Alles lag wijd open op de lange cross bij de heren, of toch voor aanvang. Abdi en D’hoedt reduceerden het Belgisch kampioenschap al snel tot een tweestrijd. Een ouderwets spannende, dat wel.
Heerlijk weertje in Wachtebeke. Perfect voor een wandelingetje aan net geen 20km/u, denken Bashir Abdi en Jeroen D’hoedt. Het is Abdi die met de sterkste start het vuur aan de lont steekt. Hij wordt die eerste hectometers gevolgd door D’hoedt, El Mouaziz en Kimeli. Abdi en D’hoedt scheiden zich al snel af, gevolgd door El Mouaziz en dan een groepje geleid door Kimeli en Michiels en met ook nog Casteele, Ruell en Berok. De Bock zat dan nóg wat verder. Hij had wellicht liever zwaardere weersomstandigheden gezien en zal zowat de hele wedstrijd een eenzaam achterhoedegevecht voeren.
De twee vooraan bouwen stelselmatig hun voorsprong uit, in de achtergrond wordt El Mouaziz bijgehaald. Een groepje van vijf strijdt zo rond halfweg en op 20 seconden van het leidersduo voor de bronzen medaille: Kimeli, Ruell, Casteele, El Hachimi en Michiels. El Mouaziz had zijn snelle start dan al moeten bekopen. Ook Michiels valt uiteindelijk (hard) terug, zodat een groepje van vier de achtervolging leidt voor het grootste deel van de wedstrijd. Bij die vier moet El Hachimi snel daarna aan de rekker.
De val en de verrijzenis van Ruell
Vooraan laten D’hoedt en Abdi intussen geen streepje zonlicht toe tussen hen beiden. Aanvalletjes worden fluks beantwoord door beide heren. Ook de laatste ronde wordt ingegaan als duo, al lijkt D’hoedt net iets sterker. Hij pakt bij het ingaan van de laatste ronde enkele meters, Abdi hijst zich weer langszij. Kimeli en Ruell strijden intussen voor plek drie. D’hoedt neemt gedurig het voortouw en plaatst zo’n vijfhonderd meter voor de finish een ultieme versnelling. Abdi heeft geen antwoord, D’hoedt Belgisch kampioen na 31’41”. De twee hoofdrolspelers omhelzen elkaar hartelijk, terwijl Ruell hoogst verrassend naar brons sprint in een millimeterspurt tegen Kimeli. Een oerkreet volgt. Derde, en dat ondanks een val tijdens de wedstrijd: petje af. Abdi zet dan weer een (knalgeel) petje óp tijdens het interview na afloop. Dit geheel terzijde. Casteele gaat nog met de vijfde plaats aan de haal.
Korte cross: verrassende Valgaeren
Wacht-e-beke? Niets van; meteen vol doortrekken, dacht onder anderen Yassine Soughou. Hij nam van bij de start het voortouw en dynamiteerde zo meteen de wedstrijd. Achter hem volgde onder andere schaduwfavoriet Sam Valgaeren attent voorin. Een opvallend sterke Matthijs Casteele ging vervolgens de achtervolging leiden, onder anderen Somers, Debjani, Robin Hendrix, Dieter Kersten en Simon Debognies volgden in zijn spoor.
De korte cross staat steevast garant voor een geregeld wisselend wedstrijdbeeld. Enkele honderden meter verder was het dan ook alweer iemand anders, Dacha, die stevig doortrok. Helaas: een parcoursvergissing deed elke winstambitie in rook opgaan.
De gezichten in de frontlinie werden dan ingewisseld voor die van Hamdi, Debognies, Kersten, Baeten en – een constante – Valgaeren. Kon hij misschien verrassen? Ja, want in de ‘ultieme plooi’ van de wedstrijd zonderden Debognies, Valgaeren en Kersten zich af. Een alles-of-nietspoging van Valgaeren volgde. Kersten en Debognies wachtten te lang (of konden niet beter?) en de vogel was gaan vliegen.Valgaeren zegevierde, al kon hij dat zelf niet zo goed geloven, de armen gespreid, het hoofd zachtjes schuddend. Niet veel later ging rond dat hoofd een gouden medaille.
Kersten – met toch nog wat in de tank, liet hij zich verrassen? – sprintte nog naar zilver, Debognies pakte brons. Debjani, Somers, De Bosscher, Hamdi, Baeten, Dacha en Hendrix vervolledigden de top tien.
De uitslagen vindt u het snelst hier.
