De vijfde atletiekavond op het WK in Doha is die van de Amerikanen geworden. Sam Kendricks volgde zichzelf op als wereldkampioen na een polsstokfinale vol spektakel. Donavan Brazier maakte zijn favorietenrol méér dan waar in de 800m en snelde naar een Amerikaans record. Noah Lyles kon geen toptijd noteren in de 200m-finale, maar het werd wel een razendspannende race. De Australische Kelsey-Lee Barber verraste vriend en vijand met het goud in het speerwerpen.
Kendricks, Duplantis en Lisek schitteren in spektakelrijke polsstokfinale
De polsstokfinale zou een strijd worden tussen de drie beste heren van het seizoen met uittredend wereldkampioen Sam Kendricks als dé favoriet. Armand ‘Mondo’ Duplantis en Piotr Lisek deden dienst als uitdagers en zouden die rol met veel plezier opnemen. Het trio zou namelijk samen foutloos blijven tot en met 5m80. Vervolgens lieten ze alle drie minstens één foutpoging optekenen. Kendricks had zelfs een derde poging nodig om 5m87, maar zou vervolgens het mes op de keel zetten bij zijn concurrenten door rechtstreeks over 5m92 vliegen. Lisek geraakte niet over 5m92 en probeerde het dan maar op 5m97, zonder succes. Duplantis ging wel over 5m92. Vervolgens zouden de nummers één en twee in hun derde poging alsnog 5m97 behalen. De Europese kampioen moest echter hoger gaan, aangezien Kendricks rechtstreeks over 5m92 was gegaan.
Op 6m02 waren de batterijen van ’the dynamic duo’ echter meer dan leeg na een slopende competitie van drie uur en een half. Het podium viel in elkaars armen, ging op de mat zetten en entertainde het publiek met een synchroon uitgevoerde achterwaartse salto. Kendricks was ook al in 2017 de beste in Londen. Voor Duplantis is het de eerste medaille op mondiaal niveau bij de senioren. In november viert de Zweed zijn 20ste verjaardag.
Brazier snelt naar fenomenaal kampioenschapsrecord
Donavan Brazier was de grote favoriet bij het ingaan van de 800m-finale. De 22-jarige Amerikaan was zo ontspannen tijdens de reeksen en halve finales en leek alleen door een tactische fout het goud te kunnen verliezen. Van tactiek was er weinig sprake, aangezien de Puerto Ricaan Wesley Vazquez voor een verschroeiende openingsronde in 48″99 zorgde. Brazier volgde aandachtig in het spoor van de dappere Vazquez, die in de laatste rechte lijn een medaille uit zijn vingers zou zien glippen. Brazier nam het commando over na 500m en ging vervolgens nogmaals zijn turbo aanspreken.
Het werd een race tegen de klok, die stopte na 1’42″34. Goed voor een verbetering van het 34 jaar oude Amerikaans record van Johnny Gray én bovendien ook goed voor een kampioenschapsrecord. Amel Tuka kwam als enige in de buurt van Brazier en zorgde voor Europees eremetaal met 1’43″47. De sterke Keniaan Ferguson Rotich finishte na 1’43″82 om Bryce Hoppel van een tweede Amerikaanse medaille te houden. Hoppel noteerde met 1’44″25 wél een stevig PR. “Het zag er misschien simpel en ontspannen uit in de laatste rechte lijn, maar schijn bedriegt. In tegenstelling tot mijn rustige start ben ik er nu volledig voor gegaan en dat heeft duidelijk geloond. Deze titel doet enorm veel deugd”, aldus Brazier, de eerste Amerikaanse wereldkampioen op de 800m, in een interview met de BBC.
Lyles wint razendspannende 200m-finale
Noah Lyles kon de 200m-finale alleen maar verliezen. De 22-jarige Amerikaan leek duidelijk meer stress te hebben dan hij zelf durfde toegeven. Dat was ook voelbaar tijdens het eerste deel van de finale, waarin de Brit Adam Gemili verbaasde door als eerste uit de bocht te komen. Lyles kwam echter sterk opzetten en haalde het zoals verwacht in 19″83, niet de verhoopte topchrono, maar duidelijk genoeg voor winst. “Na het missen van het WK twee jaar geleden door een blessure moest en zou dit mijn moment worden. Het is een heel lang seizoen geweest, waarin eigenlijk maar één ding telde: die wereldtitel. Ik ben in de wolken door vandaag en kijk al uit naar de Olympische Spelen”, klonk een uitgelaten Lyles bij de BBC.
