Erik Heggen is terug van weggeweest. Nadat hij eind maart vorig jaar zijn zomerseizoen volledig in duigen zag vallen door een stressfractuur in de rug, heeft hij in Zuid-Afrika, nadien in België en ook op trainingsstage in Tenerife stevig aan zijn comeback gewerkt. De 400m-hordeloper is vastbesloten om dit seizoen zich opnieuw te mengen tussen de beste Belgische hordelopers. En als dat lukt, waarom dat niet mikken op het EK-minimum? Wij peilden eens bij de atleet van ATLA hoe hij ervoor staat.
Erik, om te beginnen moeten we even ons hart luchten: we hebben je lang moeten missen. Vertel eens, hoe is het nu met jou?
“Heel goed. Ik geniet er enorm van om terug op de piste te staan na vorig jaar zolang niet te kunnen lopen en geen enkele wedstrijd te kunnen afwerken. Het is al bijna drie jaar geleden dat ik nog eens echt goed heb kunnen lopen. De honger is dus heel groot om de wedstrijden aan te vatten en de vooruitgang te laten zien die ik de laatste jaren op training gemaakt heb. De blessures van de afgelopen jaren hebben mij als atleet totaal veranderd en ik hoop deze ervaring snel te kunnen gebruiken om dit jaar nog een stap vooruit te zetten.”
Ik heb vernomen dat je geruime tijd in Zuid-Afrika hebt gewoond en getraind. Kan je ons daar iets meer over vertellen?
“Toen ik vorig jaar begin maart geblesseerd raakte en wist dat ik minstens een half jaar niet zou kunnen lopen, heb ik direct extra studiepunten opgenomen en me volop op mijn studie gefocust. Ik heb ook de kans gegrepen om door middel van een facultaire uitwisseling via de KU Leuven voor een half jaar (van begin juli tot eind december) in Zuid-Afrika te studeren. Op deze manier kon ik het laatste deel van mijn revalidatie, ver weg van alle wedstrijden, in een prachtige, motiverende omgeving met uitstekende faciliteiten afwerken en me volop focussen op het nieuwe seizoen. Vanaf september kon ik dan heel voorzichtig terug beginnen te lopen. Iets later kwamen ook andere Belgen zoals Michael Bultheel en Thomas Van Der Plaetsen mij vervoegen in Stellenbosch. We spendeerden zowel op als naast de piste veel tijd samen en hebben hier een ongelofelijke tijd beleefd. In november kreeg ik de toestemming om de krachttrainingen weer op te starten. Na mijn eerste krachttraining, kreeg ik echter plots opnieuw last aan mijn rug, wat me zorgen baarde. Na de nodige scans en onderzoeken, onder Michaels supervisie, bleek gelukkig dat er geen ernstige schade was. Ik kon na een kleine maand de trainingen dan ook weer hervatten. Doordat ik bijna geen krachttraining of sprongen meer kan doen, hebben mijn trainer Rudi Diels en ik mijn manier van training moeten bijstellen. Het plan was om mij nog meer om te bouwen tot een 400m-hordeloper en slimmer te trainen waardoor ik ondertussen al heel wat gewicht heb verloren en technisch enorme vooruitgang heb geboekt. De trainingen vorderen zeer goed en ik haal bij momenten een zeer hoog niveau, maar moet nog altijd heel goed oppassen. Na een eerste goede trainingsweek in Tenerife, waarin ik het ene trainingsrecord na het andere liep, zorgden de mindere kwaliteit van de bedden gecombineerd met de iets hogere trainingsintensiteit weer voor last aan de rug waardoor ik tijdens de afgelopen zes weken maar twee weken intensief heb kunnen trainen. Indien ik van die kwaaltjes snel verlost geraak en ik op training nog enkele stappen kan zetten, ben ik ervan overtuigd dat ik een mooie zomer tegemoet ga.”
Je bent lange tijd out geweest, maar geloof je dat je dit jaar opnieuw je oude niveau kan bereiken? En je ziet mij wellicht al denken, met een PR van 50”78 kan de EK-limiet van 50”21 misschien wel een doel zijn?
“Normaal gezien zou ik het zomerseizoen aanvatten op het BK universitairen, maar dat hebben we omwille van de huidige rugklachten en het geringe aantal hordetrainingen al met minstens twee weken uitgesteld tot de interclub. Indien ik nog een goeie maand zou kunnen doortrainen zonder kwaaltjes, ben ik er zeker van dat ik mijn oude niveau zal overtreffen. Het EK in Amsterdam lijkt me dan ook een gezonde ambitie te zijn. Na enkele wedstrijden in België zal ik waarschijnlijk naar Portugal trekken om deel te nemen aan het Europees kampioenschap voor teams (met mijn Nederlandse club Haag). Verder hoop ik vooral om in Genève en op het BK een gooi te doen naar de limiet voor het EK. Door de lange afwezigheid zal het in de eerste wedstrijden wel opnieuw even zoeken worden naar het optimale ritme tussen de horden, maar normaal gezien zal ik hier wel snel mee vertrokken zijn.”
Tot slot, in oktober vorig jaar werd je verkozen tot knapste student van Vlaanderen. Je zal het misschien niet willen prijsgeven, maar met welke Belgische atlete zou jij weleens een training willen afwerken?
“Ik heb vroeger een aantal jaren samen getraind met Elodie Ouedraogo en hier ontzettend veel van opgestoken. Zij heeft zelf heel veel meegemaakt in haar carrière en probeerde dan ook haar ervaringen te delen door ons goede tips te geven en te helpen indien we vragen hadden. Ik zou heel graag terug eens met haar samen trainen, maar ik vrees dat ze een comeback niet echt ziet zitten.”
