De gemengde 4×400 meterploeg legde op hun eerste WK beslag op de zesde plaats. Ondanks de versterking van Hanne Claes en Kevin Borlée kon de ploeg zich niet mengen in de strijd om de medailles. Met 3’14″22 deden ze ruim beter dan gisteren in de reeksen, maar tegen de sterke Amerikanen, Jamaicanen en Bahreini was geen kruid gewassen. Hun één dag oude BR moest er wel aan geloven.
De gemengde 4×400 meterploeg stond voor een aartsmoeilijke opdracht. Gisteren kozen heel wat landen voor een B-ploeg, maar in de finale was dat allesbehalve het geval. Grootheden zoals Amerika, Polen en Jamaica brachten verschillende kleppers in stelling. Dylan Borlée was deze keer startloper van dienst bij de Belgen. Hij trok in tegenstelling tot gisteren de volle 400 meter door, maar geraakte niet verder dan de vijfde plaats. Daarna was het aan Hanne Claes die na 100 meter de hete adem voelde van enkele concurrenten. Claes vocht bijzonder hard om voor het ingaan van de bocht haar positie te behouden en slaagde knap in die opzet.
Plaatsen goedmaken zat er echter niet in waardoor Camille Laus het eveneens van achteruit moest proberen. Zij werd even gehinderd door een atlete voor haar, maar kon nadien wel haar turbo aanwakkeren. Laus zag Salwa Eid Naser na de eerste bocht al voorbij stormen en kon zich duidelijk optrekken aan die wervelwind. Uiteindelijk moest onze landgenote niet veel toegeven op de Bahreini, maar ook zij kon geen plaatsen winnen. Alle hoop lag dus op de schouders van Kevin Borlée die in de verte de Britten voor zich uit zag lopen. Het gat was echter te groot om nog veel te kunnen goedmaken waardoor het bij een zesde plaats bleef. Hun tijd van 3’14″22 (BR) was wel twee seconden sneller dan de reeksen van gisteren waardoor we zeker mogen spreken van een knappe prestatie.
Vooraan was het de Jamaicaan Nathan Allen die de eerste 400 meter regeerde. Nadien nam Polen het commando over aangezien zij als enige land geen vrouw opstelde als tweede loper. Polen liep na drie rondes nog steeds ruim aan de leiding, maar slotloopster Justyna Swiety-Ersetic kreeg de ondankbare taak om het mannelijk aanstormend geweld af te houden in de laatste ronde. Zij zakte helemaal door het ijs toen eerst de Amerikaan Michael Cherry haar voorbij wervelde. Even later volgden ook de Jamaicanen, Britten en de verrassend sterke Bahreini. Bahrein verbaasde iedereen door in de slotmeters nog het brons af te snoepen van de Britten. De wereldtitel ging relatief eenvoudig naar de Amerikanen die met 3’09″34 voor de tweede dag op rij een wereldrecord vestigden. Allyson Felix maakte deel uit van het winnende kwartet en behaalde zo haar 12de gouden plak op een WK. Jamaica won zilver met 3’11″78.