Andre De Grasse en Alex Quinonez snelden in de slotmeters voorbij Gemili. De Grasse noteerde 19″95 en behaalde zo zijn tweede zilveren plak van het WK. Quinonez werd na zijn sterke reeksen en halve finale beloond met het brons in 19″98, een zeldzame medaille voor Ecuador. Gemili strandde op de ondankbare vierde stek in 20″03. Na afloop was de Brit ontroostbaar. “Ik kreeg mijn benen niet meer rond in de slotmeters. Ik heb heel veel mensen teleurgesteld nu, want ik was absoluut klaar om onder 20 seconden te duiken. Dit doet pijn, zeker na het missen van de 100m-finale”, vertelde Gemili aan de BBC, die het net droog kon houden.
Barber verrast Chinees duo in laatste poging
De Chinese dames in het speerwerpen leken na vijf pogingen op weg naar een voor hen geweldig podium met het goud voor Shiyung Liu en het zilver voor Huihui Lyu, tot Kelsey-Lee Barber het onwaarschijnlijke realiseerde. De Australische verbeterde zich van 63m95 naar 66m56 in haar ultieme zesde poging en steeg van de vierde stek naar het goud. De Chinezen hadden geen antwoord klaar en het Australische feest kon losbarsten.
Ijzersterke Asher-Smith moeiteloos naar 200m-finale, ook Thompson valt uit
De 200m bij de vrouwen is stilaan discipline waarin het grootste aantal sterren uitvallen. Na titelverdedigster Dafne Schippers en toppers zoals Ta Lou, Fraser-Pryce was het nu de beurt aan olympisch kampioene Elaine Thompson om forfait te geven. Thompson ondervindt te veel last aan haar achillespezen en wil 2020 niet in gevaar brengen. Door het uitvallen van Thompson is er in feit maar één favoriete, namelijk de Britse Dina Asher-Smith die haar hoogvorm letterlijk verzilverde tijdens de 100m-finale. Niets of niemand kon de Europese kampioene volgen tijdens de halve finales, waarin ze héél ontspannen naar een stevige 22″18 stoomde. De strijd om het zilver en brons lijkt volop te kunnen losbarsten met het Amerikaanse trio Brown, Annelus en Bryant én de Zwitserse Munjinga Kambundji. Al blijft de vraag vooral of Asher-Smith haar eigen Brits record van 21″89 kan aanscherpen.
Naser en Miller-Uibo oppermachtig in halve finales 400m
De finale op de 400m bij de vrouwen stevent meer en meer af op een duel tussen olympisch kampioene Shaunae Miller-Uibo en Salwa Eid Naser. Naser was tijdens de halve finales toe aan haar vierde wedstrijd op evenveel dagen, maar dat leek de atlete uit Bahrein weinig te deren. In de eerste van drie halve finales stormde de sterk ogende Naser naar 49”79. Slechts één dame zou nog sneller gaan en uiteraard was die atlete Miller-Uibo die 49”66 noteerde. Voor het podium lijkt de jonge Amerikaanse Wadeline Jonathas zeker te kunnen meestrijden, net zoals haar landgenote Phyllis Francis en de Jamaicaanse Shericka Jackson. Duikt Miller-Uibo morgen onder 49 seconden in een ongetwijfeld geniale finale?
McLaughlin en Muhammad moeiteloos naar halve finales lage horden, Iuel verbaast
Na de geweldige finale op de lage horden bij de mannen is het uitkijken naar wat de vrouwen de komende dagen kunnen neerzetten. Twee vrouwen hebben daarin een hoofdrol met wereldrecordhoudster Dalilah Muhammad en toptalent Sydney McLaughlin. Beide dames ondervonden geen moeite met de hindernissen. McLaughlin werd met 54”45 de snelste dame in de reeksen. Amalie Iuel, de Noorse land- en trainingsgenote van Karsten Warholm, verbaasde door zich tussen de Amerikaanse dames in te nestelen met een Noors record van 54”72. Muhammad noteerde 54”87. Europees kampioene Lea Sprunger was de vierde en laatste dame die onder 55 seconden dook in de pittige reeksen. Titelverdedigster Kori Carter probeerde een ticket naar de halve finales te regelen, maar moest iets na halfweg haar race verlaten met een blessure.
