In ‘Blik op Rio’ kijken we elke dag met een insider uit het atletiekmilieu terug of vooruit op wat er gebeurde of te gebeuren staat tijdens het olympisch atletiektoernooi in Rio. Nafi Thiam bracht ons land afgelopen nacht in extase met goud in de zevenkamp. Genieten was het, voor al die landgenoten die speciaal waren opgebleven tot diep in de nacht. Ook Hans Van Alphen, de nummer vier van de tienkamp in Londen, genoot mee. Vandaag blikken we met hem terug op de knotsgekke tweedaagse die Nafi Thiam aflegde.
Hans, hoe heb jij als ervaringsdeskundige die zevenkamp beleefd?
“Oorspronkelijk had ik het gevoel dat de plaatsen vijf en zes haalbaar waren. Ik wist wel dat als ze echt super was en er enkele anderen het lieten afweten er een kans op het podium was, maar goud, daar durfde volgens mij niemand aan denken. Je persoonlijk record met meer dan 300 punten bijstellen is dan ook heel bijzonder. Ze begon dag één met twee persoonlijke records. Nochtans straalde ze op voorhand in de pers niet veel vertrouwen uit, en daardoor ging ik ook twijfelen. Het kogelstoten ging ondanks de blessure heel goed, en dat ze op de 200 meter wat zou laten liggen was wel te verwachten. Ze hield daar eigenlijk stand. Dag één was dus super, dus begon ik te denken: dat podium is hier mogenlijk. Theisen-Eaton was ook minder dan ik verwacht had. Op dag twee was verspringen echt geweldig. Zelfs 6m40 leek me al super, maar nu deed ze wel een hele goede zaak. Nadien was speerwerpen hét grote vraagteken. Dan knalt die daar naar een onwaarschijnlijk zot persoonlijk record! Vanaf dan dacht ik eigenlijk dat het goud haar niet meer kon ontsnappen. Winnen is al geweldig, en 6800 punten is helemaal geweldig. Ze wordt nummer 16 aller tijden, en er staan er verschillende voor haar waarbij grote vraagtekens geplaatst moeten worden. Dat is echt onwaarschijnlijk. Het was chic om te volgen. Als we eerlijk zijn is alleen de prestatie van Tia van hetzelfde niveau in de Belgische atletiekgeschiedenis. Petje af!”
En dan is ze nog maar 21. Waar gaat dit eindigen?
“Dat is in de meerkamp echt waar piepjong. Op technisch vlak blijf je nog vele jaren vooruitgang boeken, en ik denk dat zij ook op fysiek vlak nog marge heeft. Ze heeft het potentieel voor 7.000 punten. Nee, ik ga er bij haar eigenlijk geen limiet op zetten, nog meer kan ook. Ik ben benieuwd wat ze nu gaat doen, ik hoop eigenlijk dat ze nog vier jaar bij de zevenkamp blijft. Dan kan ze na haar 25ste nog steeds gaan hoogspringen. Maar die keuze is natuurlijk aan haar.”
Zat je als afwezige toch een beetje met een dubbel gevoel?
“Bij zowel Van Tichelt, Timmers als Van Avermaet had ik ergens een dubbel gevoel, ja. Ik genoot er wel van, maar ik wilde zelf ook dat gevoel van Londen terug. Ik stond daar niet op het podium, maar het is toen eigenlijk wel zo beleefd. Ik wilde afgelopen week dat gevoel terug. Daarvoor doe je het. Ook ik heb keihard gewerkt. Maar bij Nafi moet ik zeggen dat het alleen maar genieten was. Ik had dat dubbel gevoel dit keer niet, het was puur genieten.”
Meerkampen is zwaar, maar ben je zelf ook moe van het volgen van Thiam?
“Zeker. Ik heb maximum twee uur geslapen. Binnenkort staat de VTM hier, en vanavond moet ik nog naar Brussel. Ik ga 1.000 kilometer gereden hebben in twee dagen. Ik ga vanmiddag een dutje doen denk ik. (lacht)”
