Jeroen D’hoedt is een tevreden atleet. De afstandsloper en specialist in het veld werd afgelopen zondag vierde met CABW op de Structabo CrossCup Relays in Gent. Zelf was hij goed voor de tweede tijd van alle deelnemers aan de 3.000m. Hij moest alleen zijn trainingsmaatje Simon Debognies voor zich dulden. Wij hadden een aangename babbel met D’hoedt over de CrossCup, het EK veldlopen en fietstochtjes met de Borlées.
Jeroen D’hoedt staat er opnieuw. Op de Structabo CrossCup leek de man van CABW herboren. D’hoedt voelde zich duidelijk in zijn element op het technische parcours op de Gentse Blaarmeersen.
“Ik ben absoluut tevreden met mijn seizoensstart. Het is een plezante manier om van start te gaan ondanks dat we met het team het podium net misten. Over mijn individuele prestatie kan ik echter niet klagen. Ze zeggen soms wel eens ‘onkruid vergaat niet’ (lacht; red.). Dat is bij mij het geval. Ik doe het veldlopen enorm graag en op zo’n parcours als dat van zondag uit zich dat des te meer. Van mij mogen er meer zo’n crossen zijn”, aldus D’hoedt.
De afgelopen jaren kende de 28-jarige atleet geen grote successen in het veld. Een volledige winter draaien was geen sinecure. Vorig winter opteerde hij nog voor de korte cross, telkens met succes. Komende winter gooit D’hoedt het over een andere boeg.
“Ik opteer voor de lange cross. Dat betekent dat er nog heel wat werk voor de boeg staat, aangezien ik nog verre van thuis ben. Ik heb de vorm nog niet te pakken om de echte toppers te volgen. De Relays waren een goede test. Het smaakt naar meer, maar ik moet daarbij wel nuanceren dat het om drie kilometer gaat en niet om tien kilometer. Het maakt mijn seizoen niet, maar het is wel een stap in de goede richting. Hopelijk wil mijn lichaam mee, dan kan ik op die manier vlot opbouwen met het oog op de eerste cruciale test, namelijk de CrossCupmanche in Roeselare”, verklaarde de atleet.
CrossCup Mol: “ik ga ze niet zomaar laten lopen hoor”
In Mol komt D’hoedt voor het eerst in lange tijd opnieuw aan de start van een lange cross. Het Molse zand ligt de atleet wel, waardoor hij mogelijks een voordeel heeft op zijn concurrenten. Bovendien wordt het de eerste clash met heel wat grote namen.
“Er wordt wel eens gezegd dat ik behoorlijk goed ben op zand, maar dat is iets mentaal. Het zand in pakweg Soest is een stuk zwaarder dan het zand in Mol. Op vlak van concurrenten heb ik in Gent toch al een eerste indicatie gekregen. Ik heb een goede Lander Tijtgat en Dame Tasama gezien, om nog maar te zwijgen van mijn trainingsmakkers (onder meer Isaac Kimeli, Robin Hendrix… ; red.). Mol zal zwaar worden, aangezien het een soort van doorgedreven training wordt. We zien wel waar het schip strandt. Ik hoef geen initiatief te nemen, maar dat betekent niet dat ik zomaar iedereen laat lopen”, legde D’hoedt uit.
Wat met het EK in Tilburg?
Twee jaar geleden moest D’hoedt opgeven tijdens het EK veldlopen. Een eerste doel wordt alvast om tot de selectie te behoren. Een tweede doel is om beter te doen dan die opgave.
“Ik zou liegen als ik zeg dat Tilburg geen doel is. Het is zo dicht bij de deur dat we van een heuse thuismatch mogen spreken. Er gaan nog meer Belgen aanwezig zijn om ons aan te moedigen. Hopelijk is onze delegatie ook een stukje groter. Die sfeer in Tilburg zal voor extra motivatie zorgen. We kunnen als Belgen in alle categorieën uit de voeten. Ik moet vooral in vorm zijn. Ik heb mij de afgelopen jaren te weinig kunnen tonen, naar mijn zin dan toch”, stelde de atleet van CABW.
D’hoedt kon ondanks een mindere vorm toch een aantal keer verbazen vorige winter. Zo toonde hij zich tijdens de Mixed Relays op de Great Edinburgh Cross Country. Hij was er afgetekend de snelste na een indrukwekkend eindschot, waardoor het Belgisch team zowaar kon meedingen naar winst. Hij is een expert als het aankomt op korte afstanden in het veld, waardoor hij een logische reserve zou zijn met het oog op de Mixed Relays op het EK. In december zal de atleet ook één jaar trainen onder Tim Moriau.
“Een 1500m in het veld is iets speciaals. Ik doe het enorm graag. Ik was ook een beetje verrast door de keuze van de federatie om puur te kijken naar pistetijden, aangezien piste en het veld een wereld van verschil is. Ik durf te zeggen dat geen enkele Belg mij kan lossen op zo’n wedstrijd. Qua trainingen verschilt de lange cross ook niet echt van Mixed Relays, dus ik hoop ergens nog dat het een optie blijft. De samenwerking met Tim verloopt erg vlot. Het gaat om een sterk project. Qua motivatie is dat heel belangrijk. Tijdens de wedstrijden is het ieder voor zich, maar op de trainingen is het gezellig. De tegenstand op training zorgt voor extra prikkels, die het niveau hoger stuwen”, ging de 28-jarige atleet voort.
Fietsen met de Borlées: “Moeder gans met kuikens”
De afgelopen weken trok D’hoedt er ook regelmatig op uit met de koersfiets als alternatieve training. Zo ging hij onder meer op pad met profwielrenner Jasper Stuyven, maar ook de broers Borlée haakten hun wagonnetje aan.
“Na de rustperiode van de Borlées had ik het voordeel dat ik al enkele weken aan het opbouwen was. Ik voelde me zo’n beetje ‘moeder gans’ met een stel kuikens, maar na enkele ritjes besefte ik wel dat ze met de fiets kunnen rijden. Zij kwamen natuurlijk ook uit die rustperiode. Het sociale aspect van fietsen is iets wat je in het lopen minder hebt. Je hebt minder de noodzaak om mensen van een gelijkaardig niveau samen te brengen. Bovendien wordt er al sneller eens een koffietje gedronken. Een babbeltje sla je op de fiets ook makkelijker dan tijdens pakweg een duurloop”, besloot de specialist in het veld.