Toppers stellen niet teleur in reeksen 400m, Hudson-Smith valt geblesseerd uit
De reeksen op de baanronde leken een formaliteit te worden voor de grote namen. Dé Europeaan om naar uit te kijken, de Britse Europese kampioen Matthew Hudson-Smith, kende voorlopig een kwakkelzomer. Die lijn trok hij helaas door in de eerste van zes reeksen. Nog voor het uitkomen van de eerste bocht stond Hudson-Smith al stil door een hamstringblessure. Daardoor zijn op Europees vlak alle ogen gericht op de sterke Italiaan Davide Re en onze eigen Jonathan Sacoor. Samen met de Brit Rabah Yousif zijn het de enige Europeanen in de halve finales.
Michael Norman en Fred Kerley zijn dé favorieten op de 400m. Norman ging vlot van start, maar begon iets te vroeg uit te bollen en moest daardoor toch even op het gaspedaal staan. Norman klokte af na 45”00. Kerley kon iets meer ontspannen en maakte zijn 45”19 héél makkelijk lijken. Steven Gardiner uit de Bahama’s leek te joggen naar zijn reekswinst van 45”68 en mag zeker niet onderschat worden, net zoals voormalig wereld- en olympisch kampioen Kiran James. James, die begin 2019 zijn moeder verloor en al jaren sukkelt door de ziekte van Graves, zette met 44”94 de snelste tijd van alle reekswinnaars neer en speelt zeker mee voor de knikkers de komende dagen. Emmanuel Korir mistte de 800m-finale op een haar na, maar besloot om zich te revancheren in de baanronde en bleef Sacoor voor in de zesde en laatste reeks met 45”08.
Barshim back in business, Nedasekau op het nippertje
Drie behoorlijk grote namen namen al vroeg afscheid van de kwalificaties van het hoogspirngen. Gewezen wereldkampioen en de houder van het kampioenschapsrecord van 2m41, Bohdan Bondarenko begon met een dik ingepakte knie aan zijn sprong op 2m17. De Oekraïener kwam onder de lat terecht en wuifde vervolgens eerder laconiek het publiek uit. Europees kampioen Mateusz Przybylko en de sterke Egyptenaar Majd Ghazal wisten alleen maar 2m17 te klaren. Andriy Protsenko sprong wel naar 2m26, maar de Oekraiëner geraakte niet hoger en had meer pogingen nodig dan pakweg Maksim Nedasekau. De Wit-Rus mag gelukkig wel naar de finale, net zoals Gianmarco Tamberi én een herboren Mutaz Essa Barshim, die net op tijd in vorm is geraakt om voor eigen volk te schitteren. De Qatarees noteerde geen enkele foutpoging en vloog over 2m29.
Kipruto met de nodige show naar finale 3.000m steeple
Conseslus Kipruto is de titelverdediger op de 3.000m steeple, maar kende een door blessures geplaagde zomer. Toch lijkt de Keniaan terug van weggeweest, nadat de verrassende Ethiopiër Getnet Wale de Diamond League op zijn naam schreef tijdens de AG Memorial Van Damme. Wale kwam in actie tijdens de pittige eerste reeks, waarin onder meer de Fransman Djalil Bedrani en Spanjaard Fernando Carro zich verzekerden van de finale. Wale noteerde met 8’12”96 de snelste tijd van de reeksen. Soufiane El Bakkali en Kipruto deden het in de respectievelijk twee en derde reeks iets rustiger aan. El Bakkali finishte als tweede in 8’17”96. Kipruto, die tijdens de derde reeks erg veel misbaar en handgebaren maakte, zou zij aan zij met zijn landgenoot Benjamin Kigen over de finish bollen in 8’19”20.
