Allebei hebben ze pas 21 jaren op de teller, maar Andreas De Lathauwer en Kwinten Cools zijn nu al de sterkhouders van het Belgische kogelstoten. De Lathauwer – regerend outdoorkampioen A.C. – verlegde het BR beloften enkele weken terug naar 18m90. In zaal kwam geen enkele belofte ooit verder dan nationaal indoorkampioen Kwinten Cools en zijn 18m31. Samen leggen ze uit hoe de tweestrijd hen sterker maakt, terwijl ze het naast de cirkel goed met elkaar kunnen vinden.
Wie op Belgische atletiekvelden naar het kogelstoten gaat kijken, weet waaraan die zich kan verwachten: een scorebord met in de bovenste regionen twee intussen vertrouwde namen. Beloften Andreas De Lathauwer en Kwinten Cools zijn nog maar 21 jaar oud, maar voeren sinds deze winter samen de Belgische jaarranglijst aan. Voor we het kogeltalent aan het woord laten eerst een korte bloemlezing:
De Lathauwer kwam vorige zomer als eerstejaarsbelofte tot 17m98 en kogelde zo het 51 jaar oude BR beloften van Georges Schroeder van de tabellen. Die laatste zou later, in 1976, ook Belgisch recordhouder alle categorieën worden met een worp van 19m34. Schroeders record staat nog altijd overeind, maar het oudste geldende BR op een olympisch nummer zou door toedoen van de huidige generatie weleens aan zijn zwanenzang toe kunnen zijn.
De Lathauwer zette enkele weken terug namelijk een grote stap in de goeie richting door 18m90 te gooien. Alleen Wim Blondeel (19m29), Schroeder zelf en de intussen gestopte Matthias Quintelier (18m92, indoor) konden hun kogel ooit verder stoten. Zijn eerste Belgische titel alle categorieën veroverde De Lathauwer vorig jaar al in Brugge.
Waar De Lathauwer het afgelopen jaar in de buitenlucht zijn stempel drukte bij de grote jongens deed Cools dat in zaal. De ranglijstaanvoerder van het winterseizoen moest niet onderdoen voor zijn concurrent en pakte zijn eerste Belgische seniorentitel. Cools’ 18m31 is de verste indoorworp ooit van een belofte. Met zijn verbetering van het outdoor-BR beloften op 1 mei kwam hij tegelijk net op tijd en toch te laat. Luttele minuten voor De Lathauwer het weer een stukje verder zou leggen, deed Cools een schep van één centimeter bovenop het toenmalige BR van 18m08.
Andreas en Kwinten, hoe verklaren jullie je steile opmars?
Kwinten: “Werptechniek is bij mij één aspect dat een belangrijke rol heeft gespeeld. Vorig jaar ben ik beginnen draaien in plaats van aanglijden. Door mijn techniek verder op te bouwen boek ik vooruitgang. Koppel daaraan een aantal blessurevrije maanden en het resultaat is dat ik verder gooi.”
Andreas: “2023 was mijn eerste jaar als belofte. Ook toen zette ik al mooie prestaties neer, maar het was toch nog zoeken met de zwaardere kogel. Uiteindelijk is die klik er gekomen en mijn stage voor dit seizoen verliep uitstekend.”
Hoe goed kennen jullie mekaar?
Andreas: “We kennen elkaar intussen toch al een aantal jaren. Van bij de junioren kunnen we het goed vinden en komen we elkaar vaak tegen op wedstrijden.”
Kwinten: “We komen goed overeen, moedigen elkaar aan en gunnen het de ander om ver te gooien. Maar tijdens het werpen is het serieus en willen we allebei koste wat kost winnen. Na de wedstrijd valt die gezonde rivaliteit wel weg. Dan wordt er gelachen en doen we samen onnozel.”
Andreas: “Zo zie ik het ook. We zouden het plezant vinden om soms wat samen te kunnen trainen, daar zou iedereen beter van worden. Evident is dat echter niet, want we wonen iets te ver uit elkaar. Ik train onder Filip Eeckhout, mijn trainer bij Vlierzele Sportief.”
Kwinten: “En ik zit bij DCLA in de groep van Herman Van Uytven. We hebben al besproken hoe we dat naar de toekomst toe kunnen plannen. Door samen te trainen, push je elkaar en het biedt een kans om bij te leren.”
Zijn jullie bezig met de onderlinge concurrentiestrijd? Met de seniorenkogel is de stand 12-10 in het voordeel van Andreas.
Andreas: “Zo nauwlettend hielden we dat tot hiertoe niet in de gaten. Maar het is wel grappig om te horen dat het inderdaad zo close is als het aanvoelt. Misschien dat we daar vanaf nu wel op gaan letten. De concurrentie maakt ons alleszins beter.”
Kwinten: “We wisselen elkaar af qua overwinningen en dat houdt het interessant voor ons allebei. In mijn eerste jaar als belofte (Cools is van geboortejaar 2002, De Lathauwer van 2003; red.) had ik die concurrentie in mijn leeftijdscategorie niet en miste ik soms wat drive. Op het BK beloften bijvoorbeeld was er geen noodzaak om ver te gooien.”
Welke doelen stellen jullie jezelf op de korte en de langere termijn?
Kwinten: “Voor mij liggen er geen potentiële jeugdkampioenschappen meer in het verschiet. Andreas verslaan is nu mijn drijfveer. Als hij op zijn niveau gooit, weet ik dat ik zelf ook richting Belgisch record moet. Dat is de perfecte motivatie om verre worpen neer te zetten. De stap naar een volwassenenkampioenschap is nog wat groot, maar ik hoop dat het tijdelijk is dat ik er tussenin val.”
Andreas: “Ik heb volgend jaar het EK beloften nog waar ik graag aan zou meedoen. Deze zomer wil ik constant worden op het niveau van mijn beste worpen. Kwinten en ik hebben allebei de capaciteiten om richting het BR indoor van Matthias Quintelier (18m92) en het BR outdoor (19m34) te gaan. Het seizoen is nog lang, dus wie weet.”
Kwinten: “Belgische records zijn niet echt een doel. Het zijn vooral de afstanden die ermee gepaard gaan die mij interesseren. Als we elkaar tot aan – en voorbij – het BR pushen, komen we automatisch uit bij afstanden waarmee we kunnen deelnemen aan kampioenschappen en internationale wedstrijden.”
Indoorrecordhouder Matthias Quintelier – die gedurende enkele jaren het mooie weer maakte – is intussen gestopt, maar ook eerstejaarsbelofte Alexander Anthonissen zit bijna aan 18m en bij de vrouwen is er achter Jolien Boumkwo opkomend talent in de jeugd. Het Belgische kogelstoten lijkt in de lift te zitten, hoe verklaren jullie dat?
Andreas: “Het niveau is hoog en ik heb het gevoel dat kogelstoten ook iets populairder is geworden. Ik voel toch meer interesse.”
Kwinten: “Matthias gooide een jaar of vier geleden 18m en dat maakte indruk, hij toonde scholieren en junioren als ons dat die afstanden haalbaar waren. Als het Belgische kogelstoten er vandaag beter aan toe is dan enkele jaren terug, dan is dat volgens mij in belangrijke mate aan hem te danken.
De volgende ontmoeting tussen de kogelkompanen wordt waarschijnlijk het BK A.C. in Brussel eind juni.
