Dat zijn Europese beloftetitel fantastisch was, spreekt voor zich. Maar toch had Ben Broeders stiekem op nog meer gehoopt afgelopen zomerseizoen, vooral in hoogte uitgedrukt. Dat vertelde hij aan atletiek.be.
Gisteren sloot Ben Broeders/DCLA zijn seizoen af met een nationale beloftetitel en 5m45. Nadien volgden nog drie nipte missers op een recordhoogte van 5m62. Zijn persoonlijk record is dit jaar op 5m61 blijven staan, zijn 5m60 van op het EK in Polen was de hoogste van het jaar, en daar heeft Ben toch wat spijt van.
“Jammer genoeg was ik dit jaar niet constant genoeg om echt hoog te springen, en daar dan op verder te kunnen bouwen”, blikt Ben terug. “Ik had helemaal geen winter. Bij de eerste wedstrijd van de zomer had ik desalniettemin een heel goed gevoel. Daarna volgde een lichte blessure, en hebben we besloten de aandacht volledig naar het EK te verschuiven.”
Een groot sportman staat er wanneer het moet, en dat bleek in 2017 net als het jaar voordien in Amsterdam het geval. “Goed presteren op kampioenschappen begint inderdaad redelijk goed te lukken, en dat is belangrijk. Ik kan eigenlijk niet klagen, en moet vooral het EK onthouden.”
Hoewel Ben dit jaar zijn record niet kon aanscherpen, heeft hij wel degelijk het gevoel opnieuw vooruitgang te hebben geboekt. “Zowel Steven (Taeleman, zijn coach, MA.) als ik voelen dat zo aan. Vooral in de tweede helft van het seizoen. Maar om de hoogtes die er wel inzitten eruit te halen, was ik niet constant genoeg. Dat is teleurstellend.”
