Michael Rossaert werkt nog elke dag hard om zich terug bij de Belgian Tornados te kunnen voegen. De 23-jarige atleet scheurde eind februari zijn achillespees tijdens een laatste testtraining voor het WK indoor. “Ik heb mijn teammakkers toen brons zien pakken vanuit het ziekenhuis. Pijnlijk, als je weet dat ik er zonder blessure zeker bij was.”
Michael Rossaert is een rijzige 400m-loper die in april vorig jaar voor het eerst mocht proeven van het succes van de Belgian Tornados. De toen nog 21-jarige Rossaert werd geselecteerd voor het officieuze WK-aflossingen in de Bahama’s. Ook op de Europabeker, later dat jaar, mocht hij de Belgische kleuren verdedigen op de estafette. De volgende winter toonde de atleet van ACW zich opnieuw. Met een nieuw persoonlijk record van 47″12 werd hij geselecteerd voor de 4x400m op het WK indoor in Birmingham.
Op 28 februari werd een laatste testtraining afgewerkt met de Tornados, gevolgd door een persconferentie. “Twintig minuten voor we de pers te woord gingen staan moest ik nog een 300m hard gaan. In de laatste bocht voelde ik reeds iets aan het achterste van mijn enkel, maar ik wou het nog afwerken. 50m verder lag ik op de grond. Iedereen wist meteen dat het ernstig was, aangezien ze voelden dat mijn pees niet meer gespannen was en ik er niet op kon staan. De dag nadien werd ik geopereerd. Ik heb de Tornados vanuit het ziekenhuis brons zien pakken.”
“Denken aan ‘wat als’ en ‘indien’ brengt mij niet ver. Ik kijk vooruit.”
Zes maanden later is Michael Rossaert nog steeds hard aan zijn revalidatie bezig. “Ik ga drie keer per week langs bij de kinesist. Daarnaast doe ik al drie looptrainingen alsook enkele kracht- en stabilisatietrainingen. Ik kan al redelijk lopen, maar het gaat stap voor stap. Tegen de opbouw naar de winter wil ik opnieuw wedstrijden kunnen lopen. Het doel is om records te verbeteren, anders kon ik beter stoppen.” In tussentijd heeft Rossaert wel enkele moeilijke momenten gekend. “Vooral toen het EK in Berlijn bezig was, toen ik wist dat ik daar ook zou moeten staan. Het is altijd zuur om iedereen records te zien lopen wanneer je zelf aan de kant staat.”
Over de Tornados
De Tornados hadden deze zomer opnieuw succes dankzij een gouden medaille op het EK. “Met de juniorenwereldkampioen Jonathan Sacoor erbij hebben ze nu een heel sterke ploeg. Daarnaast zijn de reserven ook snel genoeg om probleemloos de finales te halen. Ook de ervaring van Kevin en Jonathan Borlée mag je niet onderschatten, zij lopen in de finale een volle seconde sneller in vergelijking met de rest van het seizoen. Op de belangrijke momenten staan ze er elke keer opnieuw, dat is het verschil tussen de top en de subtop! Zonder blessure kon ik er zeker bij zijn in Berlijn, maar denken aan ‘wat als’ en ‘indien’ gaan mij niet helpen. Ik wil vooruit gaan.”
