Na een passage in Luik (hoogspringen) en Oostende (discus) streek de AG Urban Memorial Van Damme deze keer neer op de Kouter in Gent. Wij namen even poolshoogte van de polsstokhoogtes en zijn hier met een sfeerverslagje. En een bemoedigend schouderklopje voor Russische deelnemer Ilya Mudrov.
Hoe gaat dat? De zon schijnt, er zijn wat bevriende, in de VS studerende, atletes tijdelijk terug in België en Gent is maar een treinreis verwijderd van mijn uitvalsbasis. In groep op naar de Urban Memorial polsstok dus. De vrijdag was zwaar geweest (voor mij) en timing is niet onze sterkste kant, dus helaas kwamen wij te laat aan op de Kouter; te laat voor de vrouwencompetitie, that is. De kinderinitiaties, enthousiast geleid door onder meer atleten Viktor Benschop en Bert Misplon waren wel nog in volle gang.
Uit goede bron vernamen wij eens ter plaatse dat Fanny Smets al pogingen ondernomen had op de Belgische recordhoogte bij de vrouwen (huidig BR: 4,41m van Chloé Henry) en dat mooie voorbeeld zou niet veel later gevolgd worden door de mannen.
Zes koene kerels waagden zich aan die competitie. (Ik niet, veel te hoog, zo’n polsstoklat. Compleet onverantwoord als je het mij vraagt.) Wel gek genoeg om deze technische discipline aan te vatten: Thomas Van der Plaetsen (publiekslieveling en kind van de streek, uit Deinze), Nederlander Koen van der Wijst, Duitser Marvin Caspari, Ben Broeders, Arnaud Art en – opmerkelijk – Ilya Mudrov. Ik schrijf opmerkelijk, omdat Mudrov er met zijn PR van 5,80m toch wel wat boven uitstak. In theorie dan toch. Drie gemiste pogingen op zijn openingshoogte 5,30m later werd zijn doortocht in Gent nog opmerkelijker. Hopelijk had hij nog wat andere afspraken gepland in België.
Terwijl het weer moeilijk beter kon, maar de opkomst wel een beetje (misschien een tribune of stoeltjes voorzien op een volgende afspraak? Mijn blessure speelde op van zo lang rechtstaan), dokkerde de competitie voort. Koen van der Wijst mocht (vergeefs) zijn PR aanvallen, Thomas Van der Plaetsen raakte over 5,40m, slechts 1 centimeter onder zijn persoonlijke beste van 5,41m en miste dan helaas drie keer op 5,50m. Maar met 5,40m scoor je in een tienkamp, zoals op het WK in Londen bijvoorbeeld, heel wat punten, wist ook de speaker. Een speaker die wat graag zijn kennis van het Duits bovenhaalde wanneer Marvin Caspari aan de beurt was. Misschien gelukkig voor hem dat de Rus er snel uitlag. Wij betwijfelen of ‘Komaan Ilya Mudrov’ vlekkeloos Russisch is.
Met vijf man geëlimineerd op 5,40m of lager, bleef enkel Arnaud Art over. Hij klaarde de volgende hoogtes wel en besloot de lat dan op 5,72m te leggen, genoeg voor een Belgisch record (5,70m) en WK-ticket (idem) mocht dat lukken. Waarom hij de lat niet op 5,71m legde, is nu nog een vraagteken voor ons, rustig genietende toeschouwers, die nooit beweerden experts in het polsstokspringen te zijn. Maar dat beetje mysterie maakt misschien net de charme uit van de Urban Memorial.
Alleszins, na de drie mislukte pogingen (waarvan zeker één erg goeie) zochten wij noodgedwongen meerdere terrasjes op om na te praten over waarom die lat precies op 5,72m moest. En eigenlijk ook wel over andere dingen. Want ook dat maakt deel uit van de charme van een atletiekcompetitie in het centrum van een stad: de terrasjes zijn nooit ver weg.
De volgende editie van de Urban Memorial vindt op 8 juli plaats op de Groenplaats in Antwerpen. Dan probeert onder meer olympisch kampioene zevenkamp Nafi Thiam zo ver mogelijk in een zandbak te springen. Het klinkt eenvoudiger dan het is. Allen daarheen!