Dieter Kersten werd gisteren enigszins verassend tweede op het BK veldlopen en bijgevolg ook eindwinnaar in de Structabo CrossCup. Kersten genoot zichtbaar van het modderige parcours in het Park van Laken, maar kon ook op de hulp van zijn teamgenoot Isaac Kimeli rekenen. Kimeli stond zijn zekere tweede plaats af aan Kersten, waardoor die laatste de eindzege veilig stelde.
Dieter Kersten behoorde op papier zeker tot kanshebbers op het podium voor het BK veldlopen. Toch kon de atleet van ADD de druk afhouden, aangezien hij op de voorlaatste manche in Rotselaar Lahsene Bouchikhi voor zich moest dulden. Bouchikhi zou in de aanvangsfase in derde stelling lopen na zijn broer Soufiane en Isaac Kimeli. De jongste Bouchikhi kreeg echter last van steken in de zij en zag een eventuele eindzege door zijn vingers glippen. Het was een buitenkansje voor Kersten, die op een derde plaats liep, maar minstens tweede moest finishten om Soufiane Bouchikhi van de eindzege te houden. Dankzij een move uit het wielrennen, waarin Kimeli zijn tweede plaats afstond, mag Kersten zich eindlaureaat van de Structabo CrossCup noemen.
“Isaac heeft zijn groot hart getoond”
“Die eindzege had ik echt niet verwacht, het is ongelooflijk. Ik was natuurlijk erg verheugd toen ik de staat van het parcours zag, aangezien ik graag in de modder loop en het al een tijdje geleden was dat we zo’n zware cross voor de voeten geschoven kregen. Het draaide van bij de start vlot, maar Soufiane was echt nutstanding. Meegaan met hem zou zelfmoord geweest zijn. Ik hoopte tijdens de race op een derde stek, al zou dat geen evidentie worden”, verklaart de modderduivel.
“Ik ben echter zeker tevreden met mijn tweede stek, al moet ik wel zeggen dat Isaac me heeft opgewacht toe hij in de gaten kreeg dat ik hem naderde. Hij heeft me daarna op sleeptouw genomen, om eventueel nog in de buurt van Soufiane te komen. We voelden echter dat de kloof gemaakt was en Isaac heeft op dat moment beslist om mij de tweede plaats te gunnen, opdat ik zo het eindklassement op zak kon steken. Isaac had meer reserve dan ik, maar toch stond hij erop dat ik het eindklassement zou winnen. Hij heeft zijn groot hart getoond en daar ben ik hem dan ook eeuwig dankbaar voor”, voegt Kersten toe.
