Karsten Warholm, Muktar Edris en Mariya Lasistkene hebben zichzelf opgevolgd als wereldkampioen op de vierde avond van het WK in Doha. Beatrice Chepkoech, Daniel Stahl en Halimah Nakaayi kroonden zich dan weer voor het eerst tot wereldkampioen tijdens een met vele hoogtepunten gevulde atletiekavond.
23-jarige Warholm snelt naar tweede wereldtitel
De 400m horden was één van de disciplines waarin een WR in gevaar leek met twee mannen die deze zomer al onder 47 seconden duiken. De druk zat echter op de ketel in de finale waarin uittredend wereldkampioen Karsten Warholm het opnam tegen zijn grote uitdager Rai Benjamin en gevaarlijke outsider Abderrahman Samba. In zijn gekende stijl vloog Warholm uit de startblokken om de piste in vuur en vlam te zetten voor 400m met hindernissen. Alleen Benjamin zou in de buurt van de 23-jarige Noor komen.
Warholm finishte na 47”42 en hield zo Benjamin en een oprukkende Samba af. Het droompodium was een feit en zelfs de zevende in de race, de jonge Braziliaan Alison Dos Santos liep naar een topchrono van 48”28. Het verhoopte WR kwam er niet, maar 46”78 loop je gewoonweg niet op bestelling. Het lijdt echter geen twijfel dat het podium van Doha de komende jaren op zoek gaat naar het WR van Kevin Young. “Vooraf voelde het aan alsof mijn hart zou stoppen. Ik was klaar om dood te gaan, letterlijk en figuurlijk, maar ik had het absoluut over om mezelf op te volgen. Ik ga niet te uitbundig vieren, want morgen moet ik weer aan de bak op de baanronde zonder horden”, aldus Warholm bij de BBC.
Zowel Benjamin als Samba zakten met twijfels af naar Doha, maar gebruikten dat niet als excuus. “Het was geen simpele aanloop naar Doha met enkele fysieke probleempjes, maar Karsten staat er altijd”, klonk het bij Benjamin. “Net voor de reeksen heb ik mezelf groen licht gegeven om te lopen. Dat ik hier nu als derde sta, geldt als een overwinning voor mezelf. Ik ga alvast beginnen voorbereiden op 2020 om deze mannen het vuur aan de schenen te kunnen leggen”, vertelde lokale held Samba.
Lasitkene pakt triple, maar Mahuchikh steelt evenzeer de show met junioren-WR
Wie vooraf had gedacht dat twee dames 2m04 zouden springen in de finale van het hoogspringen zou meteen de namen Mariya Lasitskene en Yuilya Levchenko in de mond genomen hebben. Niet was minder waar, aangezien Levchenko na de magische grens van twee meter vervangen werd door haar landgenote Yaroslava Mahuchikh, die deze zomer al goed was voor de jongste overwinning in de Diamond League ooit als met haar 17 levensjaren. De Oekraïense zou tot twee keer toe het WR bij de junioren verbeteren, in eerste instantie naar 2m02, maar vervolgens ook in haar onwaarschijnlijke derde poging op 2m04. Lasitskene was intussen bezig aan haar mooiste competitie van het jaar, aangezien ze van 1m84 tot en met 2m04 foutloos bleef. Mahuchikh, overmand door emoties en haar zilveren plak, besloot om de lat niet hoger te leggen.
Lasitskene deed dat wel. De lat ging naar 2m08, maar de op dat moment al drievoudige wereldkampioene had al negen sprongen in de benen. Het mocht niet zijn, maar de hoogspringfinale was ronduit geweldig met in totaal vier dames over twee meter. Het brons was weggelegd voor de verrassende Vashti Cunningham. De Amerikaanse ging net zoals Levchenko over 2m00, maar had daarvoor minder pogingen nodig.
