Ben Broeders was gisterenavond niet van de partij in Rouen om in het gezelschap van Mondo Duplantis en Renaud Lavillenie een stevige polsstokcompetitie af te werken. De Belgische recordhouder in openlucht en indoor staat voorlopig aan de kant met een verrekking aan de hamstring. Komende donderdag volgt een krachttest met de dynamometer die uitsluitsel moet brengen of hij al dan niet nog in zaal in actie komt in 2021. De atleet van DCLA wil namelijk geen risico’s nemen met het oog op de Spelen in Tokio.
Na twee sprongen op de ISTAF Indoor in Düsseldorf exact één week geleden sputterde de hamstring van polsstokspringer Ben Broeders. Het verdict: geen scheur, maar wel een verrekking aan hamstring. Net aan die hamstring waar hij in november ook al een spierscheur opliep. Onze nationale recordhouder ziet daardoor mogelijk zijn indoorseizoen in het water vallen, aangezien hij voorlopig moet rusten in afwachting van een test op de dynamometer. Die test moet bepalen of de verdeling kracht tussen zijn hamstrings en quadriceps wedstrijden toelaat.
“Het is frusterend, aangezien ik fysiek nog nooit zo in orde ben geweest. Ik heb enorm hard werk geleverd op training, maar net nu alles quasi op punt staat, komt mijn zwakke plek bovendrijven. Het kan wijzen op het feit dat ik mogelijk iets te fanatiek tekeer ben gegaan na die scheur. Ik voel me namelijk vermoeid in het geheel en niet puur aan die hamstrings. In Düsseldorf ervaarde ik exact het gevoel van november maar ook van afgelopen zomer, alleen is er nu geen sprake van een scheur. Dat wijst ergens op het feit dat mijn hamstrings sterker zijn dan toen, waar ik me in bepaalde zin moet aan optrekken. In elk geval volgt de beslissing komende donderdag en heb ik sinds afgelopen zondag alvast zoveel mogelijk rust genomen”, vertelt Broeders.
“Wil in Tokio hoger dan ooit springen”
Valt de test donderdag mee, dan komt een scenario bovendrijven waarin Broeders in principe één, mogelijk twee wedstrijden voor zijn rekening neemt in functie van het EK indoor. “Wijzen de percentages van de test uit dat de verhouding beter is, dan overweeg ik nog zeker één wedstrijd voor het EK. Al wacht ik vooral af, want het is gevaarlijk om enkele weken niet te springen en dan te gaan forceren in de aanloop naar het EK. Zeker gezien het feit dat komende zomer mijn hoofddoel gepland staat. Ik ga er dan ook geen doekjes om winden dat ik in Tokio hoger dan ooit wil springen. Herval ik met mijn hamstrings, dan verlies ik opnieuw een maand in de aanloop naar de Spelen en dat kan ik me niet permitteren. Het kan gewoonweg slimmer zijn om met een fris lichaam aan de zomer te beginnen, ook al betekent dat geen EK in zaal. Risico’s nemen is nu echt niet nodig”.
De hamstringproblematiek tast het zelfvertrouwen van de Belgische recordhouder verre van aan. Broeders weet dat hij goed aan het werken is, ook al krijgt hij voorlopig geen bevestiging op wedstrijden. “Ik weet wat ik waard ben en voel dat het zeker beter zit dan vorige winter (waarin hij met 5m80 zijn ticket naar de Spelen veilig stelde; red.). Door het gebrek aan wedstrijden gaat dat gevoel gewoon niet vertaald worden in resultaten. Dat is een zure appel, maar soms moet je gewoon verder durven denken dan die korte termijn. Tokio komt meer en meer in zicht en ik wil absoluut vermijden om een trapje naar beneden te moeten zetten. In deze discipline is een vlekkeloos parcours nooit vanzelfsprekend, maar ik wil klaar zijn om volop mee te strijden zoals ik het voor ogen heb”.
“Geen zin om vijf stappen achteruit zetten”
Zelfs indien Broeders tijdig fit zou raken met het oog op Torun blijft het de vraag of de Leuvenaar het risico wil nemen. “In principe moet het Europees halen mits een degelijke test donderdag geen onmogelijke opdracht worden. Waar ik me wel zorgen over maak is het feit dat je op het EK twee dagen na elkaar moet springen. Door mijn gebrek aan ritme zou ik in de kwalificaties alles uit de tank moeten halen en dan verschijn je in de finale met vermoeide hamstrings. Gebeurt daar iets, dan zet ik vijf stappen achteruit en daar heb ik helemaal geen zin in”.
Ondanks zijn eigen blessure kon Broeders in Düsseldorf genieten van de wedstrijd van zijn collega’s. “Ik heb er absoluut van genoten, aangezien ik me gewoon in de tribune heb gezet nadat ik de strijd had gestaakt. Het is al zeldzaam om in de huidige tijden atletiek in levende lijve te zien, dus dan probeer je er extra van te genieten. Ik merk wel dat iedereen hard gewerkt heeft met het oog op dit jaar, dat zag ik onder meer bij Menno Vloon en Torben Blech (respectievelijk goed voor een Nederlands record van 5m81 en PR van 5m86; red.). Bovendien is de strijd tussen Mondo en Renaud de komende weken bijzonder om volgen. Renaud is echt zot in vorm, misschien ergens wel door zijn nieuwe kledingsponsor, maar ook vooral omdat hij grotendeels pijnvrij heeft kunnen trainen. En Mondo, ja die is in vorm en maakt van zes meter stilaan een gewoonte. Er wordt vaak gezegd dat Sam Kendricks de man van de regelmaat is, maar als je kijkt naar het parcours van Mondo sinds het WK in Doha, dat is pas ronduit indrukwekkend”, besloot Broeders.
