Salwa Eid Naser heeft voorlopig voor het hoogtepunt van het WK in Doha gezorgd. In een zinderende 400m-finale stoomde de atlete uit Bahrein weg van al haar concurrentes, inclusief de snelste vrouw van het seizoen Shaunae Miller-Uibo. Naser zou finishen na een onwaarschijnlijke 48″14, goed voor de derde prestatie aller tijden en snelste tijd sinds 1985. Niklas Kaul kroonde zich tot de jongste winnaar in de tienkamp ooit. Lijao Gong volgde zichzelf op in het kogelstoten.
De 400m bij de vrouwen beloofde een schitterend duel te worden tussen Shaunae Miller-Uibo en Salwa Eid Naser. Miller-Uibo kon in tegenstelling tot haar concurrente in principe op frisse benen rekenen, aangezien ze slechts twee races in haar benen had met de reeksen en halve finales. Naser had voor dat tweeluik ook al de reeksen en finale van de mixed relay voor haar rekening genomen. Het leek dus weinig waarschijnlijk dat de 21-jarige atlete uit Bahrein de oppermachtige atlete uit de Bahama’s zou kunnen bedreigen. Al moet een race altijd gelopen worden.
Het duo ging gelijkaardig van start, maar het was Naser die bij het ingaan van de tweede bocht een duidelijk voordeel had. Miller-Uibo leek moeite te hebben met het verschroeiende tempo van de in Nigeria geboren Bahreini. Dat zou best logisch blijken toen Naser vol wist te houden en de klok deed stoppen na een onwaarschijnlijke 48″14, de derde prestatie aller tijden én snelste chrono sinds de vieze jaren 80 waarin Marita Koch en Jarmila Kratochvilova als voorlopige enige vrouwen ooit onder 48 seconden doken. Naser bezorgde zo haar land na het zilver in 2017 nu een gouden plak én hoe. Miller-Uibo kwam nog héél dicht, maar strandde op 48″37, de tiende prestatie aller tijden waardoor ze de zesde performer ooit wordt.
Om u een idee te geven van hoe straf beide chrono’s zijn: Sanya Richards-Ross domineerde de baanronde bij de vrouwen in het begin van dit millennium met een besttijd van 48″70. De tijd van Naser was uiteraard goed voor de beste wereldjaarprestatie en een Aziatisch record, net zoals Miller-Uibo een Noord-Amerikaans record neerzette. Tot voor de finale bedroegen hun PR’s respectievelijk 49″08 en 48″97. Verder doken nog drie dames onder 50 seconden. Shericka Jackson hield de Amerikaanse atletes Wadeline Jonathas en Phyllis Francis af in de strijd om het brons. De Jamaicaanse finishte in een PR van 49″37. Jonathas hield Francis af met één honderdste in 49″60. Het Amerikaanse duo finishte eveneens in een PR.
Kaul profiteert van mindere dag Warner en wordt jongste winnaar ooit
Na het uitvallen van wereldrecordhouder en uittredend wereldkampioen Kevin Mayer in de tienkamp leek er als het ware een rode loper uitgelegd voor Damian Warner. De Canadees liet echter een enorme steek vallen in het discuswerpen, waarin hij met met 42m19 een slordige acht meter onder zijn gewone niveau bleef. Het polsstokspringen en speerwerpen zou veel duidelijk maken. Maicel Uibo maakte gebruik van de tegenvallende worp van Warner om in het polsstokspringen met 5m40 een enorme terugkeer te maken. De jonge Duitse Europese beloftekampioen Niklas Kaul verbeterde zijn outdoor-PR tot 5m00 en kon daardoor in zijn geliefde discipline, het speerwerpen, een letterlijke gooi naar de medailles doen. De 21-jarige Duitser zou die kans met twee handen grijpen en een fenomenale 79m05 noteren, goed voor een kampioenschapsrecord in de tienkamp.
De afsluitende 1500m zou allesbepalend worden, aangezien maar liefst vijf heren door amper 80 punten van elkaar gescheiden werden. Uibo ging als leider de slotdiscipline in, maar het was Kaul die alles en iedereen naar de vaantjes liep. De wereldrecordhouder bij de junioren won met een straat voorsprong in 4’15″70. Hij kroonde zich zo tot de jongste winnaar ooit op het WK met een totaal van 8.691 punten. Uibo kwam zwalpend over de finish, maar verbeterde wel zijn PR naar 8.604 punten, daardoor kan hij net zoals vrouwlief Shaunae Miller-Uibo met het zilver naar huis. Warner kon onmogelijk tevreden zijn na zijn tegenvallende tweede dag, maar haalde alsnog het brons met 8.529 punten.
