Na zijn olympisch brons vorig jaar in Sapporo, gaat Bashir Abdi zondag in Eugene opnieuw op zoek naar eremetaal. Hij reisde pas op het allerlaatste moment af, donderdagavond om precies te zijn, maar vond wel nog even de tijd voor een babbel. “Ik voel dat dit het moment is om voor het allerhoogste te gaan”, klinkt het.
Bashir, hoe zagen de maanden na Rotterdam er voor jou uit?
“Eerst heb ik twee weken rust genomen. Daarna zijn we heel rustig beginnen opbouwen. In Ethiopië heb ik vier weken aan mijn basis gewerkt. Toen daar het regenseizoen begon, ben ik naar Font-Romeu vertrokken. Daar heb ik met mijn coach drie weken heel goed getraind en op 3 juli zijn we naar Flagstaff verhuisd. Daar heb ik niet meer superveel getraind, het was vooral acclimatiseren.”
Heb je de laatst tijd nog met Abdi Nageeye getraind?
“We hebben dezelfde trainingen afgewerkt en in Ethiopië gebeurde dat ook samen, maar toen ik naar Font-Romeu verhuisde, is hij in Ethiopië gebleven. Zijn familie woont in Afrika en die van mijn in Europa, waardoor we soms andere keuzes maken.”
Heb je een idee wie van de twee de beste vorm heeft?
“Gelijkaardig. We zijn allebei goed in vorm, maar Abdi heeft iets meer vertrouwen omdat hij Rotterdam gewonnen heeft. Op basis van de laatste training die we gedaan hebben, moeten we elkaar waard zijn. Abdi heeft de vorm van zijn leven.”
En jij, ook de vorm van je leven?
“Ik moet toegeven dat ik iets meer vertrouwen had voor Sapporo. Deze keer mis ik wat wedstrijdritme en heb ik die 2u05 van in Rotterdam als enige referentie.”
De marathon start om 6u15 lokale tijd, dat wordt vroeg opstaan.
“Ja, want drie uur op voorhand wil ik nog iets eten, maar vroeg opstaan vind ik niet erg. Op stage in Ethiopië sta ik ook soms om 3u op om in alle vroegte onze lange duurloop te doen.”
De weersomstandigheden lijken goed te worden.
“Ideaal zelfs, denk ik. Het zijn geen Sapporo-toestanden. Het kan een snelle wedstrijd worden, maar dat is lastig te voorspellen. Ik ga afwachten en zien hoe de wedstrijd evolueert.”
Behoort een Belgisch record tot de mogelijkheden?
“Totaal niet. Op een kampioenschap zal het nooit zo snel gaan. Richting 2u05 is al héél snel voor een kampioenschap. (Het kampioenschapsrecord staat op 2u06:54, red.). Het niveau ligt wel hoog. Behalve Eliud Kipchoge is iedereen hier.”
Wie zie jij als de favoriet?
“De Ethiopiërs zijn heel sterk. Mosinet Geremew is voor mij de topfavoriet, maar titelverdediger Lelisa Desisa is ook goed.”
Wat is de sleutel om de Ethiopiërs te kloppen?
“Geduldig blijven en alert reageren. Ik ben niet degene die initiatief moet nemen. Ik probeer slimme oplossingen te vinden voor alles wat de tegenstanders proberen. De eerste 35 kilometer kan iedereen die een degelijk niveau haalt volgen, daarna begint de wedstrijd pas en is het hopen dat je nog energie over hebt.”
Is het een nadeel dat de andere Belgen hier geen wereldtoppers zijn, waardoor je alleen tegen een leger Ethiopiërs strijdt?
“Ik mis Koen Naert wel. In Sapporo liep hij heel lang naast mij en gaf hij onderweg zelfs tips. Gelukkig is Abdi erbij, waardoor ik me niet alleen zal voelen.”
Hoe belangrijk is zo’n WK voor jou in vergelijking met een stadsmarathon, waar je snellere tijden kan lopen?
“Dit is veel belangrijker. Tijden kunnen altijd verbeterd worden, medailles zijn voor altijd. En op een WK won ik nog nooit een medaille.”
Heb je het parcours al gezien?
“Nee, ik ben iemand die dat niet graag doet. We moeten meerdere rondes afwerken ik zal in de eerste ronde wel zien wat mij te wachten staat.”
Leg nog eens uit waarom je voor het WK kiest, en niet voor het EK.
“Ik wil mij met de wereldtop meten, en die is niet in München, maar in Eugene. Ik kan later altijd nog voor een Europese titel gaan, maar ik voel dat dit het moment is om op het allerhoogste te mikken.”
Overweeg je nog om in München de 10.000 meter te lopen?
“Geen sprake van. De marathon in Londen in oktober wordt mijn volgende wedstrijd.”
