Alles over Grand Slam Track, Michael Johnson’s challenger voor de gevestigde atletiekorde [Deel 1]

Deze vrijdag gaat in Kingston, Jamaica de eerste slam van Michael Johnson’s Grand Slam Track van start. Wat heeft de sprintlegende in petto? Welke toppers zien we al vanaf begin april aan het werk en waar komt het geld vandaan? In dit eerste deel van onze doorlichting ontdekt u alle ins en outs van de gloednieuwe uitdager van het gekende professionele circuit.

Begin vorige zomer kwam Michael Johnson met groot nieuws naar buiten. De ex-wereldrecordhouder op de 200m, 300m en 400m kondigde ‘Grand Slam Track’ aan. In die track league worden vier driedaagse meetings, oftewel ‘slams‘, georganiseerd. Van Kingston in Jamaica (4 tot 6 april) gaat het over Miami (2 tot 4 mei) naar Philadelphia (30 mei tot 1 juni) en Los Angeles (27 tot 29 juni). Alleen pistenummers krijgen een plaats op het programma en de banen zijn erg exclusief.

Atleten maken deel uit van één ‘event group’. Daarin zitten twee disciplines die tijdens het weekend allebei betwist worden. In beide races vallen punten te verdienen. Wie na twee koersen de meeste punten heeft is de ‘Slam Champion‘ en pakt de grootste prijzenpot mee naar huis. Aan het einde van de rit worden één man en één vrouw tot ‘Racer of the year‘ gekroond op basis van opgetelde punten over het hele seizoen.

Voorbeeld: Sydney McLaughlin-Levrone maakt deel uit van de long hurdles event group. Zij werkt in Kingston op vrijdag de 400m horden af en op zondag de vlakke 400m.

Wie heeft Michael Johnson (niet) kunnen overtuigen?

Vier van de acht plaatsen in elke event group zijn het hele seizoen lang voorbehouden voor de ‘racers‘. Dat zijn de atleten die door de organisatie werden vastgelegd als uithangborden. Per slam worden ook vier ‘challengers‘ uitgenodigd om de racers het vuur aan de schenen te leggen. Johnson pakte bij de voorstelling van Grand Slam Track meteen stevig uit door Sydney Mclaughlin-Levrone als allereerste racer voor te stellen. De Amerikaanse superster kreeg de voorbije jaren weleens de kritiek dat ze te weinig in actie zou komen. In 2025 zal Mclaughlin-Levrone nog voor eind juni al minstens acht keer de piste getrotseerd hebben.

Uit eigen land kan Grand Slam Track naast de tweevoudige olympische kampioene op de 400m horden pronken met heel wat ronkende namen: Cole Hocker, Gabby Thomas, Masai Russell, Quincy Hall, Grant Fischer, Fred Kerley en Yared Nuguse zullen elk GST-weekend present tekenen. Van buiten de VS treden onder meer Josh Kerr, Marco Arop, Cyréna Samba-Mayela, Alison Dos Santos, Mary Moraa, Mathew Hudson-Smith en Marileidy Paulino aan op elke slam. Voor Kingston komen daar onder meer Dina Asher-Smith, Emmanuel Wanyonyi en Cathelijn Peeters bij als challengers.

Ondanks de mooie namen die wel hun handtekening hebben gezet voor het hele seizoen, is het ook duidelijk dat niet alle toppers vanaf het eerste moment mee op de kar zijn gesprongen. De afwezigheid van Amerikaanse kleppers als Noah Lyles, Sha’Carri Richardson, Rai Benjamin, Athing Mu of Grant Holloway springt in het oog. Ook Jakob Ingebrigtsen, Femke Bol, Faith Kipyegon of Karsten Warholm hebben zich niet voor vier weekends in Jamaica en de VS willen engageren. De verplaatsingen, de twee races per weekend en de timing van Grand Slam Track – alle slams vinden plaats tussen april en juni terwijl het WK in september doorgaat – maken het aanbod minder aantrekkelijk. Uiteraard is het wel mogelijk dat de voornoemde atleten nog als challenger op één of meer van de slams zullen aantreden.

