Louise Carton timmert aan haar weg terug. In mei bracht de 25-jarige atlete het verhaal rond haar eetstoornis naar buiten. De aandacht na haar blogpost was met momenten overweldigend voor de afstandsloopster, die zondag voor het eerst sinds het EK in Berlijn opnieuw aan de start van een echte wedstrijd staat. Op de CrossCup Relays in Berlare wil Carton het plezier dat ze heeft teruggevonden in haar trainingen omzetten in een al even mooie ervaring in competitie. Vorige week zette ze na lang beraad een punt achter haar samenwerking met trainer Dirk Engelen.
Het ging vorige winter van kwaad naar erger met Louise Carton. De atlete raakte na het EK in Berlijn op de sukkel met haar achillespees, moest vervolgens het eerste deel van het veldloopseizoen laten schieten en kon uiteindelijk pas begin februari de looptrainingen hervatten. Het noodlot sloeg echter opnieuw toe, aangezien ze eind april de diagnose kreeg van een stressfractuur aan het heiligbeen. Die blessure zette haar nog meer aan het denken. Carton doorbrak enkele weken later in een open brief op haar eigen website het taboe rond haar eetstoornis, die mee aan de basis lag van haar vele blessures. De open brief zorgde voor een stortvloed aan reacties van atleten, ouders, begeleiders en niet-sporters.
“Het was een heel heftige periode. Er is vrij veel gebeurd, zeker door de aandacht net na het publiceren van mijn blogpost. Ergens voelde het dubbel aan. Het deed deugd om eindelijk mijn verhaal met de buitenwereld te delen en veel steun te krijgen. De reacties had ik echter niet in zo’n hoeveelheid verwacht. Het was dan ook een erg emotionele periode, aangezien veel getuigenissen me tot tranen toe hebben bewogen. Het is aangrijpend om te lezen wat anderen meemaken. Ik was ook verbaasd door de diversiteit aan reacties. Zo hebben er veel jonge atleten gereageerd, maar ook oudere sporters deelden hun verhalen. De Vlaamse Atletiekliga heeft een clinic georganiseerd voor atleten, trainers en hulpverleners. Het is goed dat de problematiek wordt aangekaart. De angst om met een verhaal zoals het mijne naar buiten te komen, is er echter nog steeds. Er is dus nog werk aan de winkel, al apprecieer ik de initiatieven die er nu zijn ten zeerste”, aldus Carton.
Verandering in mentaliteit: “Kan ook genieten van lopen als het minder gaat”
Nadat de mediastorm ging liggen, moest de atlete uiteraard nog revalideren van haar stressfractuur. Begin juli kon Carton haar eerste loopkilometers afleggen. Een valpartij tijdens een alternatieve training met een ElliptiGo in september gooide haar schema in de war. Op mentaal vlak voelt ze zich echter een ander persoon. “Op mentaal en fysiek vlak heb ik veel stappen gezet. Ik ben zeker nog niet aan het einde van mijn proces. In mijn ogen is er wel één grote verandering: het plezier tijdens mijn trainingen en het gevoel dat ik eraan overhoud. Ik beleef meer goede dan slechte trainingsdagen en ik kan een slechte dag heel vlot relativeren. Uiteraard ben ik fysiek absoluut niet op het niveau in vergelijking met andere jaren. Daar leg ik me bij neer, zeker dankzij het gevoel dat ik ervaar. De manier waarop ik nu werk, motiveert me echter enorm. Zo is het gewoonweg fijn om op te bouwen. Mentaal heb ik echt een enorme knop omgedraaid”, vertelt de atlete.
“De kwaliteit van mijn trainingen is duidelijk veranderd. Ik kan ook genieten van een training waarin het fysiek niet gaat. Ik merkte dat ik de afgelopen jaren maar al te vaak wedstrijden en trainingen met een gevoel van angst benaderde, zeker door mijn eetstoornis. Ik was altijd bang voor wat mensen zouden denken. Mijn focus zat duidelijk verkeerd. Nu ga ik gewoon een uurtje lopen en is het een soort van therapie. Ik geniet er meer dan ooit van. Vroeger betrapte ik mezelf er maar al te vaak op dat ik de kilometers aftelde. Elke training was een opgave. Ik stond keer op keer op het randje van uitputting. Ik heb ook beseft dat er veel zaken belangrijker zijn in het leven, zeker in mijn sociaal leven. Het betekent niet dat ik geen ambities heb om terug op het hoogste niveau in actie te komen. Ik ga mijn leven wel anders invullen”, zegt de specialiste in het veld.
Over comeback: “Volledig zonder verwachtingen, maar Relays zijn perfect moment”
Komende zondag maakt de atlete na meer dan één jaar zonder competitie haar terugkeer. De CrossCup Relays zijn het ideale moment om een eerste keer te prikkelen. Al koestert Carton weinig verwachtingen. “Het is enigszins logisch dat ik gezien mijn parcours volledig zonder verwachtingen aan de start verschijn. Na meer dan een jaar zonder nummer op mijn buik te spelden, lijken de CrossCup Relays gewoon hét moment. Het is het perfecte kader en een ideaal moment om veel mensen uit de atletiekwereld terug te zien. Na de Relays evalueer ik of ik meteen de individuele manches voor mijn rekening ga nemen. Mensen verwachten natuurlijk altijd iets van me als ik aan de start kom. Ik ervaar dat als iets positief, maar kom zelf uiteraard met een ander idee aan de start. Zondag wil ik me eerst en vooral volledig ‘choco’ lopen (lacht; red.). Die beslissing heb ik puur gevoelsmatig genomen. Nu is het afwachten hoe mijn lichaam zal reageren”, verduidelijk de atlete.
Wie Carton aan de start van een veldloop ziet, krijgt meteen ook verwachtingen. De vraag is uiteraard of het geen te grote mentale strijd wordt voor haar. “Ik hoop absoluut dat ik het mentaal ga aankunnen. Ik ben de afgelopen maanden al heel veel confrontaties aangegaan met mezelf. Ik ga nooit 100% klaar zijn om opnieuw aan de start te verschijnen. Ik wil nog geen al te grote doelen stellen. Als alles goed gaat, dan hoop ik volgend jaar in de buurt van het EK in Parijs te komen. Daar aan de start staan zou al een heel mooi gegeven zijn. Na volgende zomer ga ik pas echt evalueren”, klinkt het bij de atlete.
Stopzetting van samenwerking met Dirk Engelen: “Moest het hoofdstuk afsluiten”
Een heel ingrijpende verandering voor Carton kwam er vorige week nog. De atlete zette namelijk een punt achter haar samenwerking met haar trainer Dirk Engelen. Engelen begeleidde haar in goede en slechte tijden. Het maakte de beslissing niet gemakkelijker voor de atlete.
“Vorige week heb ik na lang beraad beslist om een punt te zetten achter onze samenwerking. Dirk kent met door en door. We hebben een heel speciale weg afgelegd én veel succes gekend. Dat heb ik aan hem te danken. Zijn aanpak slaat inhoudelijk gewoon aan bij mij. Ik heb nooit over zijn capaciteiten getwijfeld als trainer. Toch knaagde er iets, aangezien het een heel ingrijpend jaar is geweest. Het voelde alsof ik ook dit hoofdstuk moet afsluiten. Een frisse start leek me gewoon nodig. Momenteel word ik begeleid door een team van Energy Lab. Het is nog wat aftasten. De vormgeving is nog in volle gang, maar ik voel me goed bij de aanpak”, besluit de afstandsloopster.