Donderdag was de eerste dag op het WK waarop België slechts vertegenwoordigd werd op één nummer, de 4x400m bij de heren. De aflossingsploeg, gedragen door de familie Borlée, maakte voor het tornooi wel reeds hun ambities klaar en duidelijk. Zij gingen voluit voor een finaleplaats en bij voorkeur wilden ze meebikkelen voor een mooie ereplaats. Naast routiniers Kevin en Jonathan Borlée, die deze week nog een vierde stek binnenhaalde op de individuele 400m, behoorde ook derde broer Dylan tot de basisselectie. In de reeksen werd Antoine Gillet alvast de vierde man.
In reeks twee van drie, de sterkst bezette, had het Belgische viertal vooral de Amerikaanse selectie, de uittredende wereldkampioen en zilveren medaille van de Olympisch Spelen in Londen, te vrezen. Ook de bronzen medaillisten van Londen, Trinidad en Tobago, werden in dezelfde reeks ingedeeld.
De eerste twee van elke reeks en de twee beste verliezende tijden stoten door naar de finale. Die staat vrijdag om 19u30 (Belgische tijd) gepland.
Antoine Gillet was startloper voor België. Hij had de Verenigde Staten onder zich, een ondankbare opdracht, maar wist goed stand te houden. Antoine Gillet klokte een handgestopte 46″5.
Jonathan Borlée, met al drie 400m’s in de benen deze week, kreeg het stokje van Gillet door. Hij ging als vierde de laatste bocht in. De VS en Trinidad en Tobago hadden inmiddels een twintigtal meter voorsprong. Jonathan wist een handgestopt 44″2 op te tekenen.
Jonathan lostte als derde zijn jongere broer Dylan af. Hij leidde voor Brazilië, maar moest die positie voor de laatste bocht opnieuw afgeven. Dylan klokte een handgestopt 46″0.
Als vierde kreeg Kevin Borlée de estafettestok door van Dylan. Kevin had een achterstand goed te maken op de Braziliaanse selectie en de twee koplopers. Kevin kwam met nog 100m te gaan in de slipstream van de Braziliaan De Sousa en finishte uiteindelijk derde, net boven de 3’00″81, een snelste verliezende tijd, al was het uiteraard de laatste reeks afwachten. Kevin Borlée individuele 400m was goed voor 44″10. De Verenigde Staten wonnen in 2’59″85. Trinidad en Tobago wist stand te houden als tweede in 3’00″48.
In de eerste reeks plaatsten Jamaica (3’00″41) en Groot-Brittannië (3’00″50) zich rechtstreeks voor de finale. In de derde en laatste serie kwalificeerden Rusland (3’01″81) en verrassing Australië (3’02″48) zich rechtstreeks.. België mocht dus door met de beste verliezende tijd (en een vijfde tijd onder alle deelnemende landen). Brazilië (3’01″04) mocht mee aansluiten.
België is de regerende Europese kampioen en werd op de Spelen in Londen zesde. Op vorige WK’s werd België nog vierde in 2009, toen nog met Cedric Van Branteghem, en vijfde in 2011, toen nog met Nils Duerinck.
De snelste tijd dit jaar, vóór het WK, van een nationale selectie kwam er van de beloften heren, die in Tampere naar een zilveren plak op het EK stoven. Zij klokten toen 3’04″90. De drie Borlées, aangevuld met clubgenoot Arnaud Destatte, scherpten dit jaar overigens ook al het Belgisch record voor clubs aan. In Oordegem waren ze toen goed voor 3’06″06. Het Belgisch nationaal record staat op 2’59″37, dat ze liepen in 2008, in de finale van de Olympische Spelen.
Alle resultaten van de 4x400m reeksen zijn hier te bekijken.
Live-uitslagen vindt u hier. TV-uitzending en live-stream zijn te vinden op Sporza.
Alle artikels over het WK in Moskou vindt u hier. Het overzicht van de Belgen in de Russische hoofdstad vindt u dan weer hier.
