De Atletieknieuws-redactie selecteert: dé atletiekmomenten van 2015

Omdat 2015 (opnieuw) zo’n uitzonderlijk atletiekjaar was, blikken we met de Atletieknieuws-redactie maar wat graag terug op de voorbije 12 maand. Elk redactielid koos op de laatste dag van het jaar zijn atletiekmoment van 2015, uit 365 dagen aan zowel nationaal als internationaal nieuws. Daarbij enkele logische keuzes, maar sommige momenten ook geïnspireerd door een persoonlijke voorkeur of verhaal. Lees de persoonlijke keuzes hieronder en herbeleef elk moment met een klik op het pijltje aan de rechterkant! Veel lees- en kijkgenot en alvast een prettig en sportief 2016!

[divider style=”normal” top=”40″ bottom=”40″]

Levi Hoste

“Koen Naert als schoolvoorbeeld van de verstandige, geduldige opbouw”

“Mijn hoogtepunt van het afgelopen atletiekjaar is het meer dan succesvolle marathonjaar van Koen Naert. In april tekende de goedlachse RESC-atleet met 2u13’39 meteen voor de OS-limiet bij zijn debuut op de legendarische afstand – een bijzonder knappe prestatie op zich – maar vooral zijn prestatie in Berlijn wist me te ontroeren. Zijn zevende plaats in dat bijzonder sterke (Afrikaans getinte) deelnemersveld valt écht niet te onderschatten. Een atleet die in zijn debuutjaar op de langste olympische afstand meteen 2u10’31 neerzet en zo een vierde nationale tijd ooit en de achtste Europese tijd van het jaar weet te noteren, daar kunnen maar weinigen aan tippen. Naert is meteen het schoolvoorbeeld van een atleet die zijn carrière verstandig en geduldig opgebouwd heeft en dat lijkt – vlak voor een olympisch jaar – zijn vruchten af te werpen. Naert is één van de weinigen die al internationale kampioenschappen loopt sinds de tienerjaren, maar zich daar nooit aan verbrand heeft. Bovendien combineert hij al jaren zijn trainingsarbeid met – aanvankelijk – voltijdse studies en – later – werk in het ziekenhuis als verpleegkundige. Straf! Met voorsprong mijn favoriete prestatie(s) in 2015!”

[toggle title=”Herbeleef de marathonsuccessen van Koen Naert” state=”close”]

• Opvallend: Koen Naert plant, met oog op Rio 2016, overstap naar de marathon
• Koen Naert loopt naar OS-limiet bij marathondebuut
• Koen Naert: “Met ambitie naar de Spelen in Rio”
• Belgen in Berlijn gooien marathonranglijsten overhoop[/toggle]

[divider style=”normal” top=”40″ bottom=”40″]

Milan Augustijns 

“De mijl is niet zomaar een nevenafstand”

“Mijn mooiste atletiekmoment van 2015 was de Dream Mile in Oslo met Pieter-Jan Hannes. Het Belgisch record snoepte hij van Marc Corstjens af, die het 22 jaar geleden eveneens in Oslo deed. Hannes verbeterde het record niet zomaar. Hij verpulverde het. Zijn 3’51”84 is met meer dan anderhalve seconde voorsprong de snelste Europese chrono van 2015. Op de wereldranglijst klasseerde hij zich als vijfde. Het is máar de mijl, zou u kunnen zeggen. Maar de mijl is niet zomaar een nevenafstand. Ze heeft een erg rijke traditie, zeker in de Angelsaksiche wereld, en al helemaal daar in Oslo. Ze stond dit jaar ook bij maar liefst drie Diamond League wedstrijden op het programma. Nog veel mooier dan die superchrono, was een moment diep in de finale van de wedstrijd. Ik zat naar de livestream te kijken, en op een kleine honderd meter van het einde gebeurde dit: in een deelnemersveld met bijna alle favorieten voor het olympisch goud in de 1500 meter straks in Rio, deed Hannes een gooi naar de overwinning. Hij kwam langszij bij Asbel Kiprop en Silas Kiplagat, beiden top 5 aller tijden in de 1500 meter. Ik zat te roepen tegen mijn computer. Hij zou als derde uiteindelijk in hun slipstream finishen. Héél even deed Hannes ons dromen. Van een zege in de Diamond League. Van een medaille op de Spelen. Dàt was mijn moment van 2015!”

