Op de slotdag van het EK voor beloften in Espoo schoot Delphine Nkansa de hoofdvogel af. Twee dagen na haar vierde plaats op de 100m, sprintte de rechtenstudente op straffe wijze naar de Europese titel op de 200m. Met 23″31 bleef ze haar dichtste concurrente twee honderdsten voor. Op de steeple beslechtte Clément Labar zijn EK als negende. De hoogspringfinale leverde een knappe zevende plaats op voor Yorunn Ligneel.
Delphine Nkansa heeft er een drukke vierdaagse opzitten. Ze doorliep op het EK voor beloften eerder deze week al de reeksen, halve finale en finale van de 100m. Ook de finale van de 4x100m nam ze voor haar rekening. Met een vierde plaats op de 100m en een vijfde plaats op de 4x100m, was Nkansa telkens dichtbij eremetaal.
Op de 200m kreeg de sprintster een nieuwe en tevens laatste kans. De 21-jarige atlete stond weliswaar ‘slechts’ zesde op de startlijst en was dus eerder een outsider dan een favoriet voor de medailles. De reeksen kwam ze in spaarmodus door. De halve finale van deze ochtend vormde evenmin een obstakel.
In de finale kreeg Nkansa de gunstige baan vier toegekend. Onze landgenote was na 100m wel op achtervolgen aangewezen. In de laatste rechte lijn schoof Nkansa stilaan op, maar het was pas in de laatste tiental meters dat onze landgenote echt opschoof richting de top drie. De RESC-atlete ging prompt iedereen voorbij en kon haar ongeloof niet verbergen toen zij als eerste op het bord verscheen. Met 23″31 hield ze twee honderdsten over op één van de topfavorieten voor het goud, de Hongaarse Boglarka Takacs die eerder al goed was voor 22″77. Het PR van Nkansa bedraagt 23″03.
Na het zilver van Elien Vekemans in het polsstokspringen, is dit de tweede medaille voor België op dit EK.
Gold in her seventh race of the championships.
After finishing fourth in the 100m and fifth in the 4x100m, Delphine Nkansa gets gold in the 200m! #Espoo2023 pic.twitter.com/xD32mvGH6M
— European Athletics (@EuroAthletics) July 16, 2023
Andere landgenoten in deze slotsessie waren Clément Labar, Yorunn Ligneel en het meerkampduo Jente Hauttekeete en Thomas Van der Poel. Labar kreeg de finale van de 3.000m steeple voorgeschoteld, waar hij zoals verwacht middenin het pak eindigde. In zijn eerste finale op een internationaal kampioenschap, liep de specialist de hele tijd rond de tiende stek. In de laatste 200m toverde Labar nog wel een versnelling uit de benen om uiteindelijk mooi als achtste te finishen in 8’47″38.
In de hoogspringfinale sprong Ligneel op niveau. Ze bleef foutloos tot en met 1m84, een centimeter onder haar persoonlijk record. Daarna ging de lat naar 1m87 en was het jammer genoeg over en uit. Ze mag wel met opgeheven hoofd en een zevende plaats haar eerste Europees kampioenschap verlaten.
Op de tienkamp stuntte Thomas Van der Poel in het polsstokspringen door zijn PR met maar liefst dertig centimeter aan te scherpen. Met 4m70 deed hij het ook een stuk beter dan zijn landgenoot. Hauttekeete, normaal de betere in deze discipline van de twee, liet veel punten liggen door niet over 4m60 te springen. Met een seizoensbeste van 52m38 in het speerwerpen herpakte hij zich enigszins, maar het podium was intussen niet meer haalbaar. Van der Poel bleef met 51m34 onder zijn kunnen. Aan de zesde en tiende plaats in de tussenstand na negen proeven veranderde de afsluitende 1500m niets meer. Hauttekeete liep 4’32″98 en Van der Poel vestigde een laatste persoonlijk record van 4’34″26.
