Naast het historische goud van Nafi Thiam werden in Tokio ook heel wat andere medailles uitgedeeld. Damian Warner was heer en meester in de tienkamp dankzij een olympisch record van 9.018 punten. Ryan Crouser bezorgde het eerste atletiekgoud aan de Verenigde Staten dankzij een monsterlijke 23m30 in het kogelstoten. Katie Nageotte voegde daar een tweede Amerikaans gouden plak aan toe in het polsstokspringen. Wereldkampioen Steven Gardiner kroonde zich op de baanronde nu ook tot olympisch kampioen door als enige onder 44 seconden te duiken. In het hinkstapspringen ging het goud naar de Portugees Pedro Pablo Pichardo dankzij een stevige 17m98.
U bent nog altijd niet bekomen van de zinderende slotdag van de zevenkamp? Wij ook niet, maar in Tokio werden naast het goud voor onze Nafi Thiam ook een reeks andere medailles uitgedeeld. Het hinkstapspringen en kogelstoten waren de eerste finales van de dag. In de zandbak stond er geen maat op de Portugees Pedro Pablo Pichardo, die eigenlijk na één poging al het goud binnen had. Pichardo noteerde 17m61, wat te hoog gegrepen bleek voor de uiteindelijke nummers twee en drie, Yaming Zhy en Hugues Fabrice Zango. Pichardo verbeterde zich nog naar 17m98, goed voor de beste wereldjaarprestatie, al wilde de Portugees maar wat graag voorbij 18 meter.
In het kogelstoten was zoals verwacht niks te doen aan wereldrecordhouder Ryan Crouser, die aan zijn finale begon met een olympische record van 22m83. Crouser zou daarna ook 22m93 noteren om in zijn laatste poging uit te pakken met een monsterachtige 23m30, goed voor de tweede worp aller tijden op amper acht centimeter van zijn eigen WR. De ‘zwakste’ poging van Crouser: 22m54. Die prestatie zou hem net geen tweede plaats opgeleverd hebben, aangezien wereldkampioen Joe Kovacs met 22m65 het zilver op zijn naam zetten. Het brons ging zoals verwacht naar Tom Walsh met 22m47. Crouser bezorgde zichzelf een tweede opeenvolgende goud. Opvallend: de Amerikanen moesten tot vandaag wachten om hun eerste atletiekgoud te grijpen.
De onvoorspelbaarheid van de 110m horden werd tijdens de finale nog maar eens in de verf gezet. Grant Holloway, die op de Amerikaanse trials tot één honderdste van het WR kwam, knalde als een bezetene uit de startblokken. De Amerikaan leek op weg naar het goud, tot hij op de laatste drie horden zijn ritme niet kon volhouden. Zijn naaste belagers kwamen dichter en de Jamaicaan Hansle Parchment verraste door op de laatste horde op en over Holloway te gaan. Parchment knalde naar 13″04, ruim 12 honderdsten sneller dan zijn beste tijd in 2021. Holloway volgde vijf honderdsten later als tweede en Ronald Levy maakte het Jamaicaanse feestje compleet met een bronzen plak. Nooit eerder was het niveau in de breedte overigens zo hoog op de 110m horden. De top zeven dook namelijk onder 13″30.
Na de ontgoocheling voor de Amerikanen op de horden was er de vreugde in het polsstokspringen bij de vrouwen. Katie Nageotte was dit jaar veruit de beste polsstokspringster ter wereld en bewees dat ook in de olympische finale. Na een fantastische strijd met wereldkampioene Anzhelika Sidorova en de Britse Holly Bradshaw wipte Nageotte als enige over 4m90. De lat ging nog naar 5m01, maar overmand door emoties hield de Amerikaanse het na één sprong voor bekeken. In de 400m bij de mannen kon Amerika met naamgenoten Michael Norman en Cherry rekenen op twee podiumkandidaten. Norman vloog als een bezetene uit de startblokken, maar kon zijn inspanning niet volhouden. Beide Amerikanen vielen net naast het podium met Cherry op vier en Norman op vijf. Voorin was wereldkampioen Steven Gardiner in zijn klassieke vederlichte stijl op weg naar goud. Hij bleef als enige onder 44 seconden met 43″85. Anthony Zambrano was een knappe tweede op ruim 20 honderdsten van het goud, gevolgd door de olympische kampioen van 2012, Kirani James.
In de tienkamp kende Damian Warner ook een begenadigde tweede dag. De Canadees was na een sterke opener op de horden en meer dan degelijke prestaties in de werpnummers en het polsstokspringen op weg naar zijn eerste score boven 9.000 punten. Warner klaarde de klus met een olympisch record van 9.018 punten. Op die manier schuift hij op naar de vierde plaats op de ranking aller tijden. Ondanks zware rugklachten legde wereldrecordhouder Kevin Mayer beslag op het zilver met 8.726 punten. De Australiër Ashley Moloney verpulverde zijn PR tot 8.649 punten en bleef zo de Amerikaan Garret Scantling voor in de strijd om brons. De volledige top vijf scoorde meer dan 8.600 punten, al was het voor ons Belgen vooral bijzonder jammer om Thomas Van der Plaetsen te zien sneuvelen door een zware blessure in het verspringen.
In de halve finales van de 1500m kon Ismael Debjani geen vuist maken. Er werd wel snoeihard gelopen in die halve finales, aangezien er voor de verliezende tijden een chrono onder 3’33 nodig was. De Keniaan Abel Kipsang deed zowaar nog straffer door naar een olympisch record van 3’31″65 te snellen. Opvallend: titelverdediger Matthew Centrowitz is er niet bij in de finale. De Amerikaan werd negende in de tweede halve finale op bijna een seconde van de verliezende tijden.
