Over ruim een week trapt Kobe Vleminckx zijn indoorcampagne af in Dortmund. De sprintbom van Lyra-Lierse neemt het indoorseizoen niet licht op. Na een goede stage in Zuid-Afrika durft hij ambities uitspreken over de komende maanden. Hoewel het behalen van het WK in Glasgow en de zomerkampioenschappen belangrijke doelen zijn, blijft het ondergeschikt aan zijn voornaamste doel. “Ik wil voor het eerst sinds 2019 een winterseizoen doorkomen zonder dit na één of twee wedstrijden te moeten staken door een blessure.”
In 2023 maakte Kobe Vleminckx een valse start. Door een zware blessure aan de enkel ging er zonder pardon een streep door het indoorseizoen, en bijgevolg ook het EK indoor. Zijn individuele ambities op het WK outdoor konden eveneens overboord gegooid worden. En toch draaide het allerminst uit op een verloren jaar. De 25-jarige sprinter liep in Parijs op de 100m naar de snelste Belgische chrono ooit in 23 jaar.
“De verwachtingen waren dat ik pas begin juni weer volwaardige trainingen zou kunnen afwerken. Dankzij een perfecte revalidatie, kudos daarvoor aan mijn fysio Frederik Adriaensens en omkadering, kon ik begin mei al sprinten. We waren verrast dat ik in mijn tweede wedstrijd al direct een nieuw PR klokte. Het leek plots toch nog een hele mooie zomer te worden, tot mijn adductor van zich liet horen en mij het hele zomerseizoen parten bleef spelen”, vertelde Vleminckx.
Het eerste wedstrijddeel kon Vleminckx daardoor nooit aan 100% lopen, maar rust nemen zat er niet in. De Belgian Falcons rekenden op hun sterkhouder en wilden een belangrijke stap zetten richting de Olympische Spelen. Missie geslaagd.
“Het afgelopen jaar diende als een belangrijk voorbereidingsjaar voor het aflossingsteam. Het WK was een mooie bonus geweest, maar daarvoor hebben we iets te veel pech gekend met blessures. We konden nooit met het beste team lopen en moesten continu positiewissels doorvoeren. Op het einde van het seizoen kwam er toch nog een mooie 38”77 uit, slechts een paar honderdsten boven ons BR. Dat open perspectieven voor volgend jaar. Alle verschuivingen in het team hebben ook veel data opgeleverd. We hebben er een goede leerschool opzitten.”
Zwakkere delen aanpakken
De opbouw naar 2024 doet eveneens het beste verhopen. Vleminckx is net terug van een stage in Zuid-Afrika en kon daar in ideale omstandigheden aan zijn zwaktes en sterktes werken.
“Geen hoogtes, geen dieptes. Het was een heel solide trainingsstage”, laat de Falcon daarover weten. “Vooral aan mijn positie in de startblok en de eerste twintig meter van de race werd gesleuteld. We hebben gemerkt dat ik hier in vergelijking met mijn concurrenten de meeste tijd verlies. Er is nog werk aan, maar ik hoop in de eerste wedstrijden toch al de vruchten te plukken van de geleverde inspanningen.”
#roadtoGlasgow
Die eerste wedstrijden komen er al heel snel aan. Op 20 januari opent Vleminckx zijn seizoen in Dortmund. Daarna krijgen zijn examens even voorrang. Begin februari is het nog twijfelen tussen de IFAM of de ISTAF in Düsseldorf, maar een week later trekt hij naar Belgrado. Wat er daarna volgt is nog onduidelijk.
“Dat hangt af van of ik me al heb kunnen plaatsen voor het WK in Glasgow. Het WK is zeker een doel. Ik vermoed dat de Belgische limiet 6”58 zal zijn. Beenhard, al geloof ik dat ik de chrono in mij heb. Als het mij lukt mag ik altijd op een ronde verder mikken. Kan ik op dat moment 6”58 nog eens herhalen, dan vecht je altijd voor een finaleplaats. Ik ben benieuwd waar ik deze winter uitkom, maar mijn belangrijkste doel wordt voor het eerst sinds 2019 een winter doorkomen zonder na één of twee wedstrijden met een blessure uit te vallen.”
Vier kampioenschappen
Het zou zomaar een jaar kunnen worden met vier kampioenschappen voor de atleet van Lieve Van Mechelen. Naast het WK indoor staan de World Relays, het EK in Rome en de Olympische Spelen allemaal op zijn planning. Om deze puzzel samen te stellen, is er eerst uitgebreid rond de tekentafel gezeten.
“We gaan keuzes moeten maken en periodes minder goed zijn, maar ik mag dit jaar ambitieus zijn. Tenminste als ik gezond blijf”, voegt hij er aan toe. “Begin mei mei staan de World Relays op het programma, waar we met de Belgian Falcons top willen zijn om ons te kwalificeren voor de Olympische Spelen. Als dat lukt, is ons hoofddoel binnen. Lukt het niet, dan is er een maand later nog het EK in Rome. Dat komt perfect uit. De vorm zal er nog zijn. We mogen in Rome zeker mikken op een top vijf. Individueel durf ik zelf te hopen op een finaleplaats op de 100m. Hopelijk leveren al die wedstrijden mij ook voldoende punten op om individueel naar de Olympische Spelen te mogen. De rechtstreekse limiet van 10”00 is niet realistisch, de ranking wel”, besluit Vleminckx.
