Dat Imke Vervaet er een uitstekend sportief jaar heeft opzitten, waarin ze zich zowel individueel als met de Cheetahs voor het WK in Doha plaatste, wist u al. Maar dat ze dat ook combineerde met een fulltime job als advocate, wist u misschien nog niet. Ook in 2020 blijft ze haar olympische aspiraties combineren met haar werk, zo vertelde ze bij de VAL.
Met 23”24 over 200 meter en 53”22 over 400 meter kende Imke Vervaet/RCG in 2019 het met voorsprong beste jaar uit haar sportieve carrière. Ze kwam weer helemaal op het voorplan na enkele jaren in de schaduw. “Tot 2012 liep ik heel goed, daarna minder”, zegt ze zelf. “Hoe dat kwam, weet ik zelf nog altijd niet goed. Waarschijnlijk een combinatie van stress en blessures. In 2015 heb ik op Erasmus in Parijs even afstand genomen van de atletiek, en daardoor heb ik daarna het plezier kunnen terugvinden. Die spirit, waarbij plezier vooropstaat en de prestaties daaruit volgen, probeer ik te bewaken.”
Behalve het teruggevonden plezier is er nog een reden waarom Imke weer sneller loopt. “Door te beginnen werken heb ik regelmaat gevonden”, weet ze. “Ik ben ondertussen aan mijn derde jaar als advocaat begonnen, voltijds.”
Topsport bedrijven en fulltime werken, een combinatie om u tegen te zeggen. Maar Imke doet er niet graag te gewichtig over. “Natuurlijk is het niet evident, maar al bij valt het mee. Ik ben zelfstandige en bepaal zelf een beetje mijn ritme, de meeste trainingen die ik wil doen kan ik ook effectief afwerken. Soms mis ik wel een stage door mijn werkverplichtingen, zoals onlangs met het BOIC in Belek.”
Hoe ziet een doordeweekse dag eruit voor een advocaat-topatlete? “De zittingen waar ik niet onderuit kan, zijn allemaal ’s ochtends. Trainen doe ik dus pas ’s avonds, na het werk. Natuurlijk ben ik soms al moe voor de training begint, maar als ik thuis eerst een kwartiertje kan bekomen, volstaat dat. Ik ben niet de persoon die thuis de hele dag wil zitten wachten tot de training, ik moet bezig zijn. Daarom zou ik nooit stoppen met werken. Misschien dat ik in de zomer wat minder. Over mijn job kan ik ook niet klagen. Sporters met fysieke jobs hebben het lastiger.”
Imke heeft er net twee weken Zuid-Afrika opzitten, een combinatie van een trainingsstage en vakantie met haar vriend. De komende maanden volgt wat ze zelf noemt “een indoorseizoen light”. De bedoeling is even de benen te testen op het KVV, het BK en het BK 4x200m. Als de Belgian Cheetahs haar nodig hebben op het WK indoor is ze inzetbaar. “Maar ik doe geen enkele individuele 400m deze winter, dus ik weet niet of ik in aanmerking kom.”
Het grote doel ligt niet in China in maart, maar in augustus in Japan. “Ik probeer zowel individueel als met de ploeg de Spelen te halen. In de 200 meter is de rechtstreekse limiet 22.80, dus ik zal eerder op de rankings moeten mikken. Haalbaar is het zeker: ik ben nu 47ste en er zijn 56 plaatsen. En er is zeker nog progressie mogelijk. Het tweede deel van mijn bocht is nog niet optimaal. Daar doorversnellen, dat is waar ik nu aan werk.”
Ondanks haar succesvolle uitstapjes naar de 400 meter vorige zomer, blijft Imke focussen op de 200 meter. “Ik zal zeker af en toe een 400m lopen, maar op de belangrijkste wedstrijden blijf ik voor de 200m opteren. Enerzijds is het een moeilijke puzzel, maar anderzijds geloof ik dat de twee afstanden mekaar ook versterken.”