Edris volgt zichzelf verrassend op in zinderende 5.000m-finale
Muktar Edris leek als titelverdediger in de 5.000m geen kans te maken op een medaille, nadat hij afgelopen zomer en in de reeksen niet volledig kon overtuigen. Toch zou Edris 12 en een halve ronde later voor een Ethiopisch delirium zorgen. De Ethiopiërs namen na het startschot het commando in handen. Edris leek zichzelf even op te souperen als luxehaas voor zijn landgenoten Selemon Barega en Telahun Bekele. De Ethiopische machine liep echter gesmeerd in een duidelijke intervalrace om de snelle benen van de Noren Jakob, Henrik en Filip Ingebrigtsen onschadelijk te maken. Henrik werd het eerste kind van de rekening door de vele tempowisselingen. Filip zou in de slotkilometer uitstappen, maar de 19-jarige Europese kampioen streed voorin nog mee voor eremetaal. Jakob zou echter iets te gretig willen zijn in de slotronde en zichzelf tegenkomen. Zijn vijfde stek in net geen PR van 13’02”93 is echter een enorm statement van het waanzinnige talent. De tweevoudige Europese kampioen viel letterlijk over de finish, een beeld dat we tot vandaag alleen nog maar zagen na het EK en WK in het veld.
Het podium werd gevuld door titelverdediger Edris en de snelste man sinds Kenenisa Bekele, Barega. Het Ethiopische duo dook onder 13 minuten met 12’58”85 en 12’59”70. Al had niemand op voorhand durven denken dat Edris zichzelf zou opvolgen. Nooit eerder werd een man overigens twee keer na elkaar wereldkampioen op de afstand. Mohammed Ahmed mag het brons mee naar Canada nemen. De zinderende finale was ook een duidelijk statement naar de IAAF en vooral grote bazen van de Diamond League, die de 5.000m vanaf volgend jaar uit het programma halen. De finale in Doha was alvast pure reclame om op die beslissing terug te komen.
Chepkoech duldt geen tegenstand, Krause verbaast met brons
Beatrice Chepkoech had één opdracht in de finale van de 3.000m steeple. De Keniaanse wereldrecordhoudster zou alles en iedereen in de vernieling lopen en zo geschiedde. Na een halve ronde had Chepkoech al een duidelijke bres geslagen. Na een verschroeiende openingskilometer van 2’52 ging het tempo ook omlaag, maar titelverdedigster Emma Coburn zou hoogstens voor het zilver strijden. Chepkoech finishte na 8’57”84, goed voor een kampioenschapsrecord. Coburn nam terecht vrede met het zilver in een PR van 9’02”35, maar vooral de 9’03”30 en het brons voor de Europese kampioene Gesa Krause was indrukwekkend. De Duitse verbeterde zo haar nationaal record met maar liefst vier seconden. Europees beloftekampioene Anna Emilie Moller finishte op een heel stevige zevende stek in 9’13”45, een verpulvering van haar drie dagen oude PR en Deens record met vijf seconden.
Nakaayi trekt lijn van halve finales door in zenuwslopende 800m-finale
De finale van de 800m bij de vrouwen beloofde een wel erg open strijd te worden zonder hyperandrogene atletes aan de start. De Europese inbreng in de finale was jammergenoeg onbestaand, waardoor het een Afrikaans-Amerikaanse tweestrijd zou worden met in een hoofdrol Halimah Nakaayi langs Afrikaanse zijde en Ajee Wilson en Raevyn Rogers langs Amerikaanse zijde. Wilson controleerde zoals gewoonlijk de koers vanop de koppositie, maar zou bij het ingaan van de laatste rechte lijn haar leidersplaats moeten afstaan aan de Oegandese Nakaayi, die ook al in de reeksen en halve finales duidelijk de sterkste was.
Nakaayi snelde vervolgens weg van de Amerikaanse topfavoriete. Rogers knalde intussen van de zevende naar de tweede plaats. Het goud ging echter naar Nakaayi die met 1’58″04 een Oegandees record neerzette. Het feestje met haar landgenote Winnie Nanyondo begon alvast meteen na de finish. De ontgoocheling droop ondertussen van het gezicht van topfavoriete Wilson, die op 80 honderdsten van het goud strandde.
Stahl verdiend wereldkampioen na topzomer
Twee mannen verdienden het eigenlijk om wereldkampioen te worden in het discuswerpen na een geniaal jaar voor de discipline. Zowel Daniel Stahl en Fedrick Dacres verwenden het publiek maar al te vaak deze zomer en maakten van de gelegenheid gebruik op het WK om nog één keer te schitteren. In Doha hielp de fel blazende airco echter niet om absolute topprestaties te noteren. Stahl bleef met 67m59 duidelijk verwijderd van de magische grens van 70 meter, maar dat kon de Zweed niet deren, aangezien hij dolgelukkig het gras opstormde na zijn ultieme poging. Dacres was een logische twee, net zoals de derde stek voor de Oostenrijker Lukas Weisshaidinger met respectievelijk 66m94 en 66m82.
