Hoogspringster Hannelore Desmet opende haar indoorseizoen op zondag 10 januari in het Duitse Herzebrock-Clarholz met haar beste seizoensopener ooit, 1m85, en tankte zo de nodig dosis vertrouwen voor de rest van het winterseizoen. Dat ze de wedstrijd ook nog eens winnend kon afsluiten vond ze eerder bijzaak, maar was uiteraard mooi meegenomen. Meer tevreden was ze daarentegen over haar prestatie. Met 1m85 lukte ze haar beste seizoensopener ooit, wat het beste laat verhopen voor de rest van het seizoen. Een bijdrage van Kim Lommaert.
Vooraf had ze niet meteen verwacht bij haar eerste wedstrijd al meteen deze hoogte te klaren. “Ik had een erg drukke werkweek achter de rug gezien mijn collega en trainer Wim Vandeven op trainingsstage in Zuid-Afrika is. Bijgevolg heb ik de laatste 7 weken ook alleen getraind en was het toch even afwachten wat die eerste competitie voor mij zou brengen. Dat verliep naar wens en ik kan dus met vertrouwen uitkijken naar de volgende wedstrijden.”
Duitse ambiance
Desmet verkoos deze Duitse wedstrijd, waar ze reeds verschillende keren eerder had deelgenomen en steeds een fijne ervaring aan overhield, boven het provinciaal kampioenschap, dat dit jaar in hetzelfde weekend plaatsvond. Ook afgelopen zondag kwam ze in actie in het Duitse Unna, waar ze 1m82 klaarde. “Indoormeetings in Duitsland krijgen mijn voorkeur omwille van de zeer aangename sfeer en ambiance. Het zijn vaak wedstrijden met enkel en alleen hoogspringen op het programma, waarbij het publiek zich ook vlak bij de aanloopzone bevindt en er in het midden een DJ zit. Je kan bijgevolg op je favoriete muziek en met ondersteunend handgeklap van het publiek je wedstrijd springen. Ikzelf ben een echt wedstrijdbeest en spring op wedstrijd zo’n 10 centimeter hoger dan op training en dergelijke ambiance helpt mij dan om mezelf te kunnen overtreffen.”
Uitkijken naar IFAM indoor en Belgisch kampioenschap
Het Vlaams en het Belgisch kampioenschap staan wel met stip in haar agenda aangeduid. “Ik zou er in de eerste plaats mijn seizoensbeste willen aanscherpen en dan is mijn indoorrecord dat op 1m88 staat niet meer ver af. Het lijkt me nogal stom op 1m89 te proberen, dus als ik kan kiezen zou ik een limietpoging (=1m90) willen doen voor het EK in Amsterdam dat komende zomer plaatsvindt.”
Op 13 februari is de Limburgse atlete ook één van de blikvangers op de IFAM indoor, een wedstrijd waar ze vorig jaar voor het eerst aan deelnam en waar ze goede herinneringen aan overhoudt. “Het was voor mij de eerste keer dat ik terug over 1m80 wipte na mijn twee achillespeesrupturen dus ik was content. Het is erg fijn dat deze organisatie alles in zijn werk stelt om een mooi deelnemersveld voor de Belgische atleten samen te stellen, dit zowel tijdens hun indoormeeting als tijdens de IFAM outdoor. Kunnen springen tegen gelijkwaardige en betere atleten kan onszelf alleen maar stimuleren om nog beter te doen en onszelf te overtreffen. Ik kijk er naar uit om binnen enkele weken daar opnieuw aan de start te staan! De IFAM lijkt mij samen met het Belgisch Kampioenschap de meeting om naar uit te kijken dit indoorseizoen. Ikzelf zou graag veel vaker dergelijke internationaal getinte wedstrijden in eigen land springen. Goede concurrentie is een must om jezelf te kunnen blijven overtreffen!”
Met de Italiaanse vice-Europees kampioene Alessia Trost en het Britse talent Isobel Pooley, evenals de andere Belgische deelneemsters, Nafi Thiam en Hanne Van Hessche, lijkt die stevige concurrentie alvast gegarandeerd. Gevraagd naar wie de beste kaarten in handen heeft voor wat belooft een bijzonder hoogstaande hoogspringcompetitie te worden, moet Desmet het antwoord schuldig blijven. “Ik heb eerlijk gezegd geen idee over het huidige niveau en de geleverde trainingsarbeid van de andere atleten. Ik verwacht wel mooie dingen van de Italiaanse Trost maar ook Nafi Thiam zal allicht haar goede benen wel gevonden hebben. Voor mezelf maakt de plaats echter weinig uit. Ik word veel liever vijfde met een seizoensbeste of persoonlijk record, dan mee te strijden voor de winst. Ik hoop alleszins tegen half februari ook wat rust te kunnen inbouwen en de bijhorende frisheid te verkrijgen om met frisse benen aan de start van deze wedstrijd te kunnen staan. Veel zal afhangen van mijn werkactiviteiten maar ik ga proberen de komende weken iets meer de focus te verleggen naar het atletiekgebeuren.”
