Kjell De Hondt (DCLA) zag zijn winterseizoen moeizaam op gang komen. De klachten ter hoogte van het middenrif, waarmee de Leuvenaar al kampte sinds vorige zomer, bleven maar aanslepen. Uiteindelijk wist hij toch de negatieve spiraal te doorbreken en – met winst op het PK veldlopen in Vlaams Brabant en een zevende plek op het BK veldlopen in Oostende – toch nog een mooi einde te breien aan zijn winterseizoen. De zomer werd alvast ook goed ingezet. Na een vierde plaats op het circuit van Zandvoort (NL) en in tussentijd een deugddoende stage in het Portugese Monte Gordo, werd De Hondt dit weekend nog tweede op de Antwerp 10 Miles, na de ongenaakbare Nick Van Peborgh.
Toch zagen we in competitie nog lang niet alles. “De trainingen die ik deze winter afwerkte, waren voor mij veelzeggender dan de wedstrijden,” aldus De Hondt. “Trainingsgewijs kon ik deze winter mijn goede lijn doortrekken. Als alles meezit, hoop ik dan ook op een mooie zomer. Ik wil goed presteren op de 5000m.”
Je sukkelde in het begin van het seizoen met je middenrif. Zijn die klachten volledig verleden tijd/onder controle nu?
“Ik hoop het zeker. De klachten ontstonden uit het niets bij het begin van vorig zomerseizoen. Maandenlang was mijn middenrif mijn grootste tegenstander op wedstrijden. Niets zo frustrerend voor een atleet als niet ‘kunnen’ presteren naar eigen waarde. Pas aan het einde van afgelopen winterseizoen bleven de klachten uit. Net zoals de klachten plots ontstonden, verdwenen ze ook. ”
Wat heb je zoal gedaan of geprobeerd om die klachten te verhelpen?
“Te veel om op te noemen. Ik heb veel verschillende diagnoses en tests ondergaan en ik analyseerde mijn voeding en drankgebruik. Lichamelijke disbalansen werden weggewerkt en ik zocht zelfs even fysieke en mentale rust op. De constante factor in het verhaal was een spasme van het diafragma, maar de oorzaak hiervan blijft tot op de dag van vandaag een vraagteken.”
Door je ademhalingsklachten misliep je een klassement in de CrossCup, iets waar je in het begin van het seizoen een doel van had gemaakt. Hoe kijk je er nu op terug? Wat had er ingezeten, denk je?
“De CrossCup op zich was een uitdaging, maar geen must. Ik had me dan ook niet vastgepind op een bepaalde eindranking. Na Mol en Roeselare, waarin ik vroegtijdig aan de kant moest, schuwde ik een tijdlang de grotere competities. Een gezond lichaam is voor mij een pak belangrijker dan een eindklassering in de CrossCup. In functie van het BK Cross hervatte ik de competitie via het PK en een wegwedstrijd in Schoorl. Uiteindelijk draaide het goed uit. Het heeft dus weinig zin om nu te spreken van wat als…”
Met een tweede plek op het PK, een zevende plek op het BK en een sterke 37’39 en vierde plaats in Zandvoort, kun je uiteindelijk best tevreden zijn van je seizoen. Hoe kijk je terug op je winter?
“Wedstrijden zeggen niet alles. De trainingen die ik deze winter afwerkte, waren voor mij veelzeggender dan de wedstrijden. Het PK was geen doel, maar was als afsluiter van een stevige trainingsweek een meevaller. Op het BK was ik conditioneel goed, maar liep ik met verschrikkelijke rotbenen. Zandvoort was een wedstrijd om niet snel te vergeten. Ondanks de storm en de vrieskou liepen Koen Naert, Mats Lunders en ikzelf er kilometerslang tegen de wind in te beuken. De chrono viel dan wel dik tegen, we hebben er ons kostelijk geamuseerd. Kortom, trainingsgewijs kon ik deze winter mijn goede lijn doortrekken. Als alles meezit, hoop ik dan ook op een mooie zomer. ”
Hoe verliep je stage in Monte Gordo?
“Ik ben best tevreden. Het was niet de eerste keer dat ik me in Portugal ging voorbereiden, dus ik wist waaraan ik me kon verwachten. Ik trainde er bij temperaturen die 15 tot bijna 20 graden hoger lagen dan in België. Dat op zich was al een verademing na de lange winterprik. Ik heb er mijn programma volledig kunnen afwerken, had geen last van kwaaltjes, recupereerde goed en de sfeer was opperbest. Mij hoor je dus niet klagen. Tenslotte genoot ik van de directe aanwezigheid van mijn trainer, Peter De Roovere. Peter en ik zien en horen elkaar normaal niet overdreven veel, maar ik vertrouw hem blindelings en hij weet dat ik mijn programma steeds afwerk. Op stage voeren we evenmin ellenlange gesprekken, maar slaagt hij erin om met een complimentje of een simpel schouderklopje mijn moraal serieus op te krikken. Kleine dingen om te koesteren.”
Waar mik je op deze zomer?
“De 5000m staat met stip aangeduid. Ik mik op een chrono. De vaak tactische kampioenschappen zijn voor mij van ondergeschikt belang. Je zal me wel terugvinden op de startlijsten van het BK 10000m, maar daar stel ik me ten dienste om o.a. Mats Lunders aan zijn minimum te helpen.”
Alvast veel succes toegewenst.
