Gisteren stond Steven Pauwels aan de start van de transvulcania nature trail. De wedstrijd geldt als één van meest veeleisende trail wedstrijden. Pauwels nam deel aan de ultramarathon, de hoofdafstand. De wedstrijd werd betwist in een adembenemend decor op de Canarische eilanden. De startplaats Fuencaliente ligt op het eiland La Palma. De deelnemers stonden voor een zware klus, niet alleen door de afstand van 83,3km, maar vooral door de hoogtemeters die dienden afgelegd te worden. De 8525 geaccumuleerde hoogtemeters in het warme klimaat, maken er een ware uitputtingsslag van. De jonge Steven Pauwels verraste vriend en vijand en legde beslag op een knappe 24ste plaats op bijna 1000 aangekomen atleten.
Hoe verliep de voorbereiding op de wedstrijd van zaterdag?
Deze winter heb ik grote stappen gezet. Een voetblessure (peesscheur) die ik opliep in mijn eerste wedstrijd ( begin februari) hield mij 2 maanden aan de kant. Het zag er behoorlijk triest uit voor dit seizoen maar door dagelijks uren te fietsen, aquajoggen, roeien, poweren kon ik de schade relatief gezien beperken. Vervolgens ging ik op hoogtestage in Font-Romeu met Pieter-Jan Hannes en nadat ik 3 weken terug kon lopen startte ik in de Belgische klassieker La Bouillonnante. Gebrek aan conditie speelde mij ook daar parten en de ambities voor de 1e wereldbeker waren dus zeer beperkt. In de 2 weken tussen Bouillon en Transvulcania lag de focus vooral op herstel.
Wat maakte van de stage met Pieter-Jan Hannes zo’n succes?
Mijn voornaamste competities spelen zich af in hooggebergte. Ik moet dus zien te presteren in ijle lucht en bovenal enorm veel hoogtemeters zien te verteren. In de Pyreneeën kon ik mij dus optimaal en in alle rust voorbereiden. Ik ben een relatief zwakke klimmer, gezien mijn leeftijd kom ik nog veel kracht tekort, dus ik wist wel wat te doen in de bergen.
Zijn er dingen die jullie van elkaar kunnen leren?
Pieter-Jan is een superprof op alle gebied. Vooral zijn resistentie tegen stress is bewonderenswaardig. We regelen onze schema’s zodanig dat we bepaalde trainingen kunnen samen doen. Een training aanpassen aan iemand anders doen we nooit, we zorgen dat we op dezelfde dagen aan dezelfde tempo’s lopen. We hebben dezelfde voedingsadviseur dus ook op dat gebied zijn er nooit moeilijkheden. We motiveren en verbeteren elkaar.
Hoe was de recuperatie na wedstrijd in Bouillon?
De recuperatie verliep erg moeizaam. Een gebrek aan trainingskilometers heeft niet alleen gevolgen tijdens de wedstrijd maar ook voor na de wedstrijd. Hoe beter de conditie, hoe sneller het herstel. De eerste twee dagen na de competitie is stappen nauwelijks mogelijk en beperk ik mij tot fietsen en aquajoggen. Vanaf dag 3 hervat ik de looptrainingen met nuchtere herstellopen. Hierdoor breek je afvalstoffen sneller af.
Hoe verliep de wedstrijd?
De eerste 20km van de wedstrijd werd er geklommen van 0m tot 1900m boven zeeniveau. De smalle single tracks en de 1600 andere deelnemers maakten inhalen erg lastig. Ook het losse vulkaanzand remde erg af. Na een behouden start kon ik gaandeweg naar voren opschuiven. Ik daalde zeer sterk en verschoot ervan dat ik vlot kon blijven klimmen. In de beklimming naar Roque de Los Muchachos (2423m – 58km) liep ik plots tussen profatleten wiens gezicht ik enkel kende van commercials en magazines. Hierna volgde een extreem technische afdaling naar zeeniveau. Ik daalde goed, ondanks een 4-tal valpartijen, maar naar de voet van de beklimming toe liepen mijn krachten langzaamaan ten einde. Vanaf kilometer 77 was het vat volledig af. De laatste 6 km met nog 400 hoogtemeter legde ik zwalpend af in temperaturen van 40°C. Pas toen ik de hoofdstraat bereikte kreeg ik mijn benen terug aan de praat. Eerder had ik nooit langer dan 65km gelopen dus ik mag tevreden zijn dat ik mijn dip niet vroeger kreeg. Ik ben best wel tevreden over mijn prestatie. De Transvulcania is met zijn 20 profatleten aan de start de sterkst bezette wereldbekerwedstrijd. Meer nog ben ik tevreden met mijn manier van lopen. Ik maakte relatief weinig fouten en plukte daar de vruchten van.
Waar kunnen we u dit jaar nog aan het werk zijn? Al een piekmoment gepland?
Pieken heb ik dit jaar nog niet kunnen doen door blessure. Bouillon en de Transvulcania waren in principe de hoofddoelen dit jaar. Gezien de omstandigheden hebben we de piekmomenten verschoven naar later dit jaar. Normaal gezien zal ik eind juni te zien zijn in de 80km du Marathon du Mont Blanc te Chamonix. Deze wedstrijd in de Alpen met 6000 stijgingsmeters zal in 2014 het decor zijn van de ISF Wereldkampioenschappen. Later deze zomer leg ik mij toe op kortere wedstrijden in België.
De verdere ontwikkelingen van Steven Pauwels zijn te volgen op zijn site
De uitslag van de wedstrijd is te vinden op onderstaande link:
Het parcours van de wedstrijd:
http://www.transvulcania.com/index.php/en/modalities/ultramarathon/race-course
[…] Gisteren stond de Belgische Steven Pauwels aan de start van de transvulcania nature trail. De wedstrijd geldt als één van meest veeleisende trail wedstrijden. Pauwels nam deel aan de ultramarathon, de hoofdafstand. De wedstrijd werd betwist in een adembenemend decor op de Canarische eilanden. De startplaats Fuencaliente ligt op het eiland La Palma. De deelnemers stonden voor een zware klus, niet alleen door de afstand van 83,3km, maar vooral door de hoogtemeters die dienden afgelegd te worden. De 8525 geaccumuleerde hoogtemeters in het warme klimaat, maken er een ware uitputtingsslag van. De jonge Steven Pauwels verraste vriend en vijand en legde beslag op een knappe 24ste plaats op bijna 1000 aangekomen atleten. Lees hier verder […]
Reacties zijn gesloten.