De junioren mochten zoals gewoonlijk de spits afbijten op dit EK veldlopen. De verwachtingen waren eerder gematigd voor deze jongste groep aangezien Febe Triest en Thomas Vanoppen voor hun debuut stonden op een EK veldlopen. Hun taak was dus vooral genieten van het hele gebeuren. Lucas Da Silva kon vorig jaar niet overtuigen waardoor ook hij vrijgesteld was van grootse verwachtingen.
De grootste pechvogel bij de junioren was wellicht Thomas Vanoppen. Vanoppen had zijn eerste deelname aan een internationaal kampioenschap rooskleuriger ingeschat, want zijn 84ste plaats lag ver onder de verwachtingen. De atleet van ACHL betaalde dus leergeld, al kan hij zichzelf wellicht verzoenen met het feit dat hij door ziekte geplaagd werd en daardoor niet op niveau kon presteren.
“Ik ben de dag voor mijn wedstrijd nog bij de dokter geweest omdat ik al een hele week ziek was. Hij wees mij erop dat ik het waarschijnlijk heel lastig zou krijgen tijdens de wedstrijd. De eerste ronde verliep nog goed, maar bij het ingaan van de tweede ronde ging het niet meer. Ik moest de hele tijd hoesten en kreeg problemen met mijn ademhaling. Ik werd voorbij gestoken langs alle kanten. Je verliest 5 procent en dat scheelt direct 50 plaatsen. Ik trok naar hier om een plaats bij de beste 30 te bemachtigen. Met mijn huidige vorm was dat echt haalbaar. Ik denk dat ik momenteel nog iets sterker ben dan Lucas Da Silva en hij slaagt wel in deze opzet. Ik ben echt teleurgesteld. Het liefst zou ik nu naar mijn kamer gaan en mij opsluiten. Al bij al was het wel leuk om dit hele gebeuren eens mee te maken. Jammer genoeg mag ik volgend jaar niet meer aantreden bij de junioren. Nu eerst even alles verwerken en dan op naar de zomer, al wil ik eerst nog alle mensen bedanken die voor mij kwamen supporteren”, vertelde Vanoppen.
Lucas Da Silva was in Tilburg toe aan zijn tweede EK veldlopen. Vorig jaar strandde hij op de 73e plaats, dit jaar deed hij een pak beter. Op zijn geliefde ondergrond werd hij 27e.
“Het was oké. Ik ben dit jaar niet gevallen, en dat scheelt ook al heel wat plaatsen. Er werd de hele wedstrijd aan een strak tempo gelopen. Tijdens de CrossCup-wedstrijden wordt er normaal iets rustiger gestart, nu moest ik mijn eerste 200m quasi voluit gaan. Daarna ben ik mijn eigen ritme gaan opzoeken. Dit blijft een wedstrijd van hoog niveau, dat ik hier 27e wordt stemt mij wel tevreden.”
Febe Triest was eveneens toe aan haar eerste internationale kampioenschap. Ze vertrok stevig in de buurt van Deswaef, maar daarna zakte ze stelselmatig terug. Ze kwam uiteindelijk als 58e over de finish.
“Vooraf had ik niet echt verwachtingen van mijn wedstrijd, ik wou gewoon alles geven en kijken waar ik dan zou eindigen. Ik ben echter wel iets te snel gestart en te lang met de kopgroep meegegaan. Daardoor ben ik de laatste ronde toch wat stilgevallen. Een beginnersfout denk ik. Aangezien het slechts mijn eerste kampioenschap was, vond ik dat niet zo erg. Ik heb eruit geleerd en vooral genoten van de sfeer en het publiek tijdens de wedstrijd.”
Na de race hadden we ook een gesprek met Mathilde Deswaef en Tim Van de Velde. De reacties kan u hier (Deswaef) en hier (Van de Velde) terugvinden.
