Francine Niyonsaba heeft na haar eindzege in de Diamond League op de 5.000m ook uitgehaald in Zagreb. Op Kroatische bodem liep de atlete uit Burundi naar een WR op de ongewone 2.000m. Met 5’21″56 deed ze ruim beter dan het WR van Genzebe Dibaba. Nog in Zagreb dook de Amerikaanse hordeloper Devon Allen voor het eerst onder 13 seconden op 110m horden. In het Zwitserse Bellinzona sloot Europees kampioene op de 400m horden, Léa Sprunger, haar carrière in stijl af.
Francine Niyonsaba heeft op de Memorial Borisa Hanzekovica in het Kroatische Zagreb voor het hoogtepunt van de avond gezorgd. De atlete uit Burundi, die de afgelopen weken furore maakte op de 5.000m met zeges op onder meer de Allianz Memorial Van Damme én eindwinst van de Wanda Diamond League, kwam er aan de start van een ongewone 2.000m. Na perfect haaswerk van onder meer de Spaanse Esther Guerrero moest de atlete zelf aan de bak. Niyonsaba deed het voortreffelijk en had een slotronde nodig van 63 seconden om het WR te grijpen. Dankzij een stevige versnelling klokte ze af na 5’21″56, ruim twee seconden sneller dan de besttijd van Genzebe Dibaba die indoor goed was voor 5’23″75. De Ethiopische Freweyni Gebreezibeher probeerde haar wagonnetje aan te hangen, maar moest in de slotronde haar meerdere erkennen. Met 5’25″86 zette ze wel de derde tijd ooit neer in openlucht.
Het record van Niyonsaba zal echter stof doen opwaaien, aangezien ze net zoals onder meer Caster Semenya en sprintster Christine Mboma over te veel testosteron beschikt. Daardoor mag de atlete niet langer deelnemen aan haar geliefkoosde 800m, de afstand waarop ze in 2016 zilver won op de Olympische Spelen in Rio. De vraag rijst vooral of World Athletics de regels rond hyperandrogene atleten verder zal aanpassen na grote successen van Niyonsaba en Mbomba, die in Zagreb de 200m won. Los van het veelbesproken wereldrecord was er langs mannelijke zijde een absolute uitschieter. Devon Allen dook voor het eerst in zijn carrière onder 13 seconden op de 110m horden met 12″99. Daniel Stahl was opnieuw de beste in het discuswerpen met 67m79. Bij de vrouwen haalde Valarie Allman, afgelopen zondag goed voor een worp voorbij 71 meter op de ISTAF in Berlijn, haar gram door lokale favoriete Sandra Perkovic af te troeven met 69m63.
Dylan Borlée sloot zijn seizoen af op de baanronde, maar kon niet geheel overtuigen. Na een snelle start moest Borlée gas terugnemen in de laatste rechte lijn. Met 46″25 kwam hij niet in de buurt van winnaar Kirani James, die na 44″46 afklokte. De Amerikaan Marvin Bracy snelde naar een knappe 9″86 op de 100m, amper één honderdste boven het meetingrecord van ene Usain Bolt. Ook in het polsstokspringen was het de Verenigde Staten boven met KC Lightfoot. Lightfoot vloog als enige over 5m87, goed voor zijn beste prestatie in openlucht. Kogelstoter Ryan Crouser won gisteren ‘zoals gewoonlijk’ met overmacht zijn discipline met een beste worp van 22m84.
Sprunger hangt haar spikes op eigen bodem aan de wilgen
Léa Sprunger nam in eigen land afscheid van haar geliefde 400m horden. De regerende Europese kampioene op de lage horden sloot haar carrière in schoonheid af op eigen bodem. In het Zwitserse Bellinzona moest Sprunger alleen haar Nederlandse trainingsmaatje Femke Bol voor zich dulden. Bol klokte af na 54″01, Sprunger noteerde 54″53. Sprunger won het EK in Berlijn van 2018 op de lage horden. Nog geen jaar later was ze in zaal goed voor de Europese titel op de 400m. De intussen 31-jarige Zwitserse bleef toen Cynthia Bolingo een duimbreed voor.
Op de 400m horden bij de mannen ging de zege in Bellinzona naar de Braziliaan Alison dos Santos in 48″15. Nadine Visser was opnieuw weergaloos op de hoge horden. De Nederlandse recordhoudster etaleerde nog maar eens haar hoogvorm door af te klokken na 12″57. 100m-specialiste Shelly-Ann Fraser-Pryce knalde naar 10″78 op Zwitserse bodem.