Gong volgt zichzelf op in het kogelstoten
In het kogelstoten bij de dames was er maar één favoriete, namelijk de Chinese Lijao Gong die de discipline de afgelopen jaren domineert. Gong haalde het zoals verwacht, maar niet met het verhoopte resultaat, aangezien ze met 19m55 amper acht centimeter bonus had op de Jamaicaanse Danniel Thomas-Dodd. De Duitse Christina Schwanitz vervolledigde het kogelpodium met 19m17.
Grote namen op 1500m blijven aan boord ondanks incidentrijke reeksen
De reeksen van de 1500m bij de mannen gaan traditiegetrouw met een zenuwachtig wedstrijdverloop. Dat was nu niet anders, met incidenten waarin onder meer Filip Ingebrigtsen betrokken raakte én even moest vrezen voor een diskwalificatie. De Ethiopiër Teddese Lemi, die ten val kwam na het meerdere contacten met de Noor, werd uiteindelijk opgevist voor de volgende ronde net zoals de onfortuinlijke Matthew Ramsden, die zwaar tegen de piste smakte in de aanvangsfase en onze landgenoot Isaac Kimeli hinderde. De vechtlust van de Australiër, die bleef doorlopen, werd beloond met een plaatsje in de halve finales.
Jakob Ingebrigtsen kende in de eerste reeks weinig problemen en verzekerde zich vlot van de halve finales, net zoals zijn grote uitdager uit Europa Marcin Lewandowski. Ook olympisch kampioen Matthew Centrowitz én topfavoriet Timothy Cheruiyot hadden weinig moeite met de eerste horde in hun weg naar de finale. Cheruiyot zag met George Manangoi en Kumari Taki wel twee beloftevolle landgenoten uitvallen. Ayanleh Souleiman, voormalig olympisch kampioen Taoufik Makhloufi en Ronald Musagala behoren tot de outsiders om mee te spelen voor het goud. Al moeten ze daarvoor eerst de halve finales van vandaag overleven.
Topfavorietes stellen niet teleur in kwalificaties hinkstapspringen
Het hinkstapspringen bij de vrouwen kan een gekke finale opleveren, aangezien de Venezolaanse Yulimar Rojas in de vorm van haar leven verkeert en begin september nog de tweede prestatie aller tijden neerzette met 15m41. In de kwalificaties begon ze met een foutpoging, die weliswaar in de buurt van 15 meter was. Vervolgens speelde ze op safe door ver voor de balk af te stoten en 14m31 te noteren, goed voor een automatisch ticket naar de finale. Haar grootste uitdagers, de Jamaicaanse Shanieka Ricketts en Colombiaanse Caterine Ibarguen, plaatsten zich eveneens probleemloos voor de finale met respectievelijk 14m42 en 14m32.
Wie kan Hassan van tweede gouden plak houden in 1500m?
De vraag lijkt intussen niet langer of Sifan Hassan na haar gouden plak op de 10.000m een tweede medaille kan behalen voor Nederland, maar wel wat de kleur van die medaille zal worden. In de eerste van twee halve finales van de 1500m was ze opnieuw oppermachtig na een tactisch steekspel. Samen met haar grootste concurrentes Faith Kipyegon, Shelby Houlihan en Rababe Arafi bolde ze probleemloos over de finish in een trage 4’14″69. De tweede halve finale ging (logischerwijs) beduidend sneller, aangezien er twee atletes via verliezende tijden konden doorstoten. Hierin toonden Jenny Simpson en Europees kampioene Laura Muir zich duidelijk de beste in respectievelijk 4’00″99 en 4’01″05. Muir lijkt net op tijd hersteld van de spierscheur die haar de afgelopen maanden weghield van wedstrijden.
Haratyk en Bertemes niet naar finale kogelstoten
Het kogelstoten bij de mannen is in 2019 één van de meest interessante kampnummers. In de kwalificaties stelden de drie favorieten verre van teleur. Tomas Walsh, Darlan Romani en Ryan Crouser kenden geen moeite met de gevraagde 20m90. Minder nieuws was er voor de Pool Michal Haratyk en de Luxemburger Bob Bertemes. Beide heren gingen dit jaar nog ruim voorbij 22 meter, maar hadden een beiden een off-day. Haratyk, de regerende Europese kampioen, sukkelt al een tijdje met een pijnlijke elleboog.
