‘Liefde in tijden van cholera’ is een bestseller van de Colombiaanse schrijver Gabriel García Márquez, maar het lijkt weinig waarschijnlijk dat ‘Trainen in tijden van corona’ even succesvol wordt. Covid-19 gooit roet in het eten van de (sport)wereld. Hoe gaan atleten om met het uitstel van wedstrijden, het verplaatsen van trainingsstages en de onzekerheid op sportief vlak de komende maanden? Europees marathonkampioen Koen Naert kan na maanden blessureleed opnieuw voluit trainen, maar ziet zijn grote doel, de olympische marathon, mogelijk tijdelijk in het water vallen.
Koen Naert kon na zijn straffe 2u07:39 op de Rotterdam Marathon van vorig jaar geen ideaal najaar neerzetten. Naert was op de sukkel met zijn achillespees en zag daardoor zijn voorbereiding naar de marathon van Fukuoka grondig verstoord. De Europese kampioen liep die marathon op karakter uit. De afgelopen maanden bouwde hij de loopkilometers op. “Momenteel gaat het wel goed eigenlijk gezien de omstandigheden. Ik neem mijn tijd om echt op niveau te geraken. Conditioneel zit het zoals het zou moeten, ondanks het vele alternatieve werk de afgelopen maanden. In vergelijking met Rio in 2016 sta ik veel stappen voor. Toen liep ik tussen februari en mei geen meter. Nu kan ik echt wel teren op een basis. Uiteraard heb ik wedstrijden nodig om die snelheid aan te scherpen. Door het gebrek aan wedstrijden kan ik nu zonder stress of druk trainen en dat gaat eigenlijk wel goed”, aldus Naert.
Normaal gezien zou hij volgende week aan de start verschijnen van het WK halve marathon in het Poolse Gydnia, maar ook die wedstrijd moest logischerwijs uitgesteld worden door de huidige coronacrisis. “Ik train altijd redelijk met de rem op en gebruik wedstrijden echt als snelheidsprikkels. Ik moet het dus nu zonder die prikkels stellen, maar dat is het ergste niet. Ik had graag naar het WK toegewerkt, maar in mijn ogen blijven de Spelen het allerbelangrijkste. Voorlopig werken we zoals voorzien naar Sapporo toe. Door het wegvallen van wedstrijden is er meer tijd om de belasting te spreiden. Zo is er bijvoorbeeld geen rustperiode na het WK zoals er wel voorzien was”, verklaart de marathonloper.
Het geloof in de Olympische Spelen zoals voorzien op de kalender daalt dag na dag. Ook Naert slaat aan het twijfelen, aangezien hij al jaren naar zijn tweede olympische marathon toewerkt. “Veel zal afhangen van wat er wordt beslist in verband met de Spelen. Er was sowieso geen voorjaarsmarathon gepland, anders had ik nooit in Fukuoka aan de start gestaan. Het eventuele uitstel van de Spelen zal sowieso een invloed hebben op wat er de komende jaren te gebeuren staat. Iedereen tast voorlopig in het duister en we moeten als atleten de beslissing van het IOC afwachten. Hopelijk volgt er snel duidelijkheid in verband met eventuele wijzingen, want nu ben ik nog altijd met Sapporo in het achterhoofd aan het trainen”, vervolgt de Europese kampioen.
Naert combineert zijn leven als topatleet met dat als vader van zijn zoontje Finn. Samen met zijn vrouw Elise probeert hij ook in deze moeilijke tijden een gezonde omgeving te creëren voor zijn zoontje. “Een gemiddelde dag staat zowel in het teken van mijn atletenbestaan, als het feit dat ik een kleuter heb rondlopen. Elise en ik proberen dan ook om zo goed mogelijk het schoolritme na te bootsen tijdens weekdagen. We hechten namelijk belang aan dat ritme zodat hij niet in de war is eenmaal hij terug naar school zal mogen. Overdag ben ik naast twee trainingen ook naarstig aan het knutselen, tekenen en zingen. Ik ben benieuwd hoe de komende weken eruit zullen zien, maar ik kan er wel van genieten. Tijdens mijn trainingen neemt Elise even over, dus ons team zit snor”, verduidelijkt de 30-jarige atleet van RESC.
Naert was één van de eerste Belgen die zich verzekerde voor de Spelen in Tokio, die voorlopig nog altijd plaatsvinden zoals voorzien. Voor atleten zonder ticket naar Japan is het voorlopig koffiedik kijken. “Ik denk zelden na over zo’n zaken, aangezien dat mentaal veel energie kan kosten. Daarom dat ik zo vroeg al die limiet op zak wou hebben. Ik vind het bijzonder erg voor onder meer mijn Nederlandse copain Michel Butter. Hij heeft zich zo hard afgebeuld in Kenia, weg van zijn twee jonge kindjes, om dan Rotterdam in het water te zien vallen. Voor hem en vele anderen is dat een grote ramp. Ik mag niet klagen, aangezien ik geen marathonvoorbereiding aan het afwerken ben. Wat het IOC ook beslist: het wordt moeilijk om voor iedereen goed te doen.”
“Ik zit momenteel met een heel slecht gevoel over de Spelen aangezien het virus in Afrika en Zuid-Amerika nog moet losbarsten. Dat zijn regio’s die in mijn ogen nog harder getroffen kunnen worden. Ik geloof dat het in Japan onder controle kan zijn, maar er gaan volgens mij te veel landen nog in een onzekere situatie zitten in juli. Ik heb nog niet veel collega’s gehoord de laatste dagen, want iedereen is druk bezig met zijn eigen planning. Qua alternatieven thuis mag ik absoluut niet klagen. Ik heb zowel een loopband als een indoor-Elliptigo ter beschikking. Daardoor kan ik dus zeker mijn plan trekken”, vertelt de derde snelste marathonloper ooit in ons land.
Staat er, indien de Spelen verplaatst worden naar 2021, een najaarsmarathon op de planning? Dat is een pertinente vraag voor Naert, aangezien het merendeel van de Marathon Majors tussen eind september en begin november op enkele weken tijd zal worden afgewerkt. “Het wordt een ongelooflijk straf najaar met al die dikke marathons na elkaar. Toch plaats ik voorlopig een vraagteken achter het najaar. Zelf heb ik nog niks gepland omdat ik het enerzijds te vroeg vind. Anderzijds hoop ik nog een beetje op de olympische marathon in Sapporo. Gaat die door, dan zal ik zeker te lang van moeten recupereren om nog een najaarsmarathon af te werken. Al twijfel ik meer en meer aan de Spelen”, klinkt het bij Naert.
De marathonloper heeft een achtergrond in de zorgsector en leeft daarom des te meer mee met het harde werk dat dag in dag uit geleverd wordt in de strijd tegen het coronavirus. “Het klinkt cliché, maar respecteer gewoon wat gevraagd wordt. Ik ben sowieso al iemand die bepaalde contacten zal vermijden. Respecteer de maatregelen en koester het werk van zorgverleners. Ik heb tonnen respect voor hen en het is ook een passie die ik meedraag. Stel dat we naar een situatie zoals in Italië gaan, dan is het waarschijnlijk sterker dan mezelf om me op de lijst te zetten als reserve-verpleegkundige. Ik leef enorm hard met hen mee en hoop dat we niet naar een situatie zoals die in Italië gaan. Er is geen nood aan stoerdoenerij”, besluit hij.