Waar komt deze poging tot paleisrevolutie vandaan?

Michael Johnson bleef na het einde van zijn carrière actief betrokken in de atletiek en zat in zekere zin dus aan de tafel waarvan hij nu de stoelen omver wil schoppen. De voorbije jaren was hij een luide stem in debatten over de toekomst van de professionele tak van de sport en hoe die kan groeien. Zijn grootste bezwaar is dat de focus vandaag niet meer op spanning ligt. In een recent interview met Citius Mag zei hij daarover het volgende:

“Het najagen van tijden en allerlei soorten records is uit de hand gelopen. Een wereldrecord aanvallen? Tot daaraan toe, maar op dit moment vieren we meeting records en persoonlijke records terwijl het niemand meer interesseert wie de wedstrijd gewonnen heeft. We hebben de sport ontmanteld, er iets van gemaakt dat het niet hoort te zijn. De kern van deze sport is competitie en racen. ‘Wie is de beste?’ Dat is een verhaal dat je aan een nieuw publiek kan verkopen.” Grand Slam Track wil de focus leggen op persoonlijkheden en rivaliteiten om zo de entertainmentwaarde te vergroten.

De keuze om niet een zoveelste extra meeting aan de kalender toe te voegen, maar meteen een ‘track league‘ met vier afspraken te organiseren, is een bewuste. “Atleten in onze sport zitten in een ambigue situatie. Enerzijds zijn ze ondergewaardeerd, maar anderzijds is er ook geen enkele andere elitesport waar de hoofdrolspelers zomaar kunnen beslissen om niet meer deel te nemen. Het aanbod van Grand Slam Track is duidelijk: je zegt lang op voorhand toe om op te dagen en in ruil daarvoor krijg je twee dingen. Meerdere betekenisvolle races tegen je grootste rivalen en een garantie op veel prijzengeld.” Daarnaast is het creëren van een ‘league‘ bedoeld om bij trouwe fans herkenbaarheid te winnen en voor nieuwe fans iets prestigieus te creëren waar ze naar opkijken, denk maar aan de NBA als het topje van de basketbalpiramide.

Flinke prijzenpotten, maar door wie worden die gevuld?

Eén van de geurkaarsen waarmee Grand Slam Track de beste atleten naar zich toe wilt lokken is een aanzienlijke prijzenpot. Wie tijdens een slam als laatste eindigt in zijn of haar event group neemt al $10.000 mee naar huis. Voor de slam champion is telkens $100.000 weggelegd. Daarnaast worden ook nog startgelden betaald. Ter referentie: tijdens een Diamond League-meeting verdienen winnaars dit seizoen – afhankelijk van de meeting – $10.000 of $20.000 aan prijzengeld, met een verhoogde prijzenpot tijdens de finale in Zürich.

‘Heeft het grote geld eindelijk zijn weg naar de atletiek gevonden?’, denkt u dan. Johnson zamelde zo’n 30 miljoen dollar in bij diverse geldschieters met Winners Alliance als hoofdinvesteerder en operationele partner, een vennootschap waar miljardair Bill Ackman de raad van bestuur voorzit. Winners Alliance ontstond in 2022 als commerciële arm van de op dat moment door Novak Djokovic opgerichte Professional Tennis Players Association. Behalve atletiek breidde Winners Alliance de blik intussen ook al uit tot cricket. Het creëren van innovatieve opportuniteiten voor topatleten geldt als missie. ‘Commissioner‘ Johnson verzamelde een hoop ervaring uit de Amerikaanse sportwereld rond zich, van American Football (NFL) tot worstelen (WWE). De rode draad bij die aanstellingen is een grote expertise in entertainment en fanbereik. Grand Slam Track wil dan ook expliciet een ‘fan–focussed track league‘ zijn.

In deel 2 ontdekt u later deze week hoe het verder moet met de Diamond League en wat enkele stemmen vanuit het hartje van de topatletiek denken over de ambitieuze nieuwkomer.