Zelf wil ze niet te veel stilstaan bij haar afscheid. En toch wordt het laatste optreden van Eline Berings zondag in de Gentse Topsporthal – háár Topsporthal – speciaal. De hordeloopster staat nog voor een olympische zomer en is dus nog niet druk met uitzwaaien bezig, maar het BK indoor wordt wel een adieu van een atlete die de Gentse hal meer dan wie ooit heeft doen ontploffen. De koningin van de Topsporthal verdient een waardig afscheid.
Sinds haar Europese titel in zaal, elf jaar geleden ondertussen al, is het voor atletiekliefhebbers uitkijken naar elk indooroptreden van Eline Berings. En niet alleen omdat er een voormalige Europese kampioene in de startblokken kruipt, maar ook omdat je weet dat ze voor vuurwerk blijft zorgen. Ook op haar 33e, in een bijzonder explosieve discipline.
Was het nu de ter ziele gegane Flanders Indoor, was het een BK of was het de IFAM Indoor, Berings was altijd een van de grote uithangborden. Als Gentse bracht ze volk op de been in eigen stad, en dat volk kreeg veel vaker wel dan geen waar voor zijn geld. Net daarom is het zo jammer dat net nu, in het laatste jaar van haar carrière, er geen enkele internationale wedstrijd op de Belgische indoorkalender staat. A shame.
Aan het publiek dan maar om het BK van zondag de sfeer van een internationale meeting te bezorgen. De koninging van de Topsporthal verdient een afscheid van haar hal, die nog één keer davert. Nu ook Nafi Thiam en Anne Zagré zich hebben aangemeld voor de 60 meter horden, mogen we gerust spreken van een droomaffiche. Allen daarheen.
Ook los van haar prestaties heeft Berings veel betekend voor de vaderlandse atletiek. Na afloop van een wedstrijd – niet van tevoren, dan wil ze door iedereen gerust gelaten worden – is ze altijd beschikbaar geweest voor interviews, selfies en handtekeningen. Van die bereikbaarheid kunnen andere toppers nog wat leren.
Tijdens de weinige internationale kampioenschappen die ze de afgelopen zeventien jaar niet heeft weten te bereiken, was Berings niet diegene die op vakantie ging om niks te moeten zien van wat er zich zonder haar afspeelde. Nee, dan zat te roepen voor haar tv en bestookte ze ondergetekende zelfs met berichten. “Is Renée Eykens haar reeks al bekend? Is de opstelling van de Tornados al bekend?” Atletiek ademen, heet dat.
Juichen en klappen is op een perstribune uit den boze. Dat laat ik aan de hopelijk talrijk opgedaagde supporters in de Topsporthal over. Maar rechtstaan lijkt me wel gepast, zondag. Ook voor een journalist.
Milan Augustijns