[toggle title=”Herbeleef het nationaal record van PJ Hannes in Oslo” state=”close”]

• Pieter-Jan Hannes jaagt in Oslo op Belgisch mijlrecord
• Pieter-Jan Hannes verbaast vriend en vijand en verpulvert BR in Oslo
• Hannes na BR mijl: “Heb kans met twee handen gegrepen” [interview]

https://www.youtube.com/watch?v=12gHuMIeThA

[/toggle]

[divider style=”normal” top=”40″ bottom=”40″]

Gerben De Backer

“De laatste meters leken wel uren te duren”

“Mijn onvergetelijk atletiekmoment van 2015 is het goud van Louise Carton in Hyères. Die prestatie duikt immers de geschiedenisboeken in als de eerste Belgische vrouw die een podiumplaats (én meteen goud) behaalt op een EK veldlopen. Vooraf was ze al één van de topfavorieten, maar met tegenstanders als een Vastenburg, Terzic, Muir wisten we ook dat het lang niet eenvoudig zou zijn om een medaille te bemachtigen. We waren er dat kampioenschap trouwens live bij, en de dag voordien hadden we nog een klein dispuut met onze Nederlandse collega’s. Zij hoopten namelijk dat Jip Vastenburg als eerste de finishlijn zou passeren, terwijl wij vurig droomden van Louise met een gouden medaille om de nek. Hoe spannend het dan uiteindelijk werd in de laatste meters, als Jip Vastenburg meter per meter dichter kwam op Louise Carton, had niemand voorzien. We zaten op de eerste rij en keken nagelbijtend toe. Die laatste meters leken wel uren te duren, maar toch was het onze Belgische die de handen in de lucht stak. De triomf was binnen. Louise Carton is officieel de eerste Belgische vrouw die goud wint op een EK veldlopen. De euforie bij Louise achteraf was terecht. Voor even mocht ze roepen wat ze wou, tieren in de camera zodat de hele mixed zone haar zou opmerken. Alleen een leek kan deze atletiekprestatie niet naar waarde inschatten. Overduidelijk mijn moment van 2015!”

[toggle title=”Herbeleef de gouden plak van Louise Carton” state=”close”]

• Louise Carton in Frankrijk: “Parcours zwaarder dan de meesten denken” [interview]
• EK veldlopen Hyères: Beloften – Carton pakt goud!
• Louise Carton na haar gouden medaille: “Geweldig gewoon” [interview]

[/toggle]

[divider style=”normal” top=”40″ bottom=”40″]

Simon Van Glabeke

“De rol die Milanov als werper heeft gespeeld en zal spelen valt niet te onderschatten”

“Eén moment kiezen uit het rijkgevulde  atletiekjaar 2015 is voor mij vrijwel een onmogelijke opgave. We zijn afgelopen jaar wat betreft Belgische prestaties op internationale kampioenschappen in die mate in de watten gelegd, dat het bijzonder moeilijk is om daar één prestatie uit te pikken. Daarom kies ik voor de evolutie die vice-Sportman van het Jaar en winnaar van de Gouden Spike Philip Milanov heeft doorgemaakt. Ook voor de niet te onderschatten rol die hij als Belgische werper dit jaar reeds gespeeld heeft en de komende jaren nog zal spelen. Want er is ongetwijfeld niemand die mij zal tegenspreken als ik zeg dat de kampnummers, en de werpnummers in het bijzonder, tot op de dag van vandaag nog altijd minder aandacht genieten dan de loopnummers. Dit kwam afgelopen WK nog maar eens tot uiting. Zelfs Sporza zat daardoor even in lastige papieren, want wat werd die WK-finale van het discuswerpen -tot ons groot ongenoegen- amper in beeld gebracht. Op dergelijke momenten wordt nog maar eens duidelijk hoezeer die werpnummers achterop hinken. Want kunt u zich nog herinneren hoe Tia Hellebaut destijds (in een niet zo heel ver verleden) ons deed trillen, beven en zweten in die memorabele OS-finale in Peking? Laat ons allemaal hopen dat we in de nabije toekomst opnieuw mogen staan schreeuwen voor ons televisietoestel, tijdens wie-weet-wel de ontknoping van het discuswerpen op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro?

