Nafi Thiam schreef eergisteren opnieuw Belgische atletiekgeschiedenis door een zilveren plak te behalen op het WK in Doha. Na zeven proeven bleek de Britse Katarina Johnson-Thompson duidelijk sterker dan Thiam. Het Brits record van ‘KJT’ opent perspectieven met het oog op de Olympische Spelen van Tokio, aangezien een pittig duel om olympisch goud de zevenkamp als discipline alleen maar vooruit kan helpen.
Nafi Thiam heeft ons land een historische zilveren medaille geschonken op het WK in Doha. Na twee zware zevenkampdagen kon één vrouw onze landgenote overvleugelen. Dat is verre van een schande, aangezien Katarina Johnson-Thompson de tweedaagse van haar leven neerzette. Het zet meteen ook de menselijkheid van beide dames in de verf. KJT was al jaren op zoek naar die uitschieter op een groot kampioenschap outdoor. Na veel ereplaatsen scoort de Britse evenknie van Thiam meteen met goud en dat had ze allerminst gestolen. Het zilver van Queen Nafi is de eerste ‘nederlaag’ voor de atlete na zes opeenvolgende overwinningen waarin ze gemiddeld 6.841 punten scoorde. Het einde van haar streak betekende niet het begin van onsportief gedrag, want Nafi blijft goedlachs. Ze was er dan ook als de kippen bij om KJT te feliciteren met haar wereldtitel.
https://www.instagram.com/p/B3LIKZXhNGe/
Hoe graag we het als Belgische fans ook hadden gezien: de tweede wereldtitel kwam er niet. Daarvoor zou Nafi heel straf gepresteerd moeten hebben aangezien Johnson-Thompson met haar 6.981 punten amper 32 punten onder het PR van onze landgenote bleef. Het eindtotaal van de Britse is duidelijk beter dan de totalen die Thiam behaalde tijdens haar gouden medailles op grote kampioenschappen. Zelfs een Nafi zonder elleboogproblemen zou alle moeite van de wereld hebben gehad om voor haar één jaar oudere concullega te blijven.
Onder druk kan Thiam normaal altijd iets meer uit haar benen of armen schudden, aangezien ze dat de voorbije kampioenschappen telkens deed. In Doha lukte dat jammergenoeg niet, met marge in het hoogspringen, maar vooral in het verspringen, waar ze bijna 40 centimeter op de balk liet liggen. In het speerwerpen zat er volgens haar coach meer in, maar na een mislukte eerste poging zocht Thiam haar grenzen op, waardoor de pijnlijke elleboog opnieuw opspeelde. Onze landgenote is geen robot die altijd en overal kan en zal winnen én dat is maar goed ook.
De progressie van KJT kan Thiam naar ongekende hoogtes stuwen
KJT kende een ongelooflijke tweedaagse in Doha, dat mag gezegd worden. Hoed af voor de atlete uit Liverpool die het afgelopen jaar besloot om naar Zuid-Frankrijk te trekken om er te gaan trainen onder Betrand Valcin, de man achter Kevin Mayer. De Britse maakte zoals gewoonlijk het verschil in de loopnummers, met een stevig PR op de hoge horden, gevolgd door een sterke 200m en 800m. Maar het waren haar PR’s in het kogelstoten en speerwerpen, in combinatie met haar beste prestatie in het verspringen tijdens een zevenkamp, die van KJT de oorlogsmachine bij uitstek maakten. De meerkampster gaf zelf ook toe te genieten van het late uurschema (de meerkampen werden telkens na de middag op gang getrokken), aangezien ze zichzelf niet als ‘a morning person’ omschrijft. Vergeet overigens niet dat de Britse als 20-jarige in 2013 al vijfde werd op het WK in Moskou. Thiam werd toen 14de op net geen 400 punten van KJT. Toen gold Thiam nog niet als supertalent, terwijl dat bij haar generatiegenote een ander verhaal was.
In Doha sloot KJT haar zevenkamp af op 6.981 punten, een verbetering van het Brits record van Jessica Ennis-Hill met 26 punten, de beste prestatie op een WK sinds 2007 én een marge van 304 punten op onze eigen Nafi Thiam. Daardoor wordt de 26-jarige atlete de zesde performer in de geschiedenis van de zevenkamp.
https://vimeo.com/manage/364319141/general
Johnson-Thompson deed waar Thiam bij zichzelf op hoopte: in bepaalde disciplines net dat tikkeltje meer kunnen. In het geval van Thiam moeten we dat echter niet bij de werpnummers zoeken, maar wel bij de horden en 200m. De verhoopte progressie kwam er in Doha nog niet, al lijdt het geen twijfel dat onze landgenote op haar 25ste nog fameuze stappen kan zetten. Het feit dat ze telkens in het defensief wordt gedrongen op de loopnummers zou een extra motivatie kunnen zijn om nog harder te gaan werken. Johnson-Thompson gaf zelf al meermaals toe dat de prestaties van Thiam haar hebben aangepord om tijdens trainingen telkens dat tikkeltje meer te doen, dus waarom zou het omgekeerd ook niet kunnen?
Onze regerende olympische en Europese kampioene werkte deze zomer haar bachelor in de geografie af, waardoor er meer tijd komt voor trainingen. Een volledige ommezwaai qua trainingsregime komt er volgens coach Roger Lespagnard (een uitgebreide babbel met Lespagnard daags na de zevenkamp kan u hieronder bekijken) sowieso niet. Het was bovendien het moeilijkste jaar voor Thiam sinds haar razendsnelle sprint naar de absolute top in 2016. Een kuitblessure gooide roet in het indooreten en die elleboog maakte in Talence een potentieel ER onmogelijk. Er waren uiteraard ook de uitschieters met de 2m02, maar ook het BR in het verspringen en bijhorende Diamond League-overwinning in Birmingham. Een zilveren medaille ligt dan ook in de lijn van haar seizoen én blijft voor ons land een enorm zegen. Thiam heeft nu twee plakken achter haar naam staan op een outdoor-WK. Alle andere Belgische vrouwen op WK’s hebben er geen.
Duel in Tokio komt als een zegen voor de discipline
De zevenkamp op Olympische Spelen in Tokio zou het ideale moment zijn voor beide dames om elkaar naar ongekende hoogtes te stuwen. Het duo wordt al jaren enorm gerespecteerd in internationale atletiekmilieus, maar in theorie kan Tokio het hoogtepunt worden voor de discipline. Een eventuele tussenstop op het WK in zaal midden maart in het Chinese Nanjing behoort eveneens tot de mogelijkheden. Er is uiteraard ook het commerciële aspect, dat na gisteren nog meer kan gaan leven. Het duel tussen de generatiegenotes kan des te meer uitgespeeld worden, zeker indien ze beiden richting 7.000 punten gaan in de Japanse hoofdstad. Al is dat een verhaal van puzzelstukjes, die de komende maanden stukje per stukje gelegd zullen worden.
Met eerst en vooral een verdiende rustperiode, waarin die elleboog van Thiam écht kan ontspannen.
