In 2019 stak meerkamper Niels Pittomvils opnieuw zijn neus aan het venster. Na enkele pechjaren kon de 27-jarige atleet voor het eerst in bijna drie jaar een resultaat neerzetten op de tienkamp. Ondanks een fraai puntentotaal van 7.837 punten gooide hij het sindsdien over een andere boeg. Pittomvils voerde een trainerswissel door in de hoop zijn olympische droom te verwezenlijken. Die droom is door het coronavirus met minstens een jaar uitgesteld, maar het EK in Parijs kan een mooie tussenstop worden op zijn weg naar de Spelen.
De voorbije jaren verliep de sportieve carrière van Niels Pittomvils niet zonder slag of stoot. Op het EK in 2016 kwam de VAC-atleet ten val, een jaar later dwarsboomde een breuk in de polsstok een eventuele deelname aan het WK in Londen en in 2018 hypothekeerde een zware knieblessure zijn hele zomerseizoen. Met drie nieuwe PR’s in het verspringen, kogelstoten en discuswerpen en een puntentotaal van 7.837 zette Pittomvils afgelopen zomer opnieuw koers richting een score boven de 8.000 punten. Toch blijft de atleet kritisch.
“Ik blijf met gemengde gevoelens achter eerlijk gezegd. Mijn puntentotaal van 7.837 was geruststellend en bevestigde dat de operatie aan de knie mijn carrière niet om zeep geholpen heeft. Na die tienkamp wist ik dat ik terug was en weer op topniveau zou kunnen meedraaien. 2019 was een jaar waarin ik niet wist wat ik kon verwachten, maar achteraf gezien heb ik het gevoel dat ik beter had kunnen doen. Onder andere in het polsstokspringen heb ik een betere score laten liggen. Het is normaal één van mijn betere disciplines, maar op wedstrijd wilde het, mede door de vaak moeilijke omstandigheden, niet lukken. Toch hebben we daar de voorbije maanden een groot werkpunt van gemaakt”, blikt Pittomvils terug.
Afgelopen winter trad de meerkamper slechts één keer aan en dat was tijdens een polsstokgala in Zoetermeer. Ondanks de recente samenwerking met Steven Taeleman, de trainer van Belgisch recordhouder Ben Broeders, zag Pittomvils zijn harde werk niet vertaald worden in een mooie hoogte.
“Ik voel dat ik met de hulp van Steven enorme stappen vooruit heb gezet en een zekere regelmaat heb gevonden in het polsstokspringen. Deze winter heb ik alleen maar op kortere aanloop en met andere stokken gesprongen. Die 4m56 laat mij dan ook koud. Het resultaat was ondermaats, maar weerspiegelt niet hoe goed we bezig zijn. Ik ben ook pas in november aan mijn seizoen begonnen, dus alles samen is er een redelijke verklaring voor dat resultaat.”
Er was een goede reden waarom Pittomvils pas zo laat aan zijn seizoen begon. Niet alleen de samenwerking met Taeleman was nieuw, want Pittomvils besloot ook om na 13 jaar onder de hoede van Fernando Oliva getraind te hebben voor een andere omkadering te kiezen.
“De laatste vijf jaar heb ik niet veel progressie geboekt. In 2014 scoorde ik voor het eerst 8.000 punten waardoor ik als bijna 22-jarige het gevoel had dat er een enorme toekomst voor mij was weggelegd. Sindsdien ben ik er maar 51 punten op vooruit gegaan en dat stoort mij. Ik kan Fernando echter niets verwijten. We hebben altijd alles proberen aanpakken en we hebben echt goed kunnen samenwerken. Ik weet dat ik veel pech heb gekend, maar bleef toch iets te lang op mijn honger zitten. Naar mijn gevoel zou ik op die manier mijn olympische droom niet kunnen verwezenlijken en mijn potentieel niet ten volle kunnen benutten. Daardoor heb ik de moeilijke keuze gemaakt om na 13 jaar de boel om te gooien. Voor het loopwerk reken ik nu op François Gourmet terwijl Joffray Baune dan weer het technische luik en de coördinatie doet. Bij het speerwerpen helpt Arne Broeders mij”, vertelde de vierde Belgische performer aller tijden in de tienkamp.
Het coronavirus deinst net als Pittomvils niet snel terug waardoor het bij atleten onzekerheid troef is. De onwetendheid over hoe de wedstrijdkalender er binnen enkele maanden zal uitzien maakt het moeilijk om doelen te stellen. Pittomvils laat er het hoofd niet door hangen en bekijkt het positief.
“Ik hoop echt dat ik dit jaar nog minstens één tienkamp kan afwerken zodat ik mijn werkpunten ken. Ik blijf bezig, al zijn mijn trainingen iets minder specifiek nu het er niet naar uitziet dat het seizoen snel zal beginnen. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat het EK nog kan plaatsvinden. Een deelname aan een EK zo dicht bij huis zo mooi zijn, maar dan zal ik mij vooraf nog moeten tonen. Of dat selectiemoment er nog kan komen is maar de vraag. Al het werk dat ik nu doe ik alleszins niet weggesmeten en kan ik meenemen naar volgend jaar. Ergens heb ik mijn doelen al wat verlegd naar 2021. Mits een goede en blessurevrije voorbereiding denk ik dat ik een goede kans maak om mij volgend jaar te plaatsen voor Tokio”, aldus Pittomvils.
