Deze zomer vertrok Sofie Gallein richting Amerika. Net als verschillende andere Belgische atleten kon ze niet aan de verleiding weerstaan te lonken naar de Amerikaanse (loop)cultuur. Deze zomer trok ze richting the Eastern Michigan University. Daar slaagt ze er wel in wat hier vorig jaar in België niet lukte, haarzelf opnieuw naar een hoger niveau tillen. Ze plaatste zich zelfs voor het NCAA Championship, het hoogst haalbare in de crossen in Amerika, en dat wil al wat zeggen! Aan de vooravond van dit kampioenschap sprak Atni met Sofie.
Hoe ben je tot de beslissing gekomen om naar Amerika te gaan?
“Al na het secundair had ik het idee om in de VS te gaan studeren, maar ben er toen niet mee doorgegaan omdat ik eerst wilde zien tot waar ik het in Leuven kon brengen. Toen ik in mei gecontacteerd werd door een coach uit de VS die me graag nog een jaar of 2 aan haar universiteit had gezien ben ik er dan uiteindelijk toch voor gegaan. Het was zowat een nu of nooit situatie en dus ben ik eind augustus dan maar vertrokken.”
Hoe verliep het na je aankomst? Kon je je direct settelen of duurde het toch even?
“Ik ben het na 4 jaar internaat op de topsportschool in Hasselt en 4 jaar kot in Leuven al wel gewoon om ver van huis te zijn, maar dit is toch wat anders. Het was even wennen aan het eten, de mensen en zeker de manier van trainen, maar ik moet zeggen dat ik me hier ondertussen al goed thuis voel. Ik deel een appartement met een Franse meerkampster en dat is een voordeel, de Europeanen blijven hier graag wat onder elkaar. “
Hoe is je seizoen tot nu toe verlopen?
“Het crossseizoen startte al een week na mijn aankomst in de States. Ik had dus niet veel tijd om me aan te passen. De eerste cross in Toledo, Ohio, was daarom geen al te groot succes. Daarna begonnen de serieuze trainingen en die trainingen mistte hun effect niet. Ik heb hierdoor grote stappen vooruit kunnen zetten, en dat ik heel het seizoen al gezond ben gebleven heeft er natuurlijk ook veel mee te maken. Zo liep ik mijn eerste 6km cross in 21’59 en liep ik vorige vrijdag op de Regionals 20’17. De VS is voor Cross Country verdeeld in 7 regio’s. Tijdens de Regionals moet je je kwalificeren voor het nationaal kampioenschap (NCAA) door met je team of individueel sterk te presteren op deze cross. Mijn kwalificatie vorige vrijdag was toch wel mijn topprestatie van het seizoen. Deze zaterdag loop ik de Nationals, deze cross is niet om te lachen. De 300 beste atleten van de VS zullen er aan de start staan.”
Had je deze selectie verwacht?
“In heb begin van het seizoen had ik dat zeker niet verwacht, maar ik had een knalprestatie op het Mid-American Conference kampioenschap op 1 november en toen ben ik er voluit voor gegaan. Ik wist dat ik een super dag nodig ging hebben op de Regionals om die individuele plek te kunnen bemachtigen en gelukkig was dat het geval!”
Wat zijn je doelstellingen voor deze finale?
“We liepen deze omloop al eens dit seizoen op de zogenaamde Pre-nationals. Het is een enorm zwaar parcours en de weersomstandigheden voor dit weekend zien er niet goed uit met een temperatuur van ongeveer -7°C. Ik ben veel verbeterd dit seizoen en ik ga sowieso tevreden eindigen, maar ik ga toch zo hard mogelijk lopen en zien waar ik het kan brengen. Ik hoop op een plaats in de top 40 (dan ben je een All-American), maar hiermee leg ik de lat wel hoog. Ik ga proberen mijn Russische teamgenoot te volgen en dan zie ik wel waar ik uitkom.”
Wat zijn de grootste verschillen met trainen in België en in Amerika?
“Het trainen in teamverband is een van de grootste verschillen voor mij. Ik trainde thuis vaker alleen dan goed voor me was. Hier heb ik vaste trainingsuren en trainen we altijd in groep. Ook op wedstrijd is het team belangrijker dan je individuele prestaties. “
“Daarnaast doe ik hier een groot aantal lange duurlopen, zo is er elke zaterdag een “long run” wat voor mij tussen de 17 en 20 km aan een stevig tempo lopen is, ook zijn de intervals hier heel wat langer met minder rust dan thuis. Recovery is hier 10 km duurloop, wat voor mij vroeger 6 km loslopen was. “
“We trainen hier hard en verstandig, maar dat doen de meeste Belgen ook.”
Wanneer kom je terug naar België? Zullen we je in België ook aan het werk zien?
“Deze kerstperiode zoek ik warmere oorden op in Californië om er te trainen voor het indoorseizoen, maar komende zomer ga ik zeker wat pistewerk in België doen. Dan zie je me weer op de piste met trainster Veerle.”
