Anne Zagré strandde zondag verdienstelijk op een zestiende plaats in de halve finales van de 100 meter horden in Tokio. Ze was tevreden met het resultaat, al had ze stiekem op nog iets meer gehoopt. De emoties liepen overigens hoog op tijdens het interview, omdat Zagré treurde om een overleden vriendin.
“Eindelijk kan ik huilen om mijn beste vriendin die overleden is”, zei Zagré, om vervolgens ook effectief in huilen uit te barsten. “Maandenlang heb ik me sterk gehouden, voor haar, om mijn concentratie voor de Spelen niet te verliezen. Het was zwaar om het zo lang vol te houden, maar ik moest wel.”
Zagré was in de eerste plaats trots op haar resultaat in Tokio. “Ik kan mezelf helemaal niets verwijten en heb een toptijd neergezet”, klonk het. “Alleen wat jammer dat ik laatste eindig in mijn reeks. Dat steekt wat voor mijn ego. Op de eerste en tweede horde laat ik een klein beetje tijd leggen, maar dit is mijn tweede chrono ooit, dus dat is gewoon goed. Ik heb mijn missie helemaal volbracht.”
Toen ze ons te woord stond, wist de hordeloopster nog niet hoeveelste ze uiteindelijk geëindigd was. “Ah, ben ik maar zestiende? Shit, dat is gestoord, met 12”78. Het niveau is onwaarschijnlijk. Het niveau gaat omhoog en je moet mee evalueren, maar dat heb ik ook wel gedaan. Vooral door me niet blesseren en mentaal sterker te worden. Ik ben serener dan vroeger”, besloot ze.
