Het project Atletiek Vlaanderen houdt vanaf 1 januari op te bestaan. Het departement Sport van de Vlaamse Gemeenschap zet namelijk alle subsidies stop. Voor de atletieksport betekent het een stevige klap, maar is het nog afwachten welke positieve effecten het nieuwe topsportactieplan eventueel met zich meebrengt.
Van het afvoeren van op zijn minst geleidelijk aan afslanken van Atletiek Vlaanderen was in de wandelgangen al een hele poos sprake, maar nu is het zo ver. Atletiek Vlaanderen is niet meer.
Op de eigen website klinken de verantwoordelijken van het team ontgoocheld. “De bestuurders van de vzw Atletiek Vlaanderen betreuren dat er op deze manier een einde komt aan de nochtans succesvolle sportieve werking van het team Atletiek Vlaanderen. Ze rekenen er op dat beloftevolle jongeren in de atletiek in de toekomst volwaardige kansen blijven krijgen en dat de Vlaamse Atletiekliga de sportieve werking voor deze jongeren op een even kwaliteitsvolle manier voortzet.”
Over het hoe en wat van mogelijk vervangende projecten is nog niets bekend. Op dit moment blijft alleen de steun van Sport Vlaanderen over voor sporters van het allerhoogste niveau, zoals een Thomas Van der Plaetsen. De vraag is natuurlijk of atleten als Tia Hellebaut of Kim Gevaert ooit op het allerhoogste niveau waren geraakt zonder de steun van Atletiek Vlaanderen. Ook de VAL zelf biedt natuurlijk steun aan atleten, maar dan gaat het om compensatie van onkosten.
Het aantal professionele atleten in Vlaanderen lijkt op deze manier drastisch af te slanken. Toch is het nog afwachten wat de precieze gevolgen zullen zijn. In het nieuwe topsportactieplan is namelijk te lezen dat de besteding van de middelen meer dan ooit op de atleten zal worden afgestemd. Wat er nu concreet gebeurt met atleten als Isaac Kimeli, Pieter-Jan Hannes of Renée Eykens is voorlopig nog onduidelijk.
Politiekers zijn maar geïnteresseerd in sport als het gratis publiciteit opbrengt. Men kan wel iets doen voor voetbal en wielrennen. Atletiek oh nee dat gaan we de nek omwringen. En Vlaamse politici hebben prachtig gepresteerd in 2016. Eerst goedkeuring MER voor nieuw stadion zonder atletiekpiste en nu Atletiek Vlaanderen.
Proficiat Mr. Muyters ik zal het niet vergeten, lul maar verder we weten toch dat het allemaal zever in pakskens is.
Open brief aan Mr. Muyters:
Mr. Muyters,
Ge zijt ne lul.
Mvg,
de echte sportliefhebber
Vervelend voor de atleten die rechtstreeks worden geraakt die gewend zijn geraakt aan een bepaalde levenstandaard, maar kijk nu eens naar de Nederlandse atleet. Hoe is het daar georganiseerd. Welke middelen hadden zij in 2013 tot hun beschikking en waar staat de vakgroep MiLa nu? Het grosso modo aan professionele atleten in Nederland zijn afhankelijk van privé sponsoren en niet van staatsteun. En toch presteren ze uitstekend. Om je ene been zo snel mogelijk voor het ander te zetten heb je geen geld nodig, het maakt het wel makkelijker. Het gaat uiteindelijk om de mindset en niet om de faciliteiten. De Belgische atleet had en heeft het financieel veel beter voor elkaar dan de Nederlandse. Verandering zorgt altijd voor weerstand, maar hoeft in de topsport niet slecht te zijn. België heeft een topsportcultuur, daar verandert niets aan. Als de atleten beter gaan presteren is dat een investering in hun eigen sportcarrière en dan komt de financiële beloning vanzelf. Nog meer als in het verleden zal de Belgische topatleet zich meer moeten gaan profileren als ondernemer van de eigen sportieve loopbaan. “Om te slagen als prof bepaal je zelf, go for it!”
Atletiek Vlaanderen is geen organisatie die als doel had atleten levenslang te ondersteunen. Eens je de leeftijdsgrens van 25 jaar bereikt heb is je overeenkomst met Atletiek Vlaanderen ten einde.
De bedoeling van Atletiek Vlaanderen was om beloftevolle jongeren te steunen en een kans te geven om uit te groeien tot een gevestigde waarde, ook in niet populaire onderdelen.
Bij Atletiek Vlaanderen kregen atleten jonger dan 21 jaar, volgens de informatie die ik heb, geen loon wel een terugbetaling van stages en sportmedische kosten.
Atleten ouder dan 21 jaar konden een bijkomend loon bekomen welke 60% of 100% is van het barema van een Vlaamse ambtenaar gebaseerd op diploma en aantal jaren dienst.
Vergelijkingen tussen Vlaanderen en Nederland zijn niet eenvoudig hoe bereken je de waarde voor een atleet om te kunnen beschikken over een centrum als Papendal.
Ik denk niet dat het realistisch is om terug te gaan naar bijvoorbeeld de gouden jaren 70 van de Vlaamse atletiek. België is toen 3 maal (73, 74 en 77) wereldkampioen veldlopen per ploeg geworden en enkele hadden het geluk van beroepsmilitair te zijn maar de meeste van deze atleten moesten gewoon hun plan trekken en werkten effectief acht uur per dag, een voorbeeld hiervan was Karel Lismont.
Nu gaat men toch meestal structuren opbouwen om voor sporters een omgeving te creëren die betere prestaties mogelijk maken. Voorbeeld Papendal in Nederland ofwel is alles wat daaromtrent in de media komt fabeltjes. Ander voorbeeld de renaissance van het Amerikaanse MiLa gebeuren met organisaties zoals Nike Oregon Project, Oregon Track Club, Team New Balance en vele anderen.
België is ook niet Nederland. En ja onze Vlaamse atleten zijn betere plantrekkers dan je laat uitschijnen. Wat in de toekomst nog meer zal gebeuren dan nu al plaats vindt is als atleet het ‘uitvlaggen’ van een Vlaamse club naar een Waalse of Brusselse club. Voorbeelden van reeds ‘uitgevlagde’ atleten die je vertrouwd moeten voorkomen zijn:
– Koen Naert (EA->RESC)
– Jeroen D’Hoedt (OEH->CABW)
– Souffiane Bouchiki (OLSE->CABW)
en ik kan je nog een lange lijst geven met bekende en minder bekende namen. En in België door te veranderen van club aangesloten bij de VAL naar een club aangesloten bij de LBFA verander je ook van gemeenschap en dus van bevoegd minister en kan je gesubsidieerd worden door een andere gemeenschap volgens totaal andere regels. En bepaalde Vlaamse politici gaan er weer niets van begrijpen en zich verbaasd afvragen hoe komt het dat we in de Vlaamse clubs geen voortrekkers meer hebben voor de jeugd.
Verdere inconsequentie in het beleid van Mr. Muyters is het feit dat de beloftewerking in de atletiek wordt stopgezet maar dat een gelijkaardig project in het wielrennen, nl. Topsport Vlaanderen-Baloise wel behouden blijft.
P.S. Ik hoop dat de vermelde atleten zich niet geviseerd voelen. Alhoewel ik niet op de hoogte ben van de details van hun situatie, is ook mijn zaak niet, kan ik hun beslissing begrijpen en zou ik zeer waarschijnlijk in hun situatie hetzelfde gedaan hebben.
Reacties zijn gesloten.