Elise Vanderelst kende een speciale zomer. De eerstejaarsbelofte verzekerde zich op de IFAM Outdoor al van het EK in Berlijn op de 1500m. Daarna verdween de 20-jarige atlete van de radar. Op het EK in Berlijn misliep ze de finale op een haar na. Vervolgens trok ze naar de Memorial Van Damme, waar ze zichzelf wist te overtreffen. Op de Gouden Spike hadden we een babbel met de sympathieke atlete.
“Het kleine meisje tussen de grote sterren”
Elise Vanderelst kende in 2017 geen al te beste zomer, nadat ze op het WK voor junioren in 2016 nog vierde werd op de 800m. De atlete van MOHA verzekerde zich ook voor het EK voor junioren in Grosseto, maar daar werd ze door stress overmand na een mindere aanloop en logistieke problemen op het EK zelf. Een groot contrast met afgelopen zomer, waarin niks moest en alles kon.
“In Grosseto kwam ik met de nodige druk aan de start. Mensen gingen er namelijk vanuit dat ik een medaille zou behalen, aangezien ik één jaar eerder vierde van de wereld was. Dat heeft niet geholpen. Bovendien kreeg ik af te rekenen met extra stress door problemen met het transport. Ik wist niet of ik nog ging lopen, aangezien de bus naar het stadion te laat was vertrokken. Verstijfd van de stress kwam ik alsnog aan de start, maar het was daar al te laat. Daar is het afgelopen jaar aan gewerkt. Ik had eveneens het voordeel dat ik geen verplichtingen had qua prestaties. Ik was een beetje ‘het kleine meisje tussen de grote sterren'”, aldus Vanderelst.
Op de IFAM Outdoor schoot Vanderelst al raak. Ze liep, ondanks een traag wedstrijdverloop, meteen naar de EK-limiet. Met 4’09″31 kwam ze zelfs in de buurt van het Belgisch belofterecord van Betty Vansteenbroek, die in 1983 naar 4’08″30 liep.
“De IFAM was een verre van perfecte race. We passeerden telkens trager dan verwacht. Met nog 500m te gaan dacht ik dat het niet zou lukken, maar mijn trainer (Raymond Castiaux; red) riep dat ik moest doorzetten. Die laatste ronde was pittig. De chrono deed uiteraard deugd. Mijn trainer benadrukte na die race dat ik in een snelle race tot grotere dingen in staat zou zijn. Vervolgens dook ik mijn examens in. Het werd een periode waarin ik op loopvlak vooral veel gerust heb. Na de examens heb ik een kleine trainingsstage ingelast met het oog op het EK”, vertelde de atlete van MOHA.
Het EK in Berlijn werd het eerste seniorenkampioenschap voor Vanderelst. Ze mistte de finale op een haar na, maar kon met een opgeheven hoofd het meest succesvolle EK ooit voor de Belgen verlaten.
“In de reeksen had ik net geen geluk. Ik was goed in vorm, maar belandde in de verkeerde reeks (ze strandde op 16 honderdsten van de finale; red.). In de snelle, tweede reeks zou ik meer kans maken op de finale. Op dat moment was er zeker wat ontgoocheling, maar ik ben uit Berlijn teruggekeerd met een stevige rugzak aan ervaring. Dat primeert”, verklaarde de 20-jarige poulain van Raymond Castiaux.
De geniale Memorial Van Damme
Op de AG Insurance Memorial Van Damme vielen de puzzelstukjes in elkaar. Vanderelst liep een intelligente koers tijdens de finale van de Diamond League op de 1500m. In het gezelschap van de grote sterren knalde ze naar de tweede prestatie aller tijden in ons land met 4’05″75, bijna vier seconden beter dan haar voormalig PR. Het Belgische belofterecord viel op die manier meteen in haar handen. Het BR van Veerle Dejaeghere, in het verleden goed voor 4’05″05, houdt voorlopig stand.
“Ik heb me zo goed mogelijk proberen vastbijten in de achterhoede. Zo lang mogelijk mijn wagonnetje aanhangen was het uiteindelijke doel. Dat is verrassend lang gelukt, waardoor ik net na enkele grote namen (zoals de Amerikaanse Jenny Simpson; red.) over de finish kwam. Ik heb gedaan wat ik kon, maar voor hetzelfde geld was ik gekraakt. Dan was het een totaal ander verhaal en dan zou het ook zo zijn. Ik had geen verplichtingen. Mijn trainer had zo’n sprong vooruit qua tijd nog niet verwacht. Het feit dat ik de traagste op papier was, speelde uiteraard in mijn voordeel. Van druk was geen sprake”, ging Vanderelst voort.
Meteen in vorm op de Structabo CrossCup Relays in Gent
Afgelopen weekend was de atlete al te zien in Gent op de Structabo CrossCup Relays. Vanuit de achtergrond liep Vanderelst naar de vijfde individuele tijd op de 3.000m. Ze moest op Sofie Van Accom slechts twee seconden toegeven. De Mixed Relays op het EK in Tilburg zijn het doel van haar winter in het veld. Haar trainer Raymond Castiaux is de man achter de successen van Vanderelst. Hij stippelde haar komende zomer alvast uit.
“Ik kijk echt uit naar die Mixed Relays. Dankzij mijn race op de Memorial heb ik vertrouwen getankt. Dat vertrouwen kan ik nu omzetten in prestaties. Het EK veldlopen wordt hopelijk het eerste kampioenschap in een reeks. Individueel heb ik niet echt een doelstelling. De lange cross spreekt me minder aan. Volgend jaar maak ik van het EK voor beloften een hoofddoel. Daar wil ik goed zijn, maar over ambities spreek ik me niet uit. Het WK in Doha behoort tot de mogelijkheden. Daarbij moet ik echter nuanceren dat ik er wel aan denk. Indien ik er niet geraak, dan is dat zo. Het is geen doel op zich. De aanpak van Raymond helpt daarin ook. Hij durft op training zeggen ‘stop er maar mee voor vandaag, het is genoeg geweest’. Op zo’n momenten wil ik meestal doorgaan”, besloot de snelste belofte ooit in ons land over 1500m.
