Tienkamper Thomas Van der Plaetsen scheurde op 4 augustus zijn hamstring tijdens het verspringen op de Olympische Spelen in Tokio. De voormalige Europese kampioen ging sindsdien door een zware periode op fysiek en mentaal vlak. Bovendien zette Sport Vlaanderen eind 2021 het contract van zijn broer en trainer Michael stop. De meerkamper moet het bijgevolg zonder trainer stellen. Ook op financieel vlak zijn er zorgen, aangezien hij nog altijd geen zekerheid over zijn budget bij de Vlaamse Atletiekfederatie met het oog op komend jaar.
Voor meerkamper Thomas Van der Plaetsen was 2021 een jaar met ups en downs. Hij verzekerde zich in Götzis met een PR van 8.430 punten voor de Olympische Spelen in Tokio. Op die Spelen liep het echter gruwelijk fout voor de 31-jarige atleet van DEIN. Tijdens het verspringen scheurde hij zijn hamstring en ligament aan de voet, met een gekneusde rechterknie als pijnlijk extraatje. Een emotionele Van der Plaetsen zou het stadion in een rolstoel verlaten. “Emotioneel ben ik altijd stabiel geweest, maar de weken na het voorval heb ik toch wel gedacht ‘waar ben ik in hemelsnaam mee bezig’. Fysiek en mentaal was het een trauma. Ik baalde hard en ondertussen kon ik liggen, hoogstens hangen. Om het even welke beweging was pijnlijk”, begint de meerkamper.
Ook na de eerste weken bleef het zwaar voor Van der Plaetsen. “Bij de heropstart van de trainingen kreeg ik visioenen over mijn blessure. Als ik een sprong op een plint moest doen, zag ik plots hoe de plint in elkaar zou stuiken, waardoor ik met een gebroken been zou achterblijven. Stoppen wil ik helemaal niet op het moment dat mijn lichaam zo kapot is. Hoe dan ook wil ik eerste deze revalidatie afwerken. De rest zien we later wel. Ik stel me wel soms de vraag of ik atletiek nog interessant vind. Het is een vraag die ik nog niet beantwoord heb.”
Elke week vooruitgang in Zuid-Afrika
Ondanks de zware periode na de Spelen verloopt de revalidatie van de atleet bijzonder vlot. De klik kwam er weliswaar pas toen hij naar zijn tweede thuisland Zuid-Afrika trok. “Ik had tot begin november echt nul komma nul zin om te trainen. Eenmaal in Zuid-Afrika was dat een ander verhaal en zat ik twee uur per dag in de fitness. De eerste weken waren door de slechte reactie van mijn spieren op training zwaar. Ik spendeerde meer uren op een behandelingstafel, dan op de piste of in de fitness. Gelukkig was er elke week sprake van vooruitgang. Eind november kon ik opnieuw joggen en sinds midden december sta ik opnieuw meer op de piste in vergelijking met de uren in de krachtzaal. Er blijft een verschil van om en bij de 15 procent qua kracht tussen mijn twee benen. Op zich valt dat wel mee als je ziet waar ik vandaan kom. Binnen een paar weken hoop ik opnieuw te kunnen spurten”, voegt hij toe.
Het WK in openlucht in het Amerikaanse Eugene is hét doel van Van der Plaetsen, die dankzij zijn prestatie in Götzis van vorig jaar al zeker is van zijn deelname aan het kampioenschap. “Het WK is altijd mijn doelstelling geweest. Het is bijna onmogelijk om op een jaar tijd van een zware blessure naar je topvorm te gaan en toch is het mijn doel. Ik hoop zowel het WK als het EK mee te pikken, ondanks dat ik weet dat het krap zal worden (het EK begint amper drie weken na het WK, red.).”
Onduidelijkheid over budget bij federatie
Sport Vlaanderen blijft de meerkamper steunen. Zijn broer en trainer Michael krijgt niet langer ondersteuning, wat vragen oproept. Eventuele steun van de Vlaamse Atletiekliga blijft uit. “Hoe moet ik aan de top blijven als ik zonder coach zit? Vorig jaar zette ik de derde Europese jaarprestatie neer. Dan mag je toch zeggen dat je coach iets kan. Hij werd pas eind december ingelicht, op het moment dat de wintertrainingen al twee maand bezig waren. Ideaal is het dus allesbehalve. Ook vanuit de federatie is er geen enkele vorm van hulp. Het idee is om alles te centraliseren in Gent, maar dat komt neer op één gezamenlijke training met bijhorende sessie bij een kinesitherapeut per week. Voor een wereldtopper volstaat zoiets niet qua begeleiding. Ik stel me dan ook oprecht de vraag hoe iemand als Jente Hauttekeete aan de top kan geraken. Februari staat voor de deur en ik heb geen flauw idee hoeveel budget er dit jaar voor mij is voorzien. Ik heb geen idee of zelfs zal rondkomen om mijn stages te betalen”, besloot een geërgerde Van der Plaetsen.