Maar laat ons vooral niet uit het oog verliezen dat deze Bruggeling nog altijd maar 24 jaar jong is. Hij wist in Peking dan wel mee te strijden met de beste discuswerpers ter wereld, en veroverde daarbij nog eens een onverwachte en tevens sensationele zilveren medaille, hij draait nog helemaal niet zo lang mee aan die top. De verbazing was daarom des te groter toen hij daar plots stond te glunderen op het WK-podium, nét omdat tegenover sterkhouders als Malachowski (32 jaar), Harting (31 jaar) en Kanter (36 jaar) hij eenvoudigweg nog de nodige jaren ervaring mist. Dat hij dit dus al heeft verwezenlijkt op jonge leeftijd, geeft nog maar eens aan hoezeer hij in 2015 is gegroeid. Waar hij op het EK in Zürich nog moeilijkheden had om de stress de baas te blijven, groeide hij competitie na competitie, Diamond League na Diamond League, en kwam hij niet alleen fysiek maar ook mentaal gewapend aan de start van zijn eerste WK en wist hij zowel in de kwalificaties als in de finale het hoofd koel te houden. Dat de schuchtere en terughoudende persoon in Milanov wedstrijd na wedstrijd ook leek open te bloeien, bevestigt dat hij ook in dat opzicht zich heeft ontwikkeld. Inmiddels heeft hij al laten weten dat hij voor een deelname aan het nieuwe seizoen van de Slimste Mens ter Wereld wel te vinden is. Dus laat ons hopen dat  Erik Van Looy het tot in dit punt van het artikel heeft volgehouden en dat Philip Milanov volgend jaar Axelle Dauwens mag aflossen. En of hij zal willen winnen!”

[toggle title=”Ook klaar om Milanov naar een medaille te schreeuwen in Rio? Of toch eerst nog eens dat WK-podium herbeleven?” state=”close”]

• Philip Milanov overleeft kwalificaties en mag zich opmaken voor prestigieuze WK-finale
• België op zijn kop: Philip Milanov pakt zilver op het WK discus!
• Eerste reactie van Philip en Emil Milanov na zilveren medaille
• Philip Milanov wint de Gouden Spike: “Dit is een beloning voor het harde werk” [interview]

https://www.youtube.com/watch?v=b075Z43AEUA

[/toggle]

[divider style=”normal” top=”40″ bottom=”40″]

Tim Van der Heyden

“Eaton en de tienkamp als een soort samenvatting van de sport”

“Voor mij steekt één verhaal, de Belgen daargelaten, erboven uit. Het verhaal van Ashton Eaton en de recordtienkamp op het WK in Peking. En dan niet zozeer het verhaal van de cijfertjes (9.045 punten!), maar wel het menselijke verhaal.

Tienkamp is sowieso een bijzondere tak van de atletiek, een soort samenvatting van de sport waar het streven naar het voltooien van dit kunststukje er vaak in slaagt om het competitieaspect te laten vervallen: tienkampers zijn vrienden, samen op weg. Ook hoe Eaton letterlijk terugvalt op zijn vrouw Brianne Theisen-Eaton is wondermooi. Meer nog: van het mooiste dat er is en kan zijn. Een impressie:

