De broertjes Kersten verbleven tijdens de paasvakantie in het Portugese Monte Gordo op stage. De pupillen van Karel Lismont liepen er heel wat kilometers en maakten van de gelegenheid gebruik om deel te nemen aan het Spaans kampioenschap op de 10.000m. Het draaide goed uit voor de tweeling van ADD, want ze liepen allebei het mininum voor het EK voor junioren, dat deze zomer in het Zweedse Eskilstuna plaatsvindt. Wij hadden de kans om zowel voor als na hun limietpoging met hen te spreken. Het relaas vindt u hieronder.
Dieter en Maarten, hoe blikken jullie terug op de winter?
Dieter: “In het algemeen was die wel goed. Dat er geen juniorenploeg naar het EK veldlopen werd afgevaardigd was een bittere pil, zeker omdat we daar een sterke collectieve prestatie hadden kunnen neerzetten. In Brussel haalde ik toch mijn gram door te winnen met heel wat Europese toppers aan de start. Op het BK veldlopen kon ik ondanks een slechte dag toch mijn titel verlengen.”
Maarten: “Bij mij was het een degelijke winter. Als er ploeg werd gestuurd naar Samokov, dan had ik er niet bij geweest, want ik kwam in Roeselare tekort. Het BK viel ook wat tegen. Ik had er graag Dieter geflankeerd op het podium maar moest vrede nemen met de vierde plaats. Ik had toen ook last van mijn maag, die opgezwollen was. Hier sukkel ik nog altijd een beetje mee.”
Vorige zomer werd niet echt wat jullie er op voorhand van hadden verwacht, waaraan lag dat?
“Na het BK veldlopen hadden we heel goed doorgetraind, maar tijdens de paasvakantie gingen we op eindejaarsreis met school en daar konden we 10 dagen amper lopen. Hierdoor werd april echt al een tegenvallende maand qua voorbereiding. En dan eind mei zaten we met de examens waardoor we ook niet voluit konden trainen. We liepen wel behoorlijke tijden, maar het kon beter.”
De limieten voor Eskilstuna bedragen 14:25 en 30:25 op respectievelijk 5.000m en 10.000m. Dit moet binnen jullie mogelijkheden liggen?
“Normaal wel. We gaan voor de 10.000m op het EK. Als we de limiet meteen halen op het Spaans kampioenschap, dan kunnen we op jacht om onze records op de 1500, 3000 en 5000 aan te scherpen. Dit komt onze snelheid ten goede, die we normaliter op het EK nodig gaan hebben omdat het daar bijna altijd tactische races zijn.”
Jullie leggen de focus echt op het lopen. Stabiliteit en powertrainingen laten jullie achterwege. Waarom opteren jullie hiervoor?
“Karel (Karel Lismont,red.) vindt het lopen momenteel het belangrijkst. We doen wel wat stabiliteit, maar deze wordt ons opgelegd door de kinesist omdat we veel last hadden van de groei. We doen dus momenteel het minimum, maar we gaan dat de komende jaren wat opdrijven om als senior er echt mee aan de slag te gaan. We moeten uiteraard keuzes maken tussen het lopen en onze studies en daarom laten we dit nog even achterwege. We hebben een sterke ploeg van begeleiders en dokters die achter ons staan en advies geven dus het is niet dat we er niet mee bezig zijn.”
Hieronder volgt de reactie na hun geslaagde limietpoging, het artikel over deze limietpoging kan u hier nog eens nalezen.
Eerst en vooral heren, allebei proficiat met de limiet! Hoe verliep de wedstrijd?
Dieter: “Het was echt goed, zowel qua omstandigheden als de wedstrijd op zich. Er was een haas voorzien en die trok eigenlijk iedereen op een lint waardoor ik aan de 5km doorkwam in 14:51.”
Maarten: “Ik hing toen ook nog aan dat lint, want we liepen eigenlijk met 26 mooi achter elkaar. Ik kwam iets trager door dan Dieter in 15:05. Daarna brak het in meerdere groepjes en moest ik een paar keer een gat dichten, waardoor ik de nodige energie verloor. Ik kwam dan in een groepje waar het verval te groot begon te worden en ik heb me dan ook zelf op kop gezet om zeker die limiet te halen. De laatste twee ronden ben ik dan nog versneld om echt zeker te zijn, ik had dan ook niet zoveel over op de limiet (iets meer dan drie seconden, red.).”
Dieter: “Ik kon blijven profiteren van het haaswerk en pas de laatste 3km kreeg ik het echt zwaar. Ik kon mijn tempo goed onderhouden en wou op het einde nog eens aanzetten, maar mijn coach Karel zei dat ik moest wachten tot de laatste 150m en dat heb ik dan ook gedaan. Het is nu wel ideaal, want nu kunnen we in alle rust toewerken naar het EK en in de tussentijd onze snelheid nog wat aanscherpen.”
