Deze zomer ging Elien De Vocht voor het eerst over de 4 meter. Hiermee was ze de 10de Belgische atlete die hierin slaagde. Deze winter trekt ze die lijn gewoon door. Op het provinciaal kampioenschap verbeterde ze zich tot 4m01 en een week later bracht ze haar PR al op 4m06 op een meeting in het Franse Clermont-Ferrand. De volgende hoogte (4m21) was nog wat te hoog gegrepen, maar Elien zal haar stijgende lijn ongetwijfeld nog verder zetten. Atletieknieuws ging een keertje verhaal halen bij deze beloftevolle atlete.
Elien, deze zomer doorbrak je voor het eerst de 4 meter-grens. Hoe belangrijk was dit voor jou?
“Ik denk dat dit tot hiertoe het belangrijkste moment is geweest in mijn ‘polsstokcarrière’. Ik heb zo lang en vaak moeten proberen en elke keer dat de lat op 4 meter kwam, draaide er een knop in mijn hoofd en verliepen mijn sprongen helemaal anders. Eens dat ik over die 4 meter was, was dat niet langer het ultieme doel en kan ik er beter mee omgaan.”
de 4 meter-grens overschrijden was een kantelpunt
“Voor mij was dit zomerseizoen een seizoen dat me opnieuw in de positieve sfeer heeft gebracht. Ik heb meer genoten van mijn wedstrijden en mij minder aangetrokken van de resultaten en dat bleek te werken. Ik ben heel tevreden van de samenwerking tussen mijn 2 trainers, Liesbet Van Roie en Domitien Mestre. We hebben wat dingen aangepast in mijn techniek en de puzzelstukjes beginnen langzaamaan in elkaar te vallen.”
Bij 2 verschillende trainers trainen is niet altijd evident, zeker niet in een technische discipline zoals polsstokspringen, hoe pakken jullie dit aan?
“Domitien stelt mijn trainingsschema’s op en Liesbet past ze aan als er een paar dingen niet uitkomen met mijn lessen en zo. Ik train 2 keer in de week met Domitien en de rest met Liesbet of op schema. Voor de wedstrijden coachen ze me samen en overleggen ze onderling. Voor mij werkt deze samenwerking perfect! “
Elien werkt de rest van de winter nog een druk programma af, bijna elke week staat er wel een wedstrijd op het programma. Deze vrijdag, 16 januari, springt ze in Luxemburg, daarna is het Vlaams kampioenschap het volgende doel.
“Ik zou heel graag dit indoorseizoen al mijn limiet halen voor het EK beloften in Tallinn, Deze limiet staat op 4m10, dat zou een haalbare kaart moeten zijn! Als ik de limiet deze winter al kan springen moet ik daar niet meer naar kijken, maar als het nog niet lukt dan heb ik nog een beetje tijd in de zomer, dus ik maak me er zeker nog niet druk in.”
Ik wil deze winter al 4m10 springen, dan is de druk er al af
Het EK is dus het grote hoofddoel voor de zomer.
“Ik heb niet echt een plaats in gedachten, het is vooral de ervaring die telt. In het verleden heb ik vaak pech gehad met limieten halen dus ik hoop hier dit jaar iets aan te veranderen.”
Opvallend is de gelijklopende evolutie van Elien en Margaux Quirin. Al van bij de cadetten zijn ze aan elkaar gewaagd en vechten ze beklijvende duels uit.
Hoe ga je om met deze concurrentiestrijd, brengt het extra druk mee of pept het je net op om een hoger niveau te bereiken?
“Ik spring heel graag tegen Margaux, ze zorgt voor een extra motivatie en dat heb ik vaak wel nodig om tot het uiterste te gaan. Ik denk dat het heel goed is om met twee te zijn, zo helpen we elkaar op een hoger niveau.”
Ik spring graag tegen Margaux, we helpen elkaar naar een hoger niveau
En als we dan nog even wat verder vooruit blikken, waar zie je je dan staan binnen enkele jaren?
“Ik denk dat de ultieme droom van elke atleet wel de Olympische Spelen is. Ik weet dat ik hard zal moeten werken en dat het niet voor iedereen weggelegd is, maar dromen mag.”