“Het was van het mooiste op deze wereld. Hoe Ashton Eaton – tienkamper, de beste ooit – languit en volledig uitgeteerd op de piste lag in het Vogelnest. Wereldrecord. De Amerikaan kijkt richting tribune, wandelt erheen in twee tijden. (‘Wie maakt die pistes ook zo breed’, denkt hij.) Hij moet halfweg stoppen, handen op de knieën. Maar dan ziet hij wie hij zien wil. Eaton kan plots weer enkele meters joggen, slalomt tussen de Chinese trommels door, rolt zich over de balustrade. Hij valt zijn vrouw Brianne in de armen. Zijn sterke vrouw. Understatement: nummer twee van de wereld op de zevenkamp. Halfweg de knuffel wordt duidelijk dat Eaton Brianne nodig heeft als steun. Letterlijk. Valt ze even later weg, dan zakt de Amerikaan krachteloos een halve meter lager. Brianne veegt wat zweet van zijn neus; Eaton, emotioneel, geeft haar als bedanking – voor alles – een kopje op haar schouder. Hoe de leeuw even weer katje wordt.”

[toggle title=”Herlees de lovende ode aan Ashton Eaton” state=”close”]

• Ode aan Ashton Eaton, grootste allround-atleet aller tijden [column]
• Eaton en Dibaba verkozen tot Atleten van het jaar
• Eaton: ‘Wie weet ooit iemand met 10.000 punten’ [/toggle]

[divider style=”normal” top=”40″ bottom=”40″]

Jasper Jacobs

“Sprakeloos door Schippers’ prestaties”

“2015 was een topjaar voor atletiek als je het mij vraagt. Maar wanneer men mij vraagt om er één moment uit te kiezen, dan kies ik toch voor de sublieme dubbel van Dafne Schippers op 100 & 200 meter in Beijing. Zelf mocht ik Dafne voor het eerst aan het werk zien tijdens de meerkamp in Götzis 2014, daar werd voor mij duidelijk wat voor een straffe atlete Dafne is. De Nederlandse sprintkoningin verbeterde toen het Nederlands record op de 200 meter in de meerkamp, sprakeloos waren we later die avond aan tafel met een aantal van mijn Nederlandse vrienden. De manier waarop Dafne afscheid nam van de meerkamp en dan de spurt wist te domineren kan voor mij alleen maar tot de verbeelding spreken. Ik kijk reikhalzend uit naar het Europees kampioenschap in Amsterdam en de Olympische Spelen in Rio!”

[toggle title=”Ook zo’n fan van de snelle benen van Dafne Schippers? Herbeleef haar successen” state=”close”]

• De kogel is door de kerk: Dafne Schippers kiest voor de sprint
• Oranje Special: Dafne Schippers verovert zilver met een gouden randje
• Oranje Special: Sublieme Dafne Schippers schrijft geschiedenis
• Schippers en Rutherford Europese Atleten van het jaar

https://www.youtube.com/watch?v=soCmID3RVGs

[/toggle]

[divider style=”normal” top=”40″ bottom=”40″]

Quinten Lafort

“Als blanke met zoveel ballen lopen in een door Afrikanen gedomineerd nummer, een diepe buiging voor Evan Jager”

Op Independence Day, of 4 juli, vond mijn moment van 2015 plaats op de Diamond League in Parijs. Het werd geen grote triomf, eerder een enorme prestatie gehuld in een beetje mineur, waarover ik hieronder het relaas schets. Met Kemboi, Birech en Koech aan de start op de 3000m steeple zou het wel eens vonken kunnen geven. De held in mijn scenario schudt deze mannen vrolijk de hand, etaleert zijn rood-zwarte tenue en dito spikes van de Bowerman Track Club nog maar eens. Zijn naam?