Lyles klaar om te knallen in 200m-finale
Als er één man is die morgen de show kan stelen in Doha, dan is het Noah Lyles wel. De Amerikaanse 200m-specialist liet niets aan het toeval over tijdens de halve finales, waarin hij vlot naar 19″86 snelde. In zijn spoor volgde de sterke Ecuadoriaan Alex Quinonez in 19″95, die samen met Lyles als enige onder 20 seconden dook. Wie zichzelf zeker niet gaat opvolgen, is Ramil Guliyev. De Europese- en wereldkampioen kon zich maar op het nippertje verzekeren van de finale door met een gelukje een rechtstreekse ticket te boeken naar morgen. De 20″16 van de Turk zag er opnieuw verre van soepel uit. De Brit Adam Gemili kon wél overtuigen en haalde het in zijn halve finale met 20″03. Andre De Grasse hield zich al bij al kalm met 20″08, maar de Canadees zal morgen ongetwijfeld meestrijden voor een tweede medaille.
Naser en Miller-Uibo moeiteloos naar halve finales baanronde
De baanronde bij de vrouwen lijkt een pittig duel te gaan worden tussen Shaunae Miller-Uibo en Salwa Eid Naser. Naser bezorgde Bahrein gisteren een bronzen plak in de mixed relay na een waanzinnige split. De eindwinnares van de Diamond League had geen last van zware benen tijdens de reeksen van de individuele 400m, waarin ze enorm ontspannen naar 50”74 liep. Dat was echter niet de snelste tijd in de reeksen, aangezien de Amerikaanse Wadeline Jonathas en Afrikaans kampioene Galefele Moroko respectievelijk 50”57 en 50”59 noteerde.
Shakima Wimbley behoort zeker tot de medaillekandidaten, maar zag haar kansen op de halve finale bijna als sneeuw voor de zon smelten nadat ze een voet op de binnenkant van haar baan plaatste. Gelukkig bleef het bij één voet, waardoor Wimbley morgen mag aantreden. De meest ontspannen baanronde kwam absoluut op naam van Miller-Uibo te staan, die al joggend 51”30 neerzette.
Prominenten op afspraak in reeksen hoge horden, Roberts uitgesloten
De reeksen van de hoge horden zorgden voor het nodige vuurwerk met alle prominenten op niveau. Orlando Ortega snelde in de vijfde en laatste reeks naar de snelste chrono van de dag met 13″15. De Spanjaard wordt in totaal echter op de voeten gevolgd door titelverdediger Omar McLeod en Grant Holloway die respectievelijk goed waren voor 13″17 en 13″22. Ook Sergey Shubenkov en Europees kampioen Pascal Martinot-Lagarde verzekerden zich zonder problemen voor de halve finales.
De verrassing kwam echter van de Amerikaan Daniel Roberts, die met zijn PR van 13″00 zeker tot de favorieten behoorde. Roberts won de derde reeks, maar knalde wel zijn voorlaatste en laatste horde zwaar omver. Vooral die voorlaatste horde zou hem duur komen te staan, aangezien hij de horde in twee brak en daardoor de horde van een concurrent deed vallen. De tijdelijke overwinning veranderde al snel in een onmogelijk omkeerbare diskwalificatie, aangezien hij niet alleen zichzelf hinderde.
Asher-Smith probleemloos naar halve finales 200m, forfait van Ta Lou en Fraser-Pryce
Één dag na de spetterende 100m-finale mochten de vrouwen opnieuw in de startblokken kruipen voor de 200m. Dina Asher-Smith kende geen moeite met de reeksen van de halve baanronde, waarin de zilveren medaillewinnares van de 100m-finale naar een heel vlotte 22”32 snelde. Door het uitvallen van titelverdedigster Dafne Schippers is de Europese kampioene nog méér de favoriete. Ook Shelly-Ann Fraser-Pryce en Marie-Josée Ta Lou, gisteren goed voor het goud en brons in de 100m-finale, verschenen niet aan de start.
Asher-Smith moet nog steeds olympisch kampioene Elaine Thompson voorblijven. Ook het Amerikaanse trio Brown, Annelus en Byrant zal het leven van Asher-Smith proberen zuur maken. De Nigeriaanse Blessing Okagbare behoorde tot de outsiders voor de medailles, maar zette een voet op de binnenkant van haar baan en werd daardoor terecht gediskwalificeerd. Morgenavond staan de halve finales gepland.
