Het was niet de winter van Bram Ghuys. Een aanslepende blessure aan de enkel hield hem weken weg van de hoogspringmat. De meeste trainingen konden doorgaan, maar het springen zelf was lange tijd uit den boze. Toch blijft de atleet van OEH positief en gelooft hij in zijn kansen om deze zomer te mogen afreizen naar Taipei waar de Universiade betwist wordt.
Je kwam door blessureleed slechts eenmaal in actie deze winter. Kijk je enigszins toch positief terug op het indoorseizoen?
“De winter begon alvast goed met een uitstekende stage. Mijn eerste wedstrijd was dan weer een beetje minder door de vermoeidheid van de vlucht en mijn examens die toen plaatsvonden. Net toen ik erdoor begon te komen, scheurde ik mijn enkelligamenten. Ik kan helaas dus niet spreken over een indoorseizoen.”
Hoe verliep je voorbereiding op het outdoorseizoen?
“Door de blessure aan de enkel heb ik een aangepaste voorbereiding moeten doen. Na een maand oplapwerk van de kinesist kon ik de meeste trainingen weer beginnen opbouwen. Het effectief springen bleef steeds een probleem geven aan de enkel. Op stage in Tenerife heb ik telkens met mijn links afstootbeen zowel mijn korte aanloop als het springen afgewerkt om toch een beetje gevoel te krijgen. Nadien heb ik nogmaals een echo laten nemen omdat de last niet verdween. Vorige week stond er een NMR scan gepland waaruit bleek dat mijn ligament nog uitgerekt was, maar dat ik, mits intapen, toch weer mocht springen.”
Op de Urban Memorial kwam je al tot 2m11. Een prestatie waarop je tevreden kan terugkijken, of had je al op meer gehoopt?
“Aangezien ik sinds februari slechts één training op korte aanloop zonder pijn met mijn rechts afstootbeen kon afwerken, wisten we eigenlijk totaal niet waar ik stond. Ik heb pas op het laatste moment de beslissing genomen om toch deel te nemen aan de Urban Memorial, hoewel ik slechts één week training achter de rug had. Op voorhand zagen we 2m10 al als een overwinning op zich, maar vooral pijnloos springen was die dag de belangrijkste factor. Ik sprong een foutloos én vooral een pijnloos parcours tot 2m11 wat een mooi resultaat is om nu echt weer te beginnen trainen en naar de rest van het seizoen toe te werken.”
Wat zijn je ambities deze zomer? Mik je op de Universiade-limiet?
“Het doel voor deze zomer blijft inderdaad de Universiade waarvoor ik 2m24 moet springen. Ik heb binnenkort nog een afspraak bij de specialist voor een loszittend botstukje in de enkel dat ze op de NRM hebben gezien. Nog even op het verdict wachten dus, maar van zodra ik groen licht krijg, kan het seizoen echt beginnen en kan ik weer voluit beginnen trainen. Gelukkig heb ik de vorm wel kunnen onderhouden doordat ik enkel mijn springtrainingen moest laten vallen. Ik hoop dus om snel weer een degelijk niveau te halen.”
Tot slot: Welke wedstrijden staan reeds op de planning en aan welke wedstrijden wil je zeker deelnemen?
“De komende weken worden het de interclub, waar ik buiten het hoogspringen ook de 110 meter horden voor mijn rekening neem, het Vlaams kampioenschap en dan de Flanders Cups. Omdat ik lang geen duidelijk beeld had van wanneer ik terug kon beginnen, heb ik nog niet echt naar andere meetings gekeken. Nu is het belangrijkste om eerst weer in het normale trainingsritme te komen.”