Evan Jager, een paar weken eerder goed voor 3’32 op een 1500m en winnaar van de Amerikaanse trials met een straat voorsprong op de steeple. Vervolgens wordt een meute op gang geschoten onder leiding van een aantal hazen, richting een tijd onder de acht minuten. De favorieten volgen, maar onze Amerikaan ook, sterker nog, want hij nestelt zich in het spoor van Birech. Met nog 1000m te gaan houdt de tempomaker het voor bekeken en acht Jager het moment gekomen om zelf aan de boom schudden. De Amerikaan, zelfs aan een verschroeiend tempo dé stijlmeester bij uitstek, vliegt als het ware over de balken, menig hordenloper zou er jaloers van worden. De bokkensprongen van Birech zorgen ervoor dat de Keniaan een klein gaatje moet laten. De bel weerklinkt en hij zit amper twee seconden boven wereldrecordkoers. De winst in zicht, de 28^ste hindernis eveneens en dan slaat het noodlot toe. Het springen lukt nog, maar bij de landing loopt er iets fout en rolt Jager plots op de piste. “Ik moet rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan”, zou Herman Van Veen zeggen, geen idee of Jager het kent, maar toch hij deed het. Helaas voorbijgesneld door Birech, die nog onder de acht minuten duikt, terwijl Jager vol ontgoocheling over de meet loopt en de eerstvolgende steeple een mep verkoopt uit frustratie.

Dat hij nog altijd zijn Amerikaans record had aangescherpt naar 8’00”45 kon hem niet deren. Het respect van zijn collega’s voor Jager na de meet was groot. Hij had ze één voor één meer dan wie ook in verlegenheid gebracht en dat als blanke Amerikaan in een nummer dat al decennia gedomineerd wordt door de Afrikanen. Dat hij op het WK in Peking amper zesde zou worden was een nieuwe ontgoocheling. Geef hem daarom (nog) geen standbeeld, maar ik plaats hem wel op het hoogste schavotje in Rio binnen een goede acht maanden, “Opzij, opzij, opzij, maak plaats, maak plaats, maak plaats”.

[toggle title=”Herbeleef de heroïsche steeplerace van Jager in Parijs” state=”close”]

• Knotsgekke Diamond League Parijs zorgt voor resem topprestaties

https://www.youtube.com/watch?v=JYuZuIjOxwA

https://www.instagram.com/p/4zzbQMntTk/

[/toggle]

[divider style=”normal” top=”40″ bottom=”40″]

Michiel Baetens

“Met verstomming naar Dibaba zitten kijken”

“Terwijl Genzebe Dibaba op wonderlijke wijze naar 3’50”07 op de 1500 meter liep, zat Albert de tweede van Monaco allicht op zijn verwarmd stoeltje in het Stade Louis II. Ik, als amateur middellangeafstandsloper en atletiekliefhebber, zat met verbazing te kijken naar mijn computerscherm. Het wereldrecord van de Chinese Yunxia Qu, dat op 3’50”46 stond leek voor mij onhaalbaar, en vooral: niet juist. Had ik geld ingezet die avond, dan was ik het verloren. Na een ongelooflijk snelle doorkomst van net iets meer dan een minuut, ging ik er al van uit dat Dibaba en Sifan Hassan op het einde door het ijs zouden zakken. Zelfs haas van dienst Chanelle Price kreeg het na 700 meter al moeilijk. Met 2’04” na 800 meter zag ik wat ik voorspelde: niemand kan dat wereldrecord pakken. Maar wanneer Price de baan verlaat, trekt Dibaba door. Verschroeiend, ongelooflijk hard, kippenvel. Haar derde ronde legde ze opnieuw af in een minuut. Nu moet ze toch gaan stilvallen? Haar gelaat verraadde nu pas, dat het ook voor haar snel ging. Maar 45 seconden later overschrijdt ze de finish: wereldrecord. Iedereen met verstomming geslagen.”

[toggle title=”Wil jij ook nog eens met verstomming kijken naar het scherm?” state=”close”]

• Wereldrecord 5000m indoor voor Genzebe Dibaba[+video]
• Nét geen WR op de 5km voor de Ethiopische Genzebe Dibaba
• DL Monaco: “Wat Kiprop niet doet, doe ik wel”: Nieuw WR 1500m voor Dibaba [+video]
• Eaton en Dibaba verkozen tot Atleten van het jaar

https://www.youtube.com/watch?v=D9Acgm0IOEs

[/toggle]