Jonathan Sacoor was al één van de revelaties van 2016, maar trok die lijn gewoon door in 2017. Met een bronzen plak op het EK voor junioren en een knaltijd van 46”20 kan de 18-jarige atleet mooie adelbrieven voorleggen. De poulain van Jean-Marie Bras en Jacques Borlée is momenteel op stage in Tenerife. Hij kijkt alvast uit naar wat 2018 voor hem in petto heeft.
In 2016 leerde een kennerspubliek Sacoor kennen door zijn knappe tijden en zesde stek op het EK voor scholieren. In 2017 leerde het grote publiek hem kennen nadat hij vlot naar de EK-limiet voor junioren snelde op de IFAM Outdoor. Het werd nog straffer toen hij op het BK AC naar een knaltijd van 46”21 snelde. Hij moest enkel Kevin, Jonathan en Dylan Borlée voor zich dulden op dat BK. Die chrono zou hij op het EK voor junioren herhalen, waardoor hij met een bronzen plak kon terugkeren uit het zonnige Grosseto in Toscane.
“Ik durf gerust zeggen dat 2017 het jaar van de grote veranderingen is geweest. Eind 2016 trok ik naar de groep van Jacques Borlée. Trainingen bestaan sindsdien niet meer uit het gewoonlijke korte ritje naar de piste in Huizingen, om vervolgens met de maten een training af te werken. Nu trek ik vaak naar Brussel. Er is ook regelmatig een stage in het buitenland. Alles verloopt heel professioneel. Ook op wedstrijdvlak is er het een en het ander veranderd. PK’s hebben geen plaats meer op mijn kalender, omdat ik zo weinig mogelijk mag belast worden van Jacques. Ik kan wel met absolute zekerheid zeggen dat ik mijn draai gevonden heb in de groep”, aldus Sacoor.
Sacoor was zeven jaar toen de broers Borlée van zich lieten horen op de Olympische Spelen in Peking. Ondertussen traint hij al meer dan een jaar samen met die broers waarnaar hij nog steeds opkijkt.
“Ik heb foto’s liggen waarop ik als kleine fan naast Kevin en Jonathan sta. Het was aanvankelijk bizar om met die mannen te beginnen trainen. Er kwam ook wel een beetje schrik aan te pas, aangezien ik niet goed kon inschatten wat het zou geven qua niveauverschil. Ze zijn echter stuk voor stuk supervriendelijk én heel professioneel. De band tussen Jacques, die voor een groot deel van zijn groep zowel coach, als vader is, is bewonderenswaardig. Je moet het maar doen én op wat een manier! Het familiale gevoel in de groep is geweldig, ondanks de veeleisendheid die soms aan de dag gelegd wordt”, vertelt de atleet.
Of 2018 het jaar van de bevestiging wordt, zal nog moeten blijken. Er staat een WK voor junioren in het Finse Tampere voor de deur, maar Sacoor maakt eveneens kans om een plekje op te eisen binnen het kwartet van de Belgian Tornados met het oog op het EK voor senioren in Berlijn.
“Dat WK voor junioren staat met stip aangeduid. Ik moet er nog altijd geraken uiteraard, wat geen sinecure is, maar ik mag wel gezonde ambities koesteren. Een iets ‘stoutere’ ambitie is dan weer het doel om het BR bij de junioren, 45”85 van Fons Brydenbach, scherper te stellen. Indien ik in die buurt zou komen, dan lonkt het EK in Berlijn, maar de plaatsjes zijn schaars. Indoor zou ik graag mijn eigen BR op de 300m verbeteren (ook outdoor heeft Sacoor het record op de iet wat ongewone afstand beet met 33″13; red.), maar daarover moet nog een compromis gevonden worden. Wat wel al op de agenda staat is een 200m op het KVV indoor. Op het BK AC indoor kom ik normaal samen met Dylan Borlée aan de start op de 400m”, besluit Sacoor.
