Elf Belgische senioren strijden zondag voor de prijzen op het EK veldlopen in Tilburg: vier bij de mannen, drie bij de vrouwen en vier in de Mixed Relays. De laatste Belgische medaille in de seniorencategorie – en daar draait het uiteindelijk toch allemaal om – dateert van in 2013. Toen won ons land zilver in het landenklassement bij de mannen. Volgt er zondag een nieuwe prijs?
Alles en iedereen werd vorig jaar in ons land door Soufiane Bouchikhi aan gruzelementen gelopen, en dat resulteerde in een vijfde plaats op het EK cross. Laat ons dus maar meteen realistisch zijn: een individuele medaille halen wordt dit jaar héél lastig. Isaac Kimeli maakte wel indruk de voorbije weken, maar niet zoals Bouchikhi een jaar eerder. Bovendien is de nationale kampioen geen fan van modderige omlopen.
“Top vijftien, misschien top tien”, blijft Kimeli weg van al te gekke uitspraken over zijn ambities in de Beekse Bergen. “Op een goeie dag weet je nooit en kan er misschien zelfs nog meer. Maar met al die regen verwacht ik veel modder. Dat is niet mijn ding. Hopelijk gaat het niet te hard. Voor mij geldt hoe trager hoe liever in de eerste ronden.”
In de breedte komen onze landgenoten wel met een ijzersterk collectief aan de start. De kansen op een medaille in het landenklassement zijn na de afzegging van Lander Tijtgat substantieel geslonken, maar blijven anderzijds nog steeds overeind. Robin Hendrix is in de vorm van zijn leven en was in Roeselare duidelijk sterker dan Dame Tasama, maar omdat die laatste graag door de modder ploetert, verwachten we die twee in elkaars buurt. Hopelijk is dat rond de vijftiende plaats. Michael Somers is op papier de minste van het Belgisch viertal, maar eveneens blubberfanaat en als dusdanig zeker een kandidaat voor top 25.
Laat ons even een rondje hypothetisch rekenen doen. Vorig jaar waren 35 punten nodig voor de bronzen medaille in het landenklassement. Stel: Kimeli wordt achtste, Hendrix twaalfde en Tasama vijftiende, dan is die bronzen plak in principe van ons. Voor zilver en goud waren minder dan 20 punten nodig, dus daarvoor moeten eigenlijk al drie Belgen in de eerste acht lopen. Laat ons dus op brons mikken.
Bij het bekijken van de deelnemerslijst is het struikelen over de favorieten. De Turken Ozbilen en Kaya zijn samen met de Spanjaard Mechaal topfavoriet, maar bij een iets trager wedstrijdverloop kunnen ook de Italiaan Crippa of de broers Henrik en Filip Ingebrigtsen zomaar goud winnen.
Vrouwen hebben iets recht te zetten
Met een 44e en 61e plaats maakten Imana Truyers en Hanna Vandenbussche vorig jaar in Slovakije geen al te beste beurt. Onze Belgische vrouwen hebben met andere woorden iets recht te zetten. Dat zal in principe in de eerste plaats van debutante Nina Lauwert komen. Zij trok nog nooit eerder het Belgische truitje aan, maar wij rekenen Lauwaert in haar huidige supervorm toch tot de top 25.
Zelf droomt de Belgische marathonkampioene nog iets groter, al is ze zich goed bewust van de sterke tegenstand. “Ik verwacht een zeer zware cross. Zowel door het parcours als door de concurrentie”, zegt Lauwaert. “Het is ook een lange wedstrijd (8.300m), dus zal ik wat behouden starten. Ik zie een vijftiental atletes die er met kop en schouders bovenuit stuiken. Daarachter zijn er tien à vijftien mekaar waard. In die groep zal het voor mij strijden worden om zo dicht mogelijk te finishen.”
De lange afstand en de zware omloop spelen ook voor Truyers en Vandenbussche in het voordeel. Gevoelig beter doen dan vorig jaar lijkt daarom geen wishful thinking, maar een realistische doelstelling. Als we ook hier even de rekenoefening maken en gaan voor Lauwaert op 25, Truyers op 30 en Vandenbussche op 40, lijkt top tien in het landenklassement een correcte ambitie.
De Turks-Keniaanse Yasemin Can is torenhoog favoriete voor goud. De grootste tegenstand komt van de Noorse Grovdal en de Nederlandse thuisloopster Krumins.
Relays: Belgen getipt als één van de favorieten voor het goud
Het laatste nummer op het programma, de Mixed Relays, zou wel eens voor vuurwerk kunnen zorgen. Vorig jaar was de interesse in ons land nog magertjes voor dit toen gloednieuwe evenement. Dit jaar begon het bij heel wat atleten te dagen dat er kwaliteit in overvloed rondloopt om op dit nummer stevig uit te pakken. Hierdoor waren er dit jaar veel gegadigden voor een plek in de ploeg. Uiteindelijk verzekerden Sofie Van Accom, Elise Vanderelst, Ismael Debjani en Pieter-Jan Hannes zich hiervan. Zij kunnen niet alleen mooie tijden voorleggen op de piste, maar bewezen al eerder dat ze ook in het veld goed uit de voeten kunnen. Dit is ook de internationale atletiekliefhebbers niet ontgaan, aangezien zij België zelfs tot topfavoriet durven bombarderen. Met reserves als Pieter Claus en Lisa Rooms, die echter wel een individuele deelname bij de beloften in de benen zal hebben mocht ze moeten invallen, hebben we ook een stevig back-up plan.
“Ik moest na Roeselare niet lang twijfelen of ik toch niet voor de lange cross bij de beloften zou gaan. Ik had op voorhand al met mijn trainer afgesproken vol voor de Mixed Relays te gaan. Ik voel dat ik nog niet het niveau heb om op een afstand van 6km met de Europese concurrentie te kunnen strijden. Ik weet niet of we kunnen mikken op het podium, maar alles is mogelijk op een kampioenschap dus je weet maar nooit. Ik heb de kans om met een heel sterk team aan de start te komen en we zullen wel zien waartoe ons dat leidt. Als ik voel dat ik alles gegeven heb en kon concurreren met de sterke en ervaren Europese tegenstand, dan zal ik al heel tevreden zijn, ongeacht het resultaat”, klonk het nuchter bij Vanderelst.
Vorig jaar mocht Groot-Brittannië nog zegevieren, maar dit jaar lijken ze een minder hoogstaande ploeg af te vaardigen. De nummers twee en drie van toen, Tsjechië en Spanje, lijken op papier eveneens minder sterk. Daardoor wordt het vooral uitkijken naar de Franse ploeg die met Renelle Lamote, zilver op het afgelopen EK op de 800m, en Mahiedine Mekhissi-Benabbad, regerend Europees kampioen op de steeple, twee ijzers in het vuur hebben. Een medaille lijkt een haalbare kaart voor onze Belgen, al durven wij stiekem dromen van het allerhoogste.