De World Indoor Tour in Liévin heeft zoals verwacht niet teleurgesteld. Gudaf Tsegay snelde naar een bijzonder WR op de 1500m. Jakob Ingebrigtsen was dan weer goed voor een ER op die afstand. Grant Holloway en Getnet Wale grepen respectievelijk op de 60m horden en 3.000m net naast WR’s. Langs Belgische zijde was Elise Vanderelst dé uitschieter met een BR en EK-limiet op de 1500m. Eliott Crestan, Michael Obasuyi en Anne Zagré bevestigden hun eerdere limieten.
Zelfs zonder absolute uitschieters in de kampnummers, mede door onder meer een pijnlijke hamstring bij Armand ‘Mondo’ Duplantis, zal de World Indoor Tour van Liévin naar allee waarschijnlijkheid de beste indoormeeting van het jaar worden. Gudaf Tsegay tekende voor het eerste vrouwelijke wereldrecord van het jaar, daarover hier meer. Jakob Ingebrigtsen verpulverde het ER op de 1500m, over die race leest u hier meer. Bij de mannen benaderden Grant Holloway en Getnet Wale WR’s. Holloway was tijdens de reeksen van de hoge horden al goed voor een meetingrecord van 7″38, maar deed er in de finale nog een schepje bovenop door 7″32 te noteren. Daarmee is de Amerikaan slechts twee honderdsten trager dan wereldrecordhouder Colin Jackson. Holloway gaf na afloop aan nog niet volledig tevreden te zijn, aangezien hij maar wat graag dat WR op zijn naam wil krijgen. Michael Obasuyi maakte een goede beurt in de races van Holloway door in de reeksen een nieuw PR van 7″67 te noteren en die tijd in de finale te herhalen. De beloftevolle hordeloper is nu de derde Belgische performer aller tijden.
World champion @Flaamingoo_ clocks area record 7.32 and goes #2 all-time in the 60m hurdles at @Meeting_Lievin #WorldIndoorTour pic.twitter.com/fupblnh72y
— World Athletics (@WorldAthletics) February 9, 2021
De 3.000m bij de mannen werd een Ethiopisch onderonsje tussen Genet Wale, Selemon Barega en Lemecha Girma. Het trio maakte er een bijzondere strijd van in de slotronde. Wale bleek uiteindelijk de sterkste, al zal hij zich morgen toch voor het hoofd slaan bij het bekijken van de beelden. De Ethiopiër ging namelijk niet volledig door en dat zou hem mogelijk een WR kosten, aangezien hij na 7’24″98 over de finish bolde, slechts acht honderdsten boven het WR van Daniel Komen. De tijd van Wale is goed voor de vierde chrono aller tijden, na de WR’s in openlucht en zaal van Komen en het PR van Hicham El Guerrouj.
Mike Foppen liet het Nederlands record sneuvelen dankzij een snedige slotronde. Foppen klokte af na 7’42″55 en mag daardoor met ambities naar het EK in Polen trekken. “Bij het ingaan van de slotronde zag ik dat ik een rondje in 30 seconden nodig had om het NR te verbreken. Dat deed deugd, want ik kon nog eens aanzetten. De Ingebrigtsen lijken met het oog op Torun buitencategorie, maar wie weet wat er mogelijk is. Ik hoop vooral me te kunnen bewijzen in de finale van de 3.000m, wat twee jaar geleden niet gelukt is”, aldus de Nederlandse recordhouder. Bij de vrouwen ging de zege verrassend naar de 19-jarige Lemlem Halemu. De Ethiopische hield Sifan Hassan en Beatrice Chepkoech af in een beste wereldjaarprestatie van 8’32″55. Hassan en Maureen Koster verzekerden zich ook van de EK-limiet.
Nog een noorderbuur met reden tot vieren was Nadine Visser die de bloemen pakte op de hoge horden bij de vrouwen. Visser finishte in dezelfde seconde als Christina Clemons en Nooralotta Neziri, maar kreeg wel de winst toebedeeld op basis van de finishfoto. Anne Zagré was in de reeksen goed voor 8″08, een bevestiging van haar EK-limiet. In de finale kon Zagré haar tijd niet verbeteren met 8″22. Eline Berings haalde finale niet, maar sloop met 8″16 opnieuw een beetje dichter bij de gevraagde 8″10 voor Torun. Berings kreeg in het slot van haar race wel aan kramp in de hamstrings. Eliott Crestan bewees tijdens een warrige 800m dat hij tot de absolute wereldtop behoort als het aankomt op indoorwedstrijden. De Belgische recordhouder moest alleen Elliot Giles en Cornelius Tuwei voor zich dulden. Met 1’46″93, ondanks een eerste ronde waarin hij bijna ten val kwam, dook hij opnieuw onder de EK-limiet.
Hugues Zango hoopte in het hinkstapspringen zijn eigen WR te benaderen, maar dat bleek toch makkelijker gezegd dan gedaan voor de Burundees. Zango was wél goed voor een meetingrecord van 17m82. Juan Miguel Echevarria was de beste in het verspringen met 8m25, vier centimeter beter dan de Griek Militiadis Tentoglou die in eerste instantie de beste wereldjaarprestatie van 8m21 had geëvenaard. Een kleine domper op de feestvreugde was mogelijk de iet wat tegenvallende polsstokcompetitie en dat kwam voornamelijk door een tegensputterende hamstring bij Armand ‘Mondo’ Duplantis. De wereldrecordhouder gaf tijdens de opwarming al een verkrampte indruk en sprong welgeteld twee keer op 5m60 en 5m86. Daarmee was de Zweed goed voor winst. Chris Nilsen ging eveneens over die hoogte, maar had op een lagere hoogte een extra poging nodig. Renaud Lavillenie moest vrede nemen met een derde stek en 5m80. Het euvel bij Duplantis zou meevallen, aangezien hij zelf sprak over krampen ter hoogte van de hamstring. Bij de vrouwen won Holly Bradshaw met een sprong over 4m73.
Jemma Reekie was duidelijk de sterkste op de 800m bij de vrouwen, waarin het ook uitkijken werd naar de tweede race van Renée Eykens. Met 2’06″20 kon onze landgenote echter niet geheel tevreden zijn, al trok ze zich op aan het feit dat haar slotronde in vergelijking met haar opener in Metz een wereld van verschil was. “Ik heb tactisch een andere keuze gemaakt door zo snel mogelijk aan de koord te willen zitten. Waar ik echter niet op had gerekend, was dat er een gat zou vallen. Er zit meer in de tank, de puzzelstukjes moeten gewoon samenvallen”, aldus Eykens. In het eerste loopnummer van de avond was ook al sprake van een record, weliswaar een beste prestatie aller tijden op de eerder ongewone 2.000m steeple. Yavi Winfred trok hier namelijk aan het langste eind in 5’45″09, goed voor de snelste chrono ooit op die afstand.
De volgende World Indoor Tour staat zaterdag gepland in New York.
