Het voorbereidende werk zit er stilaan op voor Simon Debognies. Op zondag 3 december onderneemt de 27-jarige atleet een tweede poging om zich te plaatsen voor de olympische marathon. Zijn eerste beproeving draaide door maagklachten nog uit op een ‘DNF’, maar Debognies heeft weinig redenen om met kopzorgen af te zakken naar Valencia. Zijn voorbereiding verliep quasi vlekkeloos en ook zijn voedingsplan werd bijgestuurd en grondig getest.
Volgend weekend kan er mogelijk een nieuwe wending komen in de saga rond de tickets voor de Olympische marathon. Simon Debognies zal in Valencia, net als Lahsene Bouchikhi en Amaury Paquet, aan de startlijn staan van de marathon.
De atleet van het Runners’ lab Athletics Team maakte eerder dit jaar in Hamburg zijn debuut op deze afstand. Nog voor het dertigste kilometerpunt werd de handdoek toen noodgedwongen in de ring gegooid. Het waren maagklachten die een verdere tocht door de Duitse straten onmogelijk maakten.
De voorbije maanden werd er alles aan gedaan om volgende week niet in een gelijkaardig scenario te hervallen. “Vermoeddelijk heb ik toen te veel koolhydraten ingenomen. De combinatie met cafeïne in mijn gels kan nog een extra trigger geweest zijn”, vertelt Debognies daarover. In Valencia laat de OEH-atleet de cafeïne volledig achterwege. Ook zijn koolhydraatinname tijdens de wedstrijd wordt teruggeschroefd. “Dit keer speel ik op veilig. Ik twijfel er eigenlijk niet aan dat het goed gaat komen. Zowel op het WK halve marathon als op mijn laatste lange duurloop aan wedstrijdtempo heb ik mijn voedingsplan getest en dat gaf geen problemen.”
Kenia ingeruild voor de Ardennen
Zijn voedingsstrategie is niet het enige dat vertrouwen geeft. Debognies heeft er een lange voorbereiding opzitten die al in de zomer begon en voelt zich goed. “In augustus trok in naar Sankt Moritz, dus ik ben al even bezig met deze marathon voor te bereiden. Het is lang genoeg geweest, maar ik voel me heel goed en sterk. Ik kan meer volume aan, herstel sneller van de trainingen en ook musculair zette ik stappen”, drie factoren die het toenemende vertrouwen verklaren bij de atleet.
Om dat te bekomen, trok Debognies opvallend niet naar warmere of hogere oorden. Hij zocht weliswaar een hoogtekamer op, maar bleef deze herst in eigen land. “Ik heb er even aan gedacht om naar Kenia te trekken”, geeft hij toe. “Maar de lange reis en het niet kunnen terugvallen op je vast medisch team, leek me niet ideaal. Ook uit ecologisch standpunt besloot ik in België te blijven. Ik ben wel heel regelmatig in de Ardennen gaan trainen om daar hoogtemeters te maken. Dat verklaart mee mijn musculaire vooruitgang.”
2u08:08
De Belgische recordhouder op de 10 kilometer op de weg trekt daardoor met stevige ambities naar Valencia. Net als in zijn debuutmarathon mikt Debognies op de olympische limiet, al moet het daarvoor nu twee seconden sneller. Michaël Somers, de derde Belg die zich momenteel virtueel plaatste voor de Olympische Spelen, liep in Berlijn namelijk naar 2u08:09. Debognies ziet mogelijkheden.
“Ik ben ervan overtuigd dat ik 2u08:08 aankan. Ik liep al 30 kilometer aan wedstrijdtempo en dat is heel goed verlopen. Als je kijkt naar wat ik op de kortere afstanden kan, is het niet onrealistisch. Ik zou het mij beklagen mocht ik niet opnieuw op de limiet azen. De Olympische Spelen halen is voor mij dé reden geweest om naar de marathon over te stappen. Ik moet er dan ook vol voor gaan”, zegt hij.
EK in Rome
Mocht de olympische limiet toch niet te kraken zijn, dan zal zijn olympische droom noodgedwongen voor vier jaar bevroren worden. Aan een voorjaarsmarathon zal Debognies zich niet wagen. “Als ik naar de Olympische Spelen ga, wil ik een fatsoenlijke voorbereiding achter de rug hebben. Dat lukt niet als ik in maart nog een marathon moet lopen. Als het in Valencia niet lukt, zal ik waarschijnlijk pas in het najaar weer op de marathon te zien zijn. Gelukkig is er dan in juni nog het EK in Rome waar ik vol voor de halve marathon kan gaan. Ook als ik mij kwalificeer voor Parijs wil ik graag aan het EK deelnemen. Qua timing komt het goed uit.”
Richting Valencia pikte Debognies eveneens een halve marathon mee in zijn voorbereiding. Op het WK in Riga liep hij naar de 31e plaats in een klein PR van 1u01:48. “Ik was redelijk tevreden over deze prestatie, want anderhalve week ervoor liep ik nog corona op en tijdens de wedstrijd maakte ik qua wedstrijdtactiek een klein inschattingsfoutje. Om dan toch nog een PR te lopen, gaf vertrouwen.”
Voor eigen publiek
Als ex-crosser heeft Debognies het BK in Hulshout natuurlijk met grote interesse gevolgd. Piekte het niet om niet mee te strijden voor een EK in eigen land? “Toen ik zag hoe hard iedereen in de voorbereiding toeleefde naar het BK, kriebelde het toch een beetje om mee te doen. Maar de cross is echt wel verleden tijd. Zeker toen ik achteraf de beelden van de modder en het geploeter zag. Ik mag conditioneel nog zo goed zijn, de zwaarte van het parcours op een cross heeft een veel te grote invloed op mijn prestatie. Dat zorgt alleen maar voor frustraties. In 2025 hebben we een EK marathon in eigen land. Dat is meer op mijn maat gemaakt en maakt veel goed”, besluit de marathonloper.
