Zondag vonden in het Franse Hyères de Europese kampioenschappen veldlopen plaats. Wij wilden niks missen van deze hoogstaande internationale crossen en daarom stuurden we drie verslaggevers mee op het vliegtuig. Zij zouden jullie elke dag op de hoogte houden met een sfeerverslag, waarin ze hun bemerkingen van de afgelopen 24 uur zouden meegeven. Hieronder volgt het (laatste) verslag van zondag 13 december.
“Het EK veldlopen begint nu echt te naderen. De openingsceremonie stond al om kwart na 10 gepland dus sprongen we vroeg uit bed om nog eens los te lopen. De spanning was ook bij ons te snijden en de zenuwen stonden strak gespannen. We dachten nog snel even over wat de Belgen nu aan het doen zouden zijn. Zouden ze nog eens loslopen in de ochtend? Hoe zouden de benen aanvoelen? Hebben zij nu ook last van stress? Voor de junioren was de wedstrijd iets te vroeg gepland om nog los te lopen, maar bijvoorbeeld een Thomas De Bock had dat dan wel weer gedaan. En hoe de benen aanvoelden? Blijkbaar is het bij Lisa Rooms zo dat ze een goede wedstrijd loopt als het onderstel vermoeid aanvoelt.”
“9u15. We arriveerden aan de hippodroom. Het parcours oogde nog steeds hetzelfde en de junioren meisjes beginnen stilaan aan hun opwarming. Een uurtje later checkten we nog snel of onze collega’s Marc Willems en Kris Meertens goed geïnstalleerd waren alvorens aan onze job te beginnen.”
“De interviews verliepen vlot. Na de junioren hadden we nog geen medaille behaald maar Simon Debognies liep alvast een sterke wedstrijd en Dieter Kersten behaalde een mooie eindnotering. Toch keken we al volop uit naar de beloften. Met Louise Carton en Isaac Kimeli als de grote speerpunten. Bij de beloften vrouwen was het al meteen raak. We hielden op het einde nog nipt Nederland van het goud, maar konden alvast beginnen vieren: Louise Carton is de eerste vrouw die een medaille haalt op een EK veldlopen. Eens ze voor onze camera stond, was de euforie niet meer te houden. Een kreet die door de hele mixed zone ging, gevolgd door een “Ik weet niet wat ik moet zeggen, WAUW!””
“Minstens even groot als de euforie bij Louise Carton, was de ontgoocheling bij Isaac Kimeli. Hij liep lange tijd soepel mee voorin maar moest in de laatste ronde afhaken. Dit was niet waar hij op gehoopt had, en voor de camera verschijnen deed pijn. Maar volwassen als hij is geworden, nuanceerde hij toch zijn wedstrijd voor ons. We voelden zijn pijn en probeerden hem te troosten, zoals we gisteren beloofd hadden.”
“Ook bij de senioren beleefden we verschillende emoties. Wat Veerle Dejaeghere presteerde konden we maar moeilijk vatten. Moesten we het recht hebben, dan gaven we haar prompt ook een medaille. Bij de senioren heren verliep het in ploeg iets minder. Ze eindigden op de 10de en voorlaatste plaats in het landenklassement.”
“Het zit er alweer op. Het ging allemaal zeer snel, maar toch kunnen we tevreden zijn met ons allereerste EK veldlopen waar we live bij zijn. Om dat te vieren hebben we met de atleten afgesproken in het hotel. Er is daar namelijk een afterparty en daar mogen we niet ontbreken. We feesten een eindje door – daarom dat u dit verslag iets later ontvangt – en genieten met volle teugen van de verborgen danstalenten die onze atleten bezitten. Het is goed geweest. We kunnen met een glimlach op het gelaat terugkeren naar huis en hopen dat we u hebben kunnen verwennen op dit unieke EK veldlopen. Tot de volgende!”
