Alvorens in Brussel te landen maakte de Diamond League nog een laatste stop in China. Xiamen sprong in als gaststad om Shenzen te vervangen en stelde niet teleur met vier beste wereldjaarprestaties. Geen Belgen in Xiamen want Cynthia Bolingo, die aanvankelijk wel een plek op de deelnemerslijst had gekregen, besloot om de verre trip niet te maken.
Voor de 100m werden alle tien de banen van het Egret Stadium opgevuld met snelle mannen. Onder hen Fred Kerley, die voor het WK voortdurend Marcell Jacobs uitdaagde om in Boedapest uiteindelijk de finale te missen. In Xiamen kreeg hij een nieuwe kans om de degens te kruisen met de door blessureleed geplaagde Italiaan. Opnieuw gingen anderen echter met de aandacht lopen. Christian Coleman stormde met 9″83 naar de overwinning en de beste wereldwijde chrono van 2023, voor Kishane Thompson die 9″86 presteerde. Kerley kon zelf met 9″96 nog net het podium op, Jacobs liep met 10″05 zijn snelste race van het jaar. Op de hoge horden kregen we hetzelfde podium als in Boedapest, maar in een andere volgorde. Wereldkampioen Grant Holloway moest de zilveren en bronzen man deze keer voor zich dulden. Hansle Parchment raasde naar een indrukwekkende 12″96. Daniel Roberts werd tweede in 13″03.
Een razendsnelle 800m bij de mannen bleef spannend tot op het allerlaatste moment. Emmanuel Wanyonyi trok op kop het laatste kwart van de wedstrijd in en voelde de hete adem van Marco Arop in zijn nek. Arop kwam langszij maar Wanyonyi had nog net iets meer over in de ultieme meters. De klok stopte voor hen op 1’43″20 en 1’43″24, de snelste en de derde tijd van het jaar. De enkele baanronde bij de mannen werd door Kirani James gewonnen na een fotofinish met Quincy Hall. Beide heren kwamen over de meet in 44″38. Wereldkampioene Marileidy Paulino klaarde bij de vrouwen probleemloos de klus door als enige onder 50 seconden te duiken: 49″36. Op de 400mH won Rushell Clayton een Jamaicaans onderonsje. Met 53″56 bleef ze Andrenette Knight en Janieve Russell voor.
Yaroslava Mahuchikh heerste op ongenaakbare wijze in het hoogspringen door over 2m02 te zweven, een evenaring van de beste wereldjaarprestatie van Nicola Olyslagers. Goed voor een straatlengte voorsprong, want Lia Apostolovski en Eleanor Patterson moesten al 10cm lager de handdoek gooien. Ook in het verspringen haalde de wereldkampioene de zege binnen. Ivana Vuleta sprong 6m88 ver en deed daarmee 9cm beter dan Marthe Koala. Hugues Fabrice Zango werd wel van de overwinning gehouden. Andy Diaz Hernandez gaf hem dankzij een hink, stap en sprong richting 17m43 het nakijken. Het discuswerpen was het enige werpnummer op het programma, maar het publiek kon daar wel voor een thuisfavoriete juichen. Bin Feng spaarde haar beste worp tot de allerlaatste poging. Ze lanceerde de discus richting 67m41 en kon zo Sandra Perkovic nog van de troon stoten.
In Boedapest moest ze zich nog tevreden stellen met brons op de 5.000m, maar in Xiamen toonde Beatrice Chebet zich pijlsnel op de 3.000m. Ze had de beste wereldjaarprestatie al in handen maar deed er nog een schepje bovenop. Bij het ingaan van de laatste ronde leek alles nog te spelen voor Laura Galvan en Margaret Akidor, maar Chebet maakte op 250m van het einde snel duidelijk wie de baas was. Haar tijd aan de finish was 8’24″05. De overwinning op de metrische mijl werd binnengehaald door Freweyni Hailu die 3’56″56 liep, voor Nelly Chepchirchir en Linden Hall. Soufiane El Bakkali verloor al twee jaar geen wedstrijd meer over de balken en de waterbak en deed dat ook nu niet. Hij triomfeerde in 8’10″31.