Vertrouwen op je automatismen
Zelf laat ze zich alvast niet van de wijs brengen door haar concurrentes. “Dat levert voor mij gezonde, positieve stress op. Ik kan me op zulke momenten meestal wel goed oppeppen om dat tikkeltje extra in mijn sprongen te kunnen steken. De kunst hierbij is om rustig te blijven als je beseft dat je in vorm bent. Dat heb ik vorig jaar tijdens de Flanders Cup in Ninove ervaren. Tijdens het inspringen besefte ik dat ik het in me had om die dag de grens van 1m90 te verbreken. Het was goed weer, Ninove is een goede piste, ik was uitgerust en mijn inspringen ging bijzonder goed. Die middag had ik zelfs tegen de organisator en voorzitter van de VAL (Eddy De Vogelaer) al lachenderwijze gezegd dat ik die avond mijn record ging springen! Op zo’n moment is het echter moeilijk om niet te veel te willen en te gaan forceren maar net rustig te blijven en alles aan zijn automatisme over te laten. Ik spring nu al zoveel jaren, op zo’n moment moet je de controle kunnen loslaten en vertrouwen op je automatismen. Als je daarin slaagt dan lukt elke sprong vanzelf en kost dit je ogenschijnlijk geen moeite, en zo is het me die dag dan ook gelukt om eindelijk mijn PR op 1m90 te brengen.” Ook springen voor eigen publiek ziet ze als een extra stimulans, al wil ze niet gezegd hebben dat ze automatisch ook altijd beter presteert dan. “Je hebt soms gewoon eens een slechte dag waarop niet alles loopt zoals je dat wel zou willen. Maar ik spring inderdaad wel veel liever als ik wat supporters rondom mij heb! Dat is voor mij zeker een stimulans om dat tikkeltje sneller aan te lopen en dat hopelijk in hoogte te kunnen omzetten.”
Buiten de kampioenschappen en de IFAM indoor heeft Desmet niet veel extra wedstrijden meer op de planning staan deze winter. “Heel misschien doe ik er nog één wedstrijd bij maar dat is nog even afwachten aangezien ik nog op de wachtlijst sta.” Haar doel deze winter is vooral om regelmatig op een hoog niveau te kunnen presteren. “Ik zou enorm tevreden zijn als ik constant rond of hoger dan pakweg 1m85 spring en ik hopelijk mijn indoorrecord van 1m88 kan aanscherpen.”
Zomer in het teken van Amsterdam
Komende zomer zou Hannelore Desmet zich graag selecteren voor het EK in Amsterdam. De limiet hiervoor ligt op 1m90, wat een evenaring van haar PR zou betekenen. “Na jaren van blessureleed zou het voor mij een enorme opsteker zijn om nog eens een kampioenschap te kunnen meepikken. De selectienorm van 1m90 lijkt me inderdaad een haalbare kaart. Op sportief gebied is de selectie voor dit kampioenschap mijn hoofddoel. Maar ik blijf mijn sport echter als hobby uitvoeren en zal mij het komende semester eveneens concentreren op mijn eigen studies osteopathie (waar ik intussen in het derde jaar zit) alsook op mijn taak als praktijkdocent kinesitherapie aan de KU Leuven en mijn werk als sportkinesist. Sport is voor mij een uitlaatklep waar ik al mijn energie in kwijt kan. Daarnaast wil ik echter door allerlei zaken die mij interesseren geprikkeld worden. Het zal de komende maanden een goede oefening worden om de balans te vinden in al deze zaken, maar ik twijfel er niet aan dat – net zoals vorig jaar – het mij ook in 2016 zal lukken om alles tot een goed einde te brengen. Wat het hoogspringen betreft zou ik in de eerste plaats wat constanter willen worden. Hopelijk zijn de weergoden ons aan het begin van het outdoorseizoen goed gezind zodat we dan in degelijke weersomstandigheden onze eerste wedstrijden kunnen afwerken.”
In de paasvakantie staat normaal gezien nog een voorbereidende trainingsstage op de planning, waar ze hoopt een goede basis te kunnen leggen voor de start van het outdoorseizoen. Waar die stage precies heen zal gaan is momenteel nog niet bekend, dat wordt wellicht in één van de komende weken beslist.
