De derde Diamond League van het seizoen was een schot in de roos. De grootste verdienste voor dat ging logischerwijs naar Faith Kipyegon. De kersverse wereldrecordhoudster op de 1500m zette het bescheiden, maar sfeervolle Luigi Ridolfi-stadion helemaal in lichterlaaie. Er was ook een prominente rol voor Femke Bol weggelegd. Wij spraken hen na de wedstrijd.
“Meteen toen ik over de finish kwam, wist ik dat ik het wereldrecord op mijn naam had geschreven”, vertelde een dolgelukkige Faith Kipyegon na haar fabelachtige chrono van 3’49″11. Toch had ze op voorhand zo’n wereldtijd nooit in gedachten. Pas op 250m van de finish begon het echt te dagen dat het mogelijk was. “Ik voelde me zo sterk tijdens de race. Ik kon blijven pushen toen de haas na 1000m uitstapte.”
En daarmee is het palmares van de 1500m-specialiste alweer wat meer gevuld. “Een wereldrecord was het enige ontbrekende op mijn palmares, wat voor extra motivatie zorgde. Nu kan ik eindelijk zeggen dat ik naast wereld- en olympisch kampioene ook een wereldrecord vestigde. Ik laat iets na voor de volgende generatie. Het was een geweldige avond die ik zo snel mogelijk met mijn dochter wil vieren. Daarna bereid ik me voor op de Diamond League in Monaco”, aldus de kersverse wereldkampioene.
Femke Bol: “Ik overschreed elke horde met mijn verkeerde been”
“Het is een geweldige tijd en een Diamond League-overwinning”, reageerde Femke Bol na haar beste wereldjaarprestate van 52″43. “Ik voelde me goed en stond met meer vertrouwen aan de start dan tijdens mijn seizoensopener. Ik kon het passenritme dat ik voor ogen had aanhouden en voel me fijn met de veertienpas, maar er waren zeker nog dingen die beter konden. Ik overschreed bijvoorbeeld elke horde met mijn verkeerde been.”
“Je weet nooit hoe het gaat als je technisch iets aanpast en dat maakt het best spannend”, reageerde ze over haar nieuw ritme. “De tijden tonen gelukkig dat het goed gaat en dat geeft veel vertrouwen. Het is nog vroeg op het seizoen, maar ik hoop binnenkort een 51 seconden te zien. Al komt dat niet met een vingerknip. Vorig jaar liep ik ook heel sterk en kwam het er niet uit.”
Zondag komt Bol voor eigen publiek in actie op de vlakke 400m. “Ik hoop sub 49 te lopen, maar net zoals op de horden weet je nooit of het er meteen uitkomt. Het is nog wat vroeg voor zo’n tijd denk ik. Mijn focus lag ook vooral op de horden. Ik ga vooral proberen genieten van het thuispubliek”, besliste de wereldrecordhoudster in zaal.
Grant Holloway: “Alle kampioenen zijn soms losers”
“In tegenstelling tot Rabat ging mijn race zoals gepland. Het hielp dat het publiek stil was tijdens de start”, blikte Grant Holloway terug. “Met deze tijd ben ik tevreden. Ik wil nu vooral constant presteren. Als ik uitgerust en gezond aan de start verschijn, dan ben ik klaar om onder de 13 seconden te duiken.”
“Alle kampioenen zijn soms losers”, reageerde de hordenspecialist na zijn zeldzame nederlaag van vorige week. “Het is niet slecht. Je moet gewoon uitzoeken wat je fout deed en dat probleem aanpakken om beter te worden. Het helpt ook om mentale hardheid te kweken.”
Lieke Klaver: “Tijdens de FBK wil ik iets neerzetten”
“Ik was heel blij met deze tijd”, lachte Lieke Klaver na haar 400m. “Het is mijn snelste seizoensopener ooit. Vorige week in Oordegem waren mijn tijden maar suf. Toen liep ik de 100 en 200m dus het was heel leuk nog eens een 400m te doen.”
Zondag loopt Klaver de 200m op de FBK Games. “Daar moet het 100% beter zijn dan vorige week. Het is voor eigen publiek dus ik wil niet dat mensen zeggen van ‘Pf, dat viel wat tegen.’ Ik wil er echt iets neerzetten. En dan heb ik het over een PR. Daarna volgen nog het EK landenteams en misschien hopelijk de Diamond League in Monaco en Silesia. Ik heb er zin in.”
Fred Kerley: “De wereld zal verbaasd toekijken”
“Als mijn tijd komt, loop ik onder de 9″80 en zal de wereld verbaasd toekijken”, reageerde een zelfverzekerde Fred Kerley. “Ik voel mij goed, dus ikzelf zou niet verrast zijn met zo’n tijd. Ik geloof in mezelf en in wat ik kan. Vandaag (gisteren; red.) was een goede dag ondanks de frissere omstandigheden.”
JuVaughn Harrison: “In Hengelo kies ik voor het verspringen”
“Door de regen trok ik met wat zenuwen naar de piste. Ik pushte in het begin niet genoeg en maakte daardoor foutjes. Uiteindelijk werd het een geweldige competitie. Zondag in Hengelo neem ik even een pauze van het hoogspringen en kies ik voor het verspringen. Mentaal doet mij dat goed.”
Sandi Morris: “Ik ben in de vorm om 4m90 te springen”
“Ik ben gefrustreerd met dit resultaat”, vertelde Sandi Morris na haar bescheiden 4m61 in het polsstokspringen. “Ik voel me echt goed en ben eindelijk blessurevrij. Ik ben in de vorm om 4m90 te springen, maar ik struggle met één specifieke stok. We moeten nog uitzoeken of het aan mij ligt, of aan de stok. Eens dat probleem van de baan is, ben ik klaar om hoog te springen.”
Morris brak na het zomerseizoen met de coach die ook Katie Moon onder zijn hoede heeft. Spijt van die wissel heeft ze niet. “Het was mijn tweede coachwissel in één seizoen tijd. Dat was niet het oorspronkelijk plan, maar ondertussen ziet de toekomst er goed uit. Met mijn nieuwe coach werken we aan technische details en dat begint eindelijk in zijn plooi te vallen. Van zodra het probleem met de stokken van de baan is, zullen de hogere hoogtes komen.”
