet teleurstellen.”
Nkansa kreeg de kans om het op te nemen tegen Sydney McLaughlin-Levrone en geeft toe dat ze enigszins onder de indruk was: “Ze is indrukwekkend, maar je mag daar niet al te veel mee bezig zijn, want dan verlies je alle mentale kalmte. Achteraf kreeg ik een knuffel van haar: ‘trop bien’”, lachte de sprintster.
Elien Vekemans – 7e in het polsstokspringen met 4m40
“Ik was er mentaal op voorbereid dat ik in het begin van de competitie alleen zou moeten springen. Uiteindelijk zijn de anderen ook nog vrij laag begonnen door de weersomstandigheden, dus het was fijn om toch niet helemaal alleen te zijn. Mijn sprongen volgden elkaar wel snel op, waardoor de Belgische recordhoogte al vroeg in de wedstrijd kwam. Niet ideaal, maar anderzijds heeft dat in deze temperaturen misschien ook geholpen om warm te blijven.”
“Wat ik onthoud is dat alles heel goed voelde en dat er superveel potentieel is voor meer. Wat mij betreft mag het seizoen nog wat doorlopen, want ik ben nog lang niet op. Ik ben dankbaar dat ik deze wedstrijd heb mogen meedoen. Volgende week heb ik in Genève nog één laatste competitie.”
“De marge voor verbetering is duidelijk: ik spring met stokken waar ik niet voldoende hoogte uit haal. Pas op 4m55 ga ik naar die zwaardere stok en dan haal ik wel de hoogte. Als ik nu kan leren om vroeger met die stok te beginnen springen, zal ik er gewend aan zijn tegen dat ik aan 4m55 en hoger toekom.”
Thomas Carmoy – 5e in het hoogspringen met 2m22
“De Memorial is plots nog een laatste doel geworden voor dit seizoen. Na de Spelen en mijn enkelblessure ben ik er even tussenuit geweest om mijn lichaam rust te gunnen. Ik heb maar één technische springtraining gehad dus ik kan heel tevreden terugkijken op deze competitie. Het hoofddoel vandaag was om mij te amuseren. Dat heb ik gedaan, samen met een geweldig publiek. Op dat vlak was het een goede zaak dat ik door het gebrek aan ritme niet alles op punt had staan. Al die missers en derde pogingen hebben hen veel plezier bezorgd.”
