Vorig jaar plaatste ze zich op de valreep nog voor het WK in Eugene. Tijdens dat WK voor junioren verbaasde ze vriend en vijand door naar de 6de plaats te lopen in een PR van 13”29. Het is dan ook halsstarrig uitkijken naar wat Sarah Missinne deze zomer kan presteren. De atlete van KAAG kende nochtans geen probleemloze winter, maar hoopt desondanks om zich dit jaar te plaatsen voor het EK voor beloften in Tallinn.
Sarah, laat ons eerst nog even terugblikken op de voorbije winter. Je had eind december, net voor je zou vertrekken op stage, het slechte nieuws gekregen dat je hamstring in slechte toestand verkeerde. Op de IFAM, ruim een maand later, kwam je opnieuw in actie. In welke mate heeft je blessure je winterseizoen verstoord?
“Mijn hamstring bevond zich inderdaad in zeer slechte toestand. Mede doordat ik door de pijn trainde en er niet wou aan toegeven. Na een echo bij de dokter was het wel duidelijk dat het niet goed was, de hamstring stond letterlijk op scheuren. Daardoor heb ik amper horden gezien tijdens de trainingen. Op de IFAM liep ik dan toch een race, puur voor wat wedstrijdgevoel op te doen. Maar mentaal liep het nog niet zoals ik wou. De schrik zat er echt in dat diezelfde pijn terug zou keren.”
We herinneren ons allemaal vorige zomer hoe je op het WK voor junioren in Eugene naar een 6de plek wist te lopen in de finale. Je zette toen een prestatie neer waar je zelf van zei dat je daar “nooit had van durven dromen”. Dit jaar heb je allicht het EK voor beloften in Tallinn in gedachten. Met een limiet van 13”54 ligt dat zeker en vast binnen je mogelijkheden. Waar kan een Sarah Missinne, met het WK van vorig jaar in gedachten, eindigen op dat kampioenschap?
“Inderdaad, dit jaar ligt de focus volledig op het EK U23 in Tallinn. Nu, je moet wel weten dat alles perfect was in Eugene. Mentaal en fysiek kon het niet veel beter, en ook de weersomstandigheden speelden in mijn voordeel. Maar toch zal ik er alles aan doen om dit jaar mijn PR te evenaren. Ik hoop dan ook op een finaleplaats in Tallinn. Maar laat me eerst maar de EK-limiet lopen. Dat blijkt, zeker na vorig jaar, geen evidentie te zijn. Er kan zoveel gebeuren. We zien wel!”
Binnenkort stap je op tram 2. Wat heb je de vorige zomer geleerd en wat zijn de punten waar je, volgens jezelf, nog aan moet werken?
“Wel, doordat ik scoliose heb (een zijdelingse verkromming van de rug) sta ik al van nature niet mooi recht. En aangezien de 60mh een asymmetrische discipline is, kan ik nog veel werken aan mijn techniek. Ook op mentaal vlak heb ik nog een grote progressiemarge.”
Tevens ben je nu bezig aan je 2de jaar aan de hogeschool. Hoe vlot de combinatie verpleegkunde-topsport dit jaar? Zijn er enige aanpassingen nodig in vergelijking met vorig jaar?
“Ik zit nu nog in mijn 2de deel van mijn eerste jaar verpleegkunde aangezien ik mijn studies splits. Na 2 jaar studeren zou ik 1 volledig academiejaar afgewerkt hebben. Dankzij deze methode kan ik mijn topsport blijven uitoefenen. Zeker omdat er heel veel stages zitten in mijn richting. Die vallen heel zwaar eigenlijk. Maar ik doe mijn richting heel graag en we zien wel wat de toekomst brengt!”
